 Ludwig Rütimeyer, przed 1885 rokiem | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Specjalność: medycyna, anatomia, zoologia, paleontologia, geologia | |||
| Doktorat | 1850 | ||
Uniwersytet Bazylejski | |||
| Okres zatrudn. | 1855–1894 | ||
| Profesor zwyczajny | |||
| |||
Ludwig Rütimeyer (ur.26 lutego1825 wBiglen, zm.25 listopada1895 wBazylei) – szwajcarskizoolog,paleontolog igeolog.
Ludwig Rütimeyer urodził się 26 lutego 1825 roku wBiglen w rodzinie wiejskiego pastora[1][2].
Po ukończeniu szkoły średniej wBernie w 1843 roku studiowałteologię imedycynę. W 1850 roku uzyskał tytuł doktora i przez trzy lata podróżował po Francji, Włoszech i Anglii. W 1853 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnegoanatomii porównawczej w Bernie. W latach 1855–1894 pracował jako profesor zwyczajny naUniwersytecie Bazylejskim, kierując zakładem nauk przyrodniczych[1]. Od 1883 roku budował zbiory skamieniałychssaków wMuzeum Historii Naturalnej w Bazylei[1][2].
Napisał wiele artykułów z zakresu paleontologii, m.in. na temat skamieniałych pozostałościkoni iżółwi, historie bydła ijeleni, oraz z zakresu geologii, m.in. o roli cieków wodnych w powstawaniu dolin i jezior[1]. Brał udział w corocznych pomiarachLodowca Rodanu. Przyczynił się do powstania Szwajcarskiego Towarzystwa Paleontologicznego[2]. Badał również szczątki zwierząt zprehistorycznych osad na palach. W pracyUeber die Herkunft unserer Thierwelt (tłum. „O pochodzeniu naszego świata zwierząt”) z 1867 roku zajął sięfilogenezą[1]. Prowadził również badania z zakresu geografii zwierząt[2].
Zmarł 25 listopada 1895 roku w Bazylei[1].
