Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Lubomierz

Na mapach:Ziemia51°00′46″N 15°30′35″E/51,012778 15,509722
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też:inne znaczenia słowa Lubomierz.
Lubomierz
miasto wgminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Panorama miasta (widok od strony północnej)
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lwówecki

Gmina

Lubomierz

Data założenia

XII w.[1]

Prawa miejskie

1291[1]

Burmistrz

Mariusz Warowy

Powierzchnia

8,05[2] km²

Wysokość

360[3] m n.p.m.

Populacja (01.01.2023)
• liczba ludności
• gęstość


1759[4]
218,5[4] os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 75

Kod pocztowy

59-623

Tablice rejestracyjne

DLW

Położenie na mapie gminy Lubomierz
Mapa konturowa gminy Lubomierz, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Lubomierz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lubomierz”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubomierz”
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego
Mapa konturowa powiatu lwóweckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lubomierz”
Ziemia51°00′46″N 15°30′35″E/51,012778 15,509722[5]
TERC (TERYT)

0212024

SIMC

0936210

Urząd miejski
pl. Wolności 1
59-623 Lubomierz
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP

Lubomierz (niem. Liebenthal) –miasto wPolsce położone wwojewództwie dolnośląskim, wpowiecie lwóweckim, siedzibagminy miejsko-wiejskiej Lubomierz. Jest to jedno z najmniejszych i najstarszych miast w województwie dolnośląskim, z zachowanym średniowiecznym układem urbanistycznym. Prawa miejskie posiada od 1291. Według danychGUS z 1 stycznia 2023 r. w mieście mieszkało 1759 osób[4] (869. miejsce w kraju). Lubomierz znany jest przede wszystkim z miasteczkowych scen filmuSami swoi oraz organizowanego w mieście Festiwalu Filmów Komediowych.

Geografia

[edytuj |edytuj kod]

Położenie

[edytuj |edytuj kod]

Miasto jest położone naPogórzu Izerskim, w mikroregionie Obniżenie Lubomierza, nad rzekąLubomierką, będącą dopływemOldzy[6].

Historycznie miasto leży naDolnym Śląsku.W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało dowojewództwa jeleniogórskiego. Obecnie miasto położone jest wwojewództwie dolnośląskim, wpowiecie lwóweckim, wgminie miejsko-wiejskiej Lubomierz[7][8].

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 8,05 km²[9] (629. miejsce w kraju).

Środowisko naturalne

[edytuj |edytuj kod]

Lubomierz znajduje się tereniePogórza Izerskiego, stanowiącego częśćPogórza Zachodniosudeckiego. Obszar miasta charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem wysokości względnej, szczególnie w środkowej i południowej części miasta (Wzniesienia Radoniowskie). W południowej części Lubomierza wzniesienia dochodzą do 390 m n.p.m. Obszar miasta obniża się w kierunku północnym – najniżej położony punkt miasta znajduje się w dolinie Oldzy, w pobliżu dawnejstacji kolejowej Lubomierz, który wynosi ok. 340 m n.p.m.[3]

Lubomierz leży nagranitoidachwczesnowaryscyjskich, przykrytymi w zachodniej części miasta przez piaski i żwirysandrowe, a we wschodniej przezgliny zwałowe, ichzwietrzeliny oraz piaski i żwiry lodowcowe[10].

Klimat Lubomierza charakteryzuje się wpływem gór średnich (Sudetów) i leży w sudeckim regionie klimatycznym[11]. Średnie wartości poszczególnych elementów pogody z wielolecia 1971-2000 wyglądają następująco[12]:

RodzajOkresWartość
Temperatura powietrzalato+14 °C
zima–1 °C
rok+6 °C
Suma opadówlato250 mm
zima175 mm
rok650 mm
Usłonecznienierok1500 h

Większość obszaru Lubomierza leży wzlewni rzekiLubomierki, która jest dopływemOldzy, będąca prawym dopływemKwisy. Rzeka Oldza przepływa przez miasto w niewielkim fragmencie w północnej części miasta. Ogółem sieć hydrograficzna w mieście ma odpływ ukierunkowany w kierunku północnym, co jest spowodowane nachyleniem stoków. Poza tym znajduje się tu około 5 akwenów[13].

Na terenie miasta nie ma żadnego obszaru prawnie chronionego. Południowa część miasta obejmuje zwarty kompleks leśny, zarządzana przezNadleśnictwo Lwówek Śląski[14][15].

Demografia

[edytuj |edytuj kod]

W roku 1946 zamieszkiwało w Lubomierzu 484 Polaków, wśród których było 146 przesiedleńców z Polski centralnej[16].

Pod względem ludnościowym Lubomierz w 2008 był najmniejszym miastem wwojewództwie dolnośląskim oraz 838. miastem w Polsce (na 892 miasta – stan z 2008). Liczba ludności wynosiła wtedy 1809 mieszkańców[17].

Od XIX w. liczba ludności miasta pozostawała w miarę stabilna, z niewielkimi wahaniami. Liczba ta wzrastała do początku XX w., a potem do końca XX w. ubywało mieszkańców. Na początku XXI w. liczba ludności ulegała dalszym wahaniom. Zmiana liczby mieszkańców miasta w okresie 1845-2013 przedstawia się następująco[18]:

Według danych za 2009 w strukturze ludności istnieje równowaga kobiet i mężczyzn (współczynnik feminizacji wynosi 100,0) i ta wartość jest mniejsza niż dla całegowojewództwa dolnośląskiego, gdzie w 2010 współczynnik feminizacji wynosił 109 kobiet na 100 mężczyzn[19]. Dokładne dane przedstawia poniższa tabela.

struktura ludności
dane na 2009[20]
OpisOgółemKobietyMężczyźni
jednostkaosób%osób%osób%
populacja2041100102050,0102150,0
gęstość zaludnienia253,5 os./km²

W strukturze wykształcenia przeważają osoby z wykształceniem średnim (w tym policealnym), a także podstawowym. Dokładne dane przedstawia poniższa tabela.

wykształcenie
dane za 2002[20]
brakpodstawowezawodoweśredniewyższe
ogółem60461377462127
kobiet3824414024679
mężczyzn2221723721648

Piramida wieku mieszkańców Lubomierza w 2014 roku[21].

Historia

[edytuj |edytuj kod]
Widok miejscowości około 1832

Początki powstania miasta wiążą się z usytuowaniem osady w XII w. na szlaku handlowym łączącymZgorzelec zPragą, jej pozostałością jest charakterystyczny układ przestrzenny z podłużnym rynkiem. W późniejszym okresie zlokalizowano tu klasztorsióstr benedyktynek, ufundowany przez Juttę z Lubomierza, założycielkę tego zakonu. Lubomierz był własnością benedyktynek w latach 1278 - 1810[22]. Miasto otrzymałoprawa miejskie w 1291 od księciaBolka I Surowego, który nadał mu przywileje rozszerzone w 1308, które zostały potwierdzone w 1408 przez króla czeskiegoWacława II. W 1291 Lubomierz został otoczony mury miejskie, natomiast w 1426 miasto wraz z murami zostało zniszczone przezHusytów.

Wzmożony rozwój od połowy XVI w. miasto uzyskało dzięki eksportowi przędzy lnianej doHamburga, a także organizowaniu tu targów, gdzie handlowano m.in. gołębiami. Miasto później podupadło z powodu konkurencji w większych, sąsiednich miastach, wojny trzydziestoletniej, wielkiego pożaru w 1802 i sekularyzacji klasztoru w 1810[23]. 15 października 1885 oddano do użytkulinię kolejową zGryfowa Śląskiego doLwówka Śląskiego, a wraz z niąstację w mieście, która nie poprawiła słabej sytuacji miasta[22][24].

Lubomierz w 1945 został włączony doPolski. Miasto nie uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej. Zachowało też średniowieczny układ urbanistyczny[1].

Z Lubomierza wywodziło się wielu pionierów polskiego drukarstwa działających w XVI w. wKrakowie, jakHieronim Wietor oraz rodzinySzarffenbergów iSiebeneycherów, a także śląska linia Szarffenbergów[25]. W samym Lubomierzu ówcześnie jednak nie odnotowano warsztatów drukarskich[25].

Toponimia

[edytuj |edytuj kod]
NazwaLiebenthal wśród innych nazw śląskich miejscowości w urzędowympruskim dokumencie z 1750 wydanym wjęzyku polskim wBerlinie[26]

W roku 1613 śląski regionalista i historykMikołaj Henel zPrudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt.Silesiographia podając jej łacińską nazwę:Libenthalium[27].Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje dwie nazwy niemieckie miejscowościLiebenthal oraz starsząLoewenthal, a także łacińskąLeovallensis[28]. W 1750 nazwaLiebenthal wymieniona jest przezFryderyka II pośród innych miast śląskich w zarządzeniu urzędowym wydanym w języku polskim dla mieszkańców Śląska[29]. PoII wojnie światowej do 1947 używano tłumaczonej wprost niemieckiej nazwy miasta -Miłosna. Dopiero potem wprowadzono nazwę teraźniejsząLubomierz.

Zabytki

[edytuj |edytuj kod]

Plac Wolności (Rynek)

[edytuj |edytuj kod]

Plac Wolności stanowił przez wiele lat główną ulicę i plac targowy, a także centralną część miasta. Pierwotnie wokół placu w strukturze zabudowy dominowała zabudowa drewniana. Po kolejnych pożarach, w XVI w. wybudowano nową, murowaną zabudowę. Obecnie prawie cała zabudowa wokół placu jest zabytkowa[30]. Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są następujące obiekty położone na Placu Wolności[31]:

  • domy, pl. Wolności 3, 4, 5 (d. 81, 82, 83), z pierwszej połowy XIX w.,
  • dom, pl. Wolności 7, z końca XIX w.,
  • domy, pl. Wolności 8, 9, 10, 11 (d. 73, 74, 75, 76), z XVIII w., początek XIX w.,
  • czternaście domów (pierzeja), pl. Wolności 18, 19, 20, 21, 22, 25, 26, 27, 28, 29, 31 (Dom Piekarza z XVI w.; zachowany tylko w postaci murów zewnętrznych i tablicy erekcyjnej z datą 1584 oraz charakterystycznym godłem zawodu - preclem[32]), 33, 34, 35, z XVI w., początek XIX w.,
  • dom, pl. Wolności 37, 38, 39 b, z pocz. XIX w.,
  • dom, pl. Wolności 43 (d. 45), z pierwszej połowy XIX w., pocz. XX w.,
  • trzynaście domów, pl. Wolności 46, 47, 48, 49, 50, 51, 53, 54, 55, 56, 65, 66 (pierzeja wschodnia), z XVI w., pocz. XIX w.,
  • domy, pl. Wolności 63, 65 (d. 67, 69), z pierwszej połowy XIX w., pocz. XX w.,
  • dom, pl. Wolności 66 (d. 100), z pocz. XIX w.,
  • dom, pl. Wolności 2 (d. 84), z poł. XVI w., z pierwszej połowy XIX w.,
  • dom, pl. Wolności 102, z pocz. XIX w.,

Przed ratuszem znajduje się grupa rzeźb upamiętniająca epidemię, jaka spadła na miasto w XVIII w., a po drugiej stronie barokowa fontanna z postaciąśw. Maternusa z 1717, stojącego z modelem kościoła w lewej ręce, a z metalowym pastorałem w prawej (postać umieszczona jest na wysokiej kolumnie)[32][33].

Ratusz

[edytuj |edytuj kod]

Ratusz znajduje się w zachodniej części Placu Wolności (Plac Wolności 1). Pochodzi z 1449, 1689 i 1805. Jest to skromny budynek na planie czworokąta, nakryty dachem z naczółkami, zwieńczony wieżą z miedzianym hełmem. Do ratusza prowadzi wejście zaakcentowane schodami z balustradą. W północnej ścianie ratusza jest wmurowany piaskowcowypręgierz z 1530[32]. Pierwszy ratusz powstał w związku z nadaniem miastu praw miejskich w 1291. Spłonął on w 1426 przezhusytów[34]. Drugi budynek, murowany z podcieniami, zbudowano w 1449. Również uległ zniszczeniu wraz z ogromnym pożarem miasta w 1640. Odbudowa ratusza trwała do 1738. Następną przebudowę ratusza wykonano w latach 1837-1839[33].

  • Ratusz (od strony południowo-wschodniej)
    Ratusz (od strony południowo-wschodniej)
  • Kamienice - północna pierzeja
    Kamienice - północna pierzeja
  • Kamienice - południowa pierzeja
    Kamienice - południowa pierzeja
  • Fontanna z figurą św. Maternusa
    Fontanna z figurąśw. Maternusa
  • Kolumna maryjna
    Kolumna maryjna

Zespół budynków klasztoru sióstr benedyktynek

[edytuj |edytuj kod]

Stanowi on zwarty kompleks budynków z elementami gotyckimi i barokowymi. Na zespół ten składa się:

Kościół pomocniczy pw. Świętego Krzyża

[edytuj |edytuj kod]
Kościół pw. Świętego Krzyża

Jego budowa wiąże się z legendą o cudownym znalezieniu przez córkę burmistrza złotego krzyża, które miało miejsce w 1521. Budynek pochodzi z 1521., a w źródłach pisanych wzmiankowany jest po raz pierwszy w 1666. Przebudowany w XVIII w. i 1805[33].

Mury miejskie

[edytuj |edytuj kod]

Zbudowane zostały na polecenie księciaBolka I. Pierwotnie tworzyły one dwa systemy obrony: jeden bronił klasztoru, a drugi miasta. Zachowały się fragmenty wokół klasztoru (przy ul. 1 Maja), pochodzące z XV-XVI w.

Pozostałe zabytki

[edytuj |edytuj kod]
Kościół cmentarny pw. św. Anny z 1669 r.
Dawny kościół ewangelicki z 1852 r.

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są również[31]:

  • zespół cmentarza rzymskokatolickiego przy ul. 1 Maja, na który składa się:
    kościół cmentarny pw. św. Anny z 1669 przebudowany w początkach XVIII w. i 1833 - jest to budynek trzynawowy przysklepiony kolebką z lunetami[30],
    • cmentarz z ok. 1628r.[35],
    • kaplica grobowa z 1825 r.,
    • mur z bramą z pierwszej połowy XIX w.,
    • studnia z pierwszej połowy XIX w.;
  • kościół ewangelicki ze szkołą i pastorówką z 1852, obecnie dom i galeria, ul. Kościuszki 4;
  • dom, ul. Kowalskiego 1 (dawniej pl. Wolności 17), z XVI w., 1700, pocz. XX w.;
  • budynek szkolny, ul. Chopina 9, z czwartej ćw. XIX w.;
  • most na rzece Olszyniec, z XVI/XVII w., 1831;
  • liczne kapliczki, krzyże i figury przydrożne w mieście.

Komunikacja

[edytuj |edytuj kod]
Budynek dworca na zlikwidowanejstacji Lubomierz (widok od strony ulicy)

Komunikacja drogowa

[edytuj |edytuj kod]

Miasto jest położone na uboczu od głównych szlaków komunikacyjnych. Z miasta wybiegają następujące drogi o znaczeniu powiatowym: 2511D w kierunkudrogi krajowej nr 30 (Radoniów, zachód); w kierunkudrogi wojewódzkiej nr 297 (Pławna Dolna, północ), 2524D w kierunku drogi wojewódzkiej nr 297 (Wojcieszów, wschód); w kierunkudrogi wojewódzkiej nr 364 (Ubocze, północny zachód), 2535D w kierunku drogi krajowej nr 30 (Chmieleń, południe)[36].

Na terenie miasta znajduje się 4 przystanki komunikacji autobusowej: Lubomierz, Lubomierz 1 (nż.), Lubomierz Oś. oraz Szkoła. Połączenia obsługująPKS „Tour” Jelenia Góra (linie 200 oraz 207[37][38]) oraz PKS „Voyager”[39].

Komunikacja kolejowa

[edytuj |edytuj kod]

W przeszłości w pobliżu miasta przechodziłalinia kolejowa nr 284Legnica -Pobiedna, a także stacjaLubomierz (zlikwidowana w 2013). Pierwszy odcinek linii łączyłLwówek Śląski zGryfowem Śląskim, który otwarto wraz ze stacją 15 października 1885. W 1983 zawieszono kursowanie połączeń pasażerskich przez Lubomierz, a w 1996 zlikwidowano odcinek linii Lwówek Śląski - Lubomierz[24]. Odcinek Lubomierz - Gryfów Śląski jest nieprzejezdny[40].

Oświata i sport

[edytuj |edytuj kod]
Budynek Zespołu Szkół w Lubomierzu

W Lubomierzu znajdują się[20][41]:

  • Przedszkole Miejskie - położone przy ul. Stogryna 2; według danych na 2012 uczęszczało do niego 117 dzieci;
  • Szkoła Podstawowa im.Jana Pawła II - położona przy ul.Kościuszki 5; według danych na 2012 ma 38 pomieszczeń, a uczęszczało do niej 225 dzieci;
  • Zespół Szkół w Lubomierzu - położony przy ul.Chopina 9; liczy łącznie ok. 200 uczniów; składa się na niego[42]:

W mieście funkcjonuje klub piłki nożnej o nazwieMiejski Ludowy Klub Sportowy Stella Lubomierz, który w sezonie 2013/14 grał w klasie A, grupa Jelenia Góra II. Swoją siedzibę klub ma przy placu Wolności 50, gdzie funkcjonuje Ośrodek Kultury i Sportu w Lubomierzu, a stadion znajduje się przy ul. Sportowej[43].

Kultura

[edytuj |edytuj kod]
Muzeum Kargula i Pawlaka

Lubomierz znany jest przede wszystkim z planu zdjęciowego do filmuSami swoi[44] nakręconego w 1967. Na tę pamiątkę 13 lipca 1996 otwartoMuzeum Kargula i Pawlaka, a od 1997 odbywa się Ogólnopolski Festiwal Filmów Komediowych. W mieście znajduje się też pomnik Kargula i Pawlaka[22].

W Lubomierzu kręcono również trzecią nowelę filmuKrzyż Walecznych w reż.Kazimierza Kutza, a także kilka scen do serialuTajemnica twierdzy szyfrów w reż.Bogusława Wołoszańskiego oraz filmKocham kino w reż.Piotra Łazarkiewicza[45].

Wspólnoty wyznaniowe

[edytuj |edytuj kod]

Współpraca międzynarodowa

[edytuj |edytuj kod]

Miasta partnerskie[47]:

Ludzie związani z Lubomierzem

[edytuj |edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie związani z Lubomierzem.
 Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie urodzeni w Lubomierzu.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcHistoria Lubomierza. www.lubomierz.pl. [dostęp 2014-01-30]. [zarchiwizowane ztego adresu (2018-02-12)].
  2. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08] .
  3. abGeoportal. Mapa topograficzna. Skala 1:10 000. [dostęp 2014-01-31]. (pol.).
  4. abcGUS,Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2023 roku [online], stat.gov.pl [dostęp 2023-08-05] (pol.).
  5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG,Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 27 maja 2025, identyfikatorPRNG: 70370.
  6. JerzyJ. Kondracki JerzyJ.,Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002,ISBN 83-01-13897-1 .
  7. Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 2 (A-Ł)Pogórze Izerskie, red.Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2003,ISBN 83-85773-60-6 (A-Ł), s. 425
  8. Góry i Pogórze Izerskie, mapa turystyczna skala 1:100 000,PPWK, Warszawa-Wrocław, 1991
  9. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r., Warszawa:Główny Urząd Statystyczny, 26 lipca 2013,ISSN1505-5507 .
  10. Centralna Baza Danych Geologicznych. Geoportal [online], Państwowy Instytut Geologiczny [dostęp 2014-01-31] (pol.).
  11. Klimat w Polsce [online], www.wiking.edu.pl [dostęp 2014-01-31] (pol.).
  12. Klimat [online], Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej [dostęp 2014-01-31] [zarchiwizowane zadresu 2014-06-09] (pol.).
  13. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. Geoportal [online] [dostęp 2014-01-31] (pol.).
  14. Geoserwis GDOŚ [online], Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 2014-01-31] (pol.).
  15. Lasy Państwowe. Mapa. [dostęp 2014-01-31]. (pol.).
  16. W połowie 1946 roku było w Lubomierzu 146 osadników z Polski centralnej i 388 przesiedleńców zza Buga (AP w Jeleniej Górze, MRNiZM w Lubomierzu, sygn. 16:26). Z końcem roku 1947 mieszkało w Lubomierzu 799 Polaków. w: Niechciane miasta: migracja i tożsamość społeczna, Zdzisaw Mach, TAiWPN Universitas, 1998 str. 87
  17. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2008 roku. Area and population in the territorial profile in 2008, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008,ISSN1505-5507 [dostęp 2014-01-31] [zarchiwizowane zadresu 2013-09-27] (pol.).
  18. Źródła danych:
    1845:[1] – 1885[2] – 1900:[3] – 1933, 1939:[4] – 1910:[5] – 1969: Heinz Rudolf Fritsche:Schlesien Wegweiser. Bechtermünz Verlag, Augsburg 1996 – 1980: Encyklopedia Powszechna PWN – 1995, 2000, 2005:[6] – 2011:[7]
  19. Stan i ruch naturalny ludności w województwie dolnośląskim w 2010 r., [w:] Informacja Sygnalna nr 5 [online], Urząd Statystyczny we Wrocławiu, 2011, s. 1 [dostęp 2014-02-01] (pol.).
  20. abcBank Danych Lokalnych Głównego Urzędu Statystycznego. Miejscowości - wszystkie dane dla miejscowości Lubomierz [online] [dostęp 2014-01-31] (pol.).
  21. Lubomierz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-06] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
  22. abcLubomierz. Serwis Turystyczny Dolnego Śląska (www.dolnyslask.org). [dostęp 2014-01-30]. (pol.).
  23. JanuszJ. Czerwiński JanuszJ.,RyszardR. Chanas RyszardR.,Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa:Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 299-300 .
  24. abRyszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas linii kolejowych Polski 2010. Rybnik: Wydawnictwo Eurosprinter, 2010.ISBN 978-83-926946-8-7.
  25. abCiurlok 2018 ↓, s. 24–25.
  26. Pruski dokument z 1750 ustalający urzędowe opłaty na Śląsku – "Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750"
  27. Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 178.ISBN 978-83-910595-2-4.
  28. FilipF. Sulimierski FilipF.,BronisławB. Chleboski BronisławB.,WładysławW. Walewski WładysławW. (red.),Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom V, 1884, s. 221 (pol.).
  29. Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750, 1750 (pol.).
  30. abZabytki Gminy. www.lubomierz.pl. [dostęp 2014-01-31]. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-07-12)]. (pol.).
  31. abRejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, s. 116,117 [dostęp 2012-09-15] [zarchiwizowane zadresu 2021-10-31] .
  32. abcAtrakcje turystyczne. Lubomierz [online], www.poland24h.pl [dostęp 2014-01-31] [zarchiwizowane zadresu 2014-02-03] (pol.).
  33. abcJadwiga Sieniuć, Jacek Szramowiat: Przewodnik po Lubomierzu. www.sami-swoi.com.pl, 2009-06-17. [dostęp 2014-01-31]. (pol.).
  34. Lubomierz. dolny-slask.org.pl. [dostęp 2014-01-31]. (pol.).
  35. Cmentarz parafii p.w. św. Maternusa B.M., ul. Majowa, Lubomierz [online], www.cmentarze24.pl [dostęp 2021-09-17] (pol.).
  36. OpenStreetMap [online], OpenStreetMap [dostęp 2021-11-16] (pol.).
  37. Linia 200 [online], www.pks.jgora.pl [dostęp 2022-08-23] (pol.).
  38. Linia 207 [online], www.pks.jgora.pl [dostęp 2022-08-23] (pol.).
  39. Lubomierz O. Lubomierz, gm. Lubomierz miasto [online], www.e-podroznik.pl [dostęp 2022-08-23] (pol.).
  40. JarosławJ. Woźny JarosławJ.,MarekM. Potocki MarekM. (red.),Linia Legnica - Zawidów, [w:] Ogólnopolska Baza Kolejowa [online], www.bazakolejowa.pl [dostęp 2014-02-01] (pol.).
  41. Urząd Gminy i Miasta Lubomierz. Biuletyn Informacji Publicznej. bip.lubomierz.pl. [dostęp 2014-01-31]. (pol.).
  42. Zespół Szkół w Lubomierzu. zslubomierz.edupage.org. [dostęp 2014-01-31]. (pol.).
  43. Miejski Ludowy Klub Sportowy Stella Lubomierz. 90minut.pl. [dostęp 2014-01-31]. (pol.).
  44. Dolny Śląsk. Panorama turystyczna, Warszawa 1978, s. 69-70
  45. Jadwiga Sieniuć: Filmowa historia Lubomierza. sami-swoi.com.pl, 2009-06-17. [dostęp 2014-02-01].
  46. Dane wedługwyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowyjw.org [dostęp 2018-10-14] .
  47. Gminy partnerskie. Urząd Gminy i Miasta Lubomierz. [dostęp 2011-09-13]. [zarchiwizowane ztego adresu (2014-12-19)].

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Zobacz multimedia związane z tematem:Lubomierz
Miastawojewództwa dolnośląskiego
Miasta powiatowe
Miasta gminne

Herb województwa dolnośląskiego

Gmina Lubomierz
Powiat lwówecki
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie

Powiat lwówecki

Powiat lwówecki (1946–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta (1945–75)
Gminy wiejskie
(1945–54 i 1973–75)
Gromady (1954–72)
Kontrola autorytatywna (miasteczko):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lubomierz&oldid=78007309
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp