 | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Profesor nauk medycznych | |||
| Specjalność: chirurgia | |||
| Alma Mater | |||
| Doktorat | |||
| Profesura | |||
| Uczelnia | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Ludwik Józef Bierkowski (ur.16 sierpnia1801 wPoznaniu, zm.27 czerwca1860 wKrakowie) – polski lekarz,chirurg, profesorUniwersytetu Jagiellońskiego, uczestnikpowstania listopadowego.
Studiował nauki lekarskie wBerlinie,Jenie iLipsku. Od 1831 organizował Krakowską Klinikę Chirurgiczną, w której pracował do końca życia. Prowadził wykłady z chirurgii, chorób wenerycznych, okulistyki, położnictwa. Powołał do życia pierwsze czasopismo lekarskie w Krakowie „Roczniki Kliniki Chirurgicznej”. Był członkiem towarzystw naukowych polskich i zagranicznych. Opublikował szereg prac, m.in.Wstęp do anatomii ciała ludzkiego oraz atlas anatomiczno-chirurgiczny operacji (w języku niemieckim). W 1830 otrzymał w Lipsku tytuł doktora medycyny i chirurgii. W 1831 został profesorem UJ.
Podczaspowstania listopadowego udał się z początkiem 1831 doWarszawy, gdzie powierzono mu kierownictwolazaretu wojskowego. W szpitalu tym znalazł jedynie dwa nożeamputacyjne, a więc polecił sprowadzić noże kuchenne i piłki stolarskie, którymi przeprowadził wiele operacji chirurgicznych.
Za ofiarną i skuteczną pomoc udzielaną rannym powstańcom został wkrótce odznaczonyZłotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.
Po powrocie do Krakowa kontynuował praktykę lekarską i prowadził badania naukowe[1]. Pierwszy na świecie zastosowałwatę jako środekopatrunkowy[2].
Jest uważany za twórcę polskiejortopedii. W lutym 1847 wykonał pierwszy na ziemiach polskich zabieg w uśpieniu eterowym. w 1837 założył pierwszą w Krakowie Szkołę Gimnastyczną Krakowską dla chłopców. W sezonie zimowym 1837/1838 urządził na stawie w Zwierzyńcu pod Krakowem pierwsze publiczne lodowisko dostępne dla wszystkich, a w 1838 zorganizował pierwsze na ziemiach polskich zajęcia gimnastyki dla dziewcząt.
Jego instrumentarium chirurgiczne i inne pamiątki z gabinetu są częścią kolekcjiMuzeum Wydziału Lekarskiego UJ.
Pochowany został nacmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w kwaterze 11[3].
Żoną Ludwika Bierkowskiego była Tekla z Łakomickich Bierkowska (ur. 1806). Małżeństwo miało czwórkę dzieci: dr med. Włodzimierz Fryderyk Bierkowski, inż. Kazimierz Bierkowski, Maria Łakomicka oraz Józef Bierkowski[4].
Upamiętnia go nazwa ulicy na krakowskimBieżanowie[5].
