| Inowrocław – Inowrocław Rąbinek | |
| Dane podstawowe | |
| Zarządca | |
|---|---|
| Numer linii | 742 |
| Długość | 6,781 km |
| Rozstaw szyn | 1435 mm |
| Sieć trakcyjna | 3 kVDC |
| Prędkość maksymalna | 30[1] (Vk = 60) km/h |
 Semafor wjazdowy do Inowrocławia, okręg In-1 (52°47′18″N 18°12′36″E/52,788333 18,210000) | |
Linia kolejowa nr 742 – pierwszorzędna, jednotorowa,zelektryfikowanalinia kolejowa znaczenia państwowego łącząca stacjeInowrocław orazInowrocław Rąbinek[2][3].
Sporadycznie jeżdżą niąpociągi towarowe. Linia służy także na wypadek objazdów, zwykle w przypadku rozkładów zamknięciowych nalinii kolejowej nr 18, kiedy to korzystają z niej pociągi pasażerskie mające postój handlowy na stacjiInowrocław lub zamknięcialinii kolejowej nr 236 na odcinkuInowrocław Rąbinek –Dziarnowo. Linia znajduje się na całej swej długości w granicachpowiatu inowrocławskiego[potrzebny przypis].
Linia została zbudowana w tym samym czasie colinia kolejowa nr 231, stanowiąc jej naturalne wydłużenie do stacjiInowrocław[potrzebny przypis].
Linia zaczyna się na stacjiInowrocław Rąbinek, a następnie przechodzi przezprzystanek służbowy Inowrocław-Rąbinek Zakład Taboru (Inowrocław-Rąbinek-WGW)[4] i okręg In1 stacji Inowrocław Towarowy, a kończy się w okręgu INA. Po budowieMagistrali Węglowej stała się łącznicą, ważną z punktu widzenia ruchu pasażerskiego, gdyż to tędy kursowały pociągi pasażerskie zatrzymujące się na stacji Inowrocław. Pociągi towarowe korzystały z macierzystego szlaku Magistrali Węglowej, jadąc w stronępodg Mimowola, który kierował je w okręgi stacyjne In1 oraz INA, gdzie znajduje sięgórka rozrządowa. Linia została zelektryfikowana w 1967 roku wraz elektryfikacją Magistrali Węglowej[potrzebny przypis].
Linia 742 na całej swej długości jest wyposażona w dwukierunkową, półsamoczynną blokadę liniową, obsługiwaną przez posterunki blokowe Inowrocław Towarowy INA oraz Inowrocław Rąbinek[potrzebny przypis]. W ciągu łącznicy znajdują się dwaprzejazdy kolejowo-drogowe kategorii D – jeden w Batkowie, drugi w Mimowoli.