Boska Liturgia Świętego Jakuba, Brata Pańskiego – jeden ze wschodnichobrządków (rytów) sprawowanialiturgii chrześcijańskiej, wywodzący się zJerozolimy i przypisywanyApostołowi Jakubowi.
Liturgia świętego Jakuba ma swoje korzenie wzachodnio-syryjskiej rodzinie liturgicznej i była bazą do utworzenia ponad sześćdziesięciu anafor[1], a także kolejnych okazałych rodzin liturgicznych:rytu ormiańskiego irytu bizantyjskiego[2].
Według tradycji autorem liturgii był św.Jakub Apostoł, pierwszy biskup Jerozolimy. Współcześni liturgiści czas powstania liturgii szacują na przełomie IV i V wieku, z wykorzystaniem niektórych modlitw i gestów pochodzących z czasów apostolskich. Obecnie liturgia św. Jakuba jest odprawiana 5 listopada, w dzień pamięci św. Apostoła Jakuba. W latach 90. XX wieku wznowiono odprawianie tej liturgii w Polsce[3].
Do najbardziej znanych rytów, zbudowanych na anaforze świętego Jakuba, zalicza sięLiturgię św. Bazylego Wielkiego iLiturgię św. Jana Chryzostoma[4].