 Louis Gossett Jr. (2008) | |||
| Imię i nazwisko | Louis Cameron Gossett Jr. | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 maja 1936 | ||
| Data i miejsce śmierci | 29 marca 2024 | ||
| Zawód | aktor, producent, reżyser, wokalista folkowy | ||
| Współmałżonek | Hattie Glascoe(1967–1968; anulowano) | ||
| Lata aktywności | 1953–2024 | ||
| |||
Louis Cameron Gossett Jr. (ur.27 maja1936 wNowym Jorku, zm.29 marca2024 wSanta Monica[1]) –amerykański aktor, producent, reżyser i wokalista folkowy.
Zdobywca najważniejszych nagród filmowych –Oscara[2], dwóchZłotych Globów[2], dwóchEmmy[3], dwóchNAACP Image Awards[3],Czarnej Szpuli[3] iSatelity[3].
20 maja 1992 otrzymał własnągwiazdę wAlei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7000Hollywood Boulevard[4][5].
Urodził się naConey Island w nowojorskim okręguBrooklyn[6]. Jego matka, Hellen Rebecca (z domu Wray), pracowała jako pielęgniarka, a ojciec, Louis Gossett Sr., był tragarzem[7][8]. Jego ojciec zmarł zmagając się zchorobą alkoholową[9]. Uczęszczał do Mark Twain Intermediate School 239[8]. W 1954 ukończył Abraham Lincoln High School[8], a następnie uczęszczał naUniwersytet Nowojorski, odmawiając stypendium sportowego.Choroba Heinego-Medina opóźniła ukończenie studiów. Okazał się utalentowanymkoszykarzem, znajdował się w orbicie zainteresowańNew York Knicks, jednak kontuzja sportowa doprowadziła do decyzji o zapisaniu się na zajęcia aktorskie. W wieku 17 lat wystąpił w szkolnym przedstawieniuYou Can’t Take It with You[10].
Jego nauczycielangielskiego zachęcił go do udziału wcastingu naBroadwayu[9]. Gossett pokonał 445 innych kandydatów[9]. W 1953 zadebiutował na Broadwayu w roli Spencera Scotta w produkcjiZbyt gigantyczny krok[11], a w 1956 naOff-Broadwayu[12]. Powrócił na Broadway w roli Kenny’ego w komediiBiuro na tranzystorach (1955)[11] i jako George Murchison w sztuceLorraine HansberryRodzynek w słońcu (1959)[11] u bokuSidneya Poitiera. Stał się stałym bywalcemActors Studio[9].
We wczesnych latach 60. XX wieku Gossett był uważany za utalentowanego muzyka ludowego, a jego karierze wokalnej pomogło pojawienie się w lokalu Folk City w Nowym Jorku[13]. Podpisany przez Powertree Records singiel Gossetta „Hooka 'Dooka', Green Green” / „Goodmornin' Captain” został wydany na początku 1964. Później w maju ukazał się „Red Rosy Bush” / „See See Rider”[14]. W 1967 piosenka „Handsome Johnny” ukazała się na albumieMixed BagRichiego Havensa[14]. We wrześniu 1967 jego singiel „Where Have All the Flowers Gone?” / „Just a Girl” został wydany wWarner Brothers 7078. W 1970 jego albumFrom Me to You został wydany przez BT Puppy Records BTPS-1013. Zawierała ona niektóre z jego własnych kompozycji[15].
Jego kariera doprowadziła doHollywood i występów w dziesiątkach filmów i seriali telewizyjnych, w tym serialuNBCWielka historia (The Big Story, 1957), dramacieABCSyndrom Łazarza (The Lazarus Syndrome, 1979) jako kardiolog, który ma wiele problemów w życiu osobistym z powodu poświęcenia się karierze, ale serialu fantastycznonaukowym NBCMoce Matthew Stara (The Powers of Matthew Star, 1982–1983) zPeterem Bartonem. Za rolę Fiddlera w serialuABCKorzenie (1977) otrzymał nagrodęEmmy dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za pojedynczy występ w serialu dramatycznym lub komediowym[3], a jakoAnwar as-Sadat w miniserialuSadat (1983) był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym[3].
Jego pierwszą kinową rolą była postać George’a Murchisona w dramacieDaniela PetriegoRodzynek w słońcu (1961) u bokuSidneya Poitiera. W komediodramacie przygodowymGeorge’a CukoraPodróże z moją ciotką (1972) został obsadzony w roli afrykańskiego wróżbity Zachary’ego Wordswortha, kochanka głównej bohaterki (Maggie Smith). Wfilmie przygodowymPetera YatesaGłębia (1977) zagrał postać haitańskiego handlarza narkotyków Henriego Cloche’a.
Kreacja szkolącego pilotów starszego sierżanta Emila Foleya w melodramacieTaylora HackfordaOficer i dżentelmen (1982) została uhonorowanaZłotym Globem dla najlepszego aktora drugoplanowego[2],NAACP Image Awards[3] iOscarem dla najlepszego aktora drugoplanowego w1983. Przeszedł wówczas do historii jako trzeci czarnoskóry aktor nagrodzony tą statuetką (wcześniej nagrodę otrzymaliHattie McDaniel iSidney Poitier)[16].
Rola Draca w dramacie fantastycznonaukowymWolfganga PetersenaMój własny wróg (1985) przyniosła mu nominację do nagrodySaturn w kategorii najlepszy aktor[3]. W sensacyjnym dreszczowcu wojennymSidneya J. FuriegoŻelazny Orzeł (1986) wcielił się w postać płk. Charlesa „Chappy’ego” Sinclaira. Za postać Calvina Boucharda w dreszczowcuSzczęki 3 (1983) był nominowanyZłotej Maliny jako najgorszy aktor drugoplanowy[3]. W komedii sensacyjno–przygodowejJ. Lee ThompsonaSłoneczny wojownik (1986) zChuckiem Norrisem zagrał najemnika Leo Portera. Jako Mathu w dramacieVolkera SchlöndorffaStara wiara (A Gathering of Old Men, 1987) otrzymał kolejną nominację do nagrody Emmy[3].
W telewizyjnym westernie komediowymHBOEl Diablo (1990) zagrał cynicznego rewolwerowca Thomasa Van Leeka. W dramacie sensacyjnymDaniela PetriegoSzkoła wyrzutków (Toy Soldiers, 1991) był nauczycielem męskiej szkoły z internatem przejętej przez terrorystów. Za kreację Sidneya Williamsa w telewizyjnym dramacie biograficznym HBOHistoria Josephine Baker (The Josephine Baker Story, 1991) zdobyłZłoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym[3]. Jako Anderson Walker w serialu CBSDotyk anioła (1997) odebrałNAACP Image Awards[3] i był nominowany doEmmy[3]. W dramacie telewizyjnymHallmark ChannelW butach swojego ojca (In His Father’s Shoes, 1997) został obsadzony w dwóch rolach – ojca i dziadka 15–letniego Claya[17] (nominacja do Emmy[3]); Gossett jako producent wykonawczy otrzymał nagrodę Emmy za wybitną specjalną realizację dla dzieci, młodzieży lub rodziny[3]. Był reżyserem telewizyjnej noweliPiosenka miłosna dla mistrza z filmu romantycznegoLove Songs (1999)[18], gdzie za rolę Reubena w noweliPiosenka miłosna dla taty otrzymałCzarną Szpulę[3]. Wystąpił jako William Reeves w serialuHBO GoWatchmen (2019).
W 2002 powrócił na Broadway w roli sprytnego prawnika Billy’ego Flynna w musicaluChicago[19].
Był trzykrotnie żonaty i trzykrotnie rozwiedziony. W sierpniu 1964 zawarł związek małżeński z Hattie Glascoe, małżeństwo zostało anulowane[7]. 21 sierpnia 1973 poślubił Christinę Mangosing, z którą ma syna Satiego (ur. 1974). W 1975 doszło do rozwodu[7]. 25 grudnia 1987 ożenił się z Cindy James Reese, z którą zaadoptował syna Sharrona Anthony’ego (ur. 1977)[7]. W 1992 rozwiedli się[7].
9 sierpnia 1969 Gossett bawił się z członkamiThe Mamas & the Papas, kiedy wszyscy zostali zaproszeni na imprezę w domuSharon Tate wLos Angeles. Gossett poszedł do domu, aby wziąć prysznic i przebrać się, i już miał wyjść, gdy zobaczył w telewizji wiadomość, że Tate została zamordowana przezCharlesa Mansona i jego współpracowników[20].
9 lutego 2010 Gossett ogłosił, że maraka prostaty. Dodał, że choroba została zdiagnozowana we wczesnym stadium[21]. Pod koniec grudnia 2020 Gossett trafił do szpitala w stanieGeorgia z powoduCOVID-19[22].
Zmarł 29 marca 2024 w ośrodku rehabilitacyjnym wSanta Monica w Kalifornii w wieku 87 lat[23].
