| bogini Księżyca | |||
 Popiersie Luny (Selene), marmurowy relief na sarkofagu z III w. (Termy Dioklecjana, Rzym) | |||
| Występowanie | mitologiasabińska | ||
|---|---|---|---|
| Atrybuty | półksiężyc, rydwan zaprzężony w dwa konie | ||
| Teren kultu | |||
| Odpowiednik | Selene (grecki) | ||
| Rodzina | |||
| Rodzeństwo | |||
| |||
| |||
Luna (łac. Luna ‘Księżyc’,gr.Σελήνη Selḗnē ‘Księżyc’) – wmitologii rzymskiej boginiKsiężyca; utożsamiana zgreckąSelene[1][2].
Pierwotnie była bóstwemsabińskim. Sprowadzenie jej kultu doRzymu (równocześnie z kultemSola) przypisywanoTytusowi Tacjuszowi[2][3]. Wcześnie utożsamiano ją z italską i rzymskąDianą[4].
Wsztuce starożytnego Rzymu najczęściej przedstawiano ją na wzór greckiej Selene, to jest w świetlistej szacie, z półksiężycem, na rydwanie zaprzężonym w dwa konie.
Wstarożytnym Rzymie wzniesiono dla niej kilkaświątyń, z których najważniejsza znajdowała się naAwentynie[5]. W jejsanktuarium naPalatynie (gdzie czczono ją pod przydomkiem Noctiluca –‘Świecąca Nocą’) każdego wieczoru zapalano światło ku jej czci[5][6].
Od słowaLuna pochodzą niektóre nazwy dotyczące Księżyca (naturalnego satelity Ziemi), np.lunochemia,lunacja[7], lunarny[8], a także łacińska nazwa rodzaju roślin z rodziny kapustowatych –Lunaria (miesiącznica).
 | Zobacz wWikiźródłach: |
| dni tygodnia | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| powiązane ciała niebieskie | |||||||
| powiązane bóstwa |
| ||||||
| powiązane święta |
