Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Liga Mistrzów UEFA

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Status wersji strony

To jest wersja przejrzana tej strony

To jest najnowszawersja przejrzana, która zostałaoznaczona12 wrz 2025.Od tego czasu wykonano2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.
Liga Mistrzów UEFA
UEFA Champions League
Ilustracja
(2025/26)
Oficjalny skrót

ang. UCL,pol. LM

Dyscyplina

piłka nożna

Organizator rozgrywek

UEFA

Data założenia

1955

Poprzednia nazwa

Puchar Europy Mistrzów Krajowych

Partner TV

Canal+

Sponsor tytularny

Lay’s
Socios.com (U.S.)
OPPO
Heineken
Pyszne.pl (Just Eat)
Mastercard
PlayStation

Rozgrywki
Liczba drużyn

36

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

HiszpaniaReal Madryt (1956)

Obecny zwycięzca

FrancjaParis Saint-Germain (2024/2025)

Najwięcej zwycięstw

HiszpaniaReal Madryt (15)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Liga Mistrzów UEFA (ang. UEFA Champions League, wym.[ju:ˈeɪfəˈæmpiənzˈli:g]) – międzynarodowe, europejskie,klubowe rozgrywkipiłkarskie, utworzone z inicjatywyUEFA w 1992, jako kontynuacjaPucharu Europy Mistrzów Krajowych (zwanego teżPucharem Europy lubPucharem Mistrzów) i regularnie prowadzone przez tę organizację odsezonu 1992/1993 w ramach europejskich pucharów. Przeznaczone dla najlepszychmęskich drużyn klubowych (zajmujących czołowe miejsca weuropejskichligachkrajowych) oraz rozgrywane naeuropejskich stadionach. Są to najbardziej prestiżowe klubowe rozgrywki piłkarskie w Europie.

Historia rozgrywek

[edytuj |edytuj kod]

Wcześniejsze turnieje rozgrywane w Europie

[edytuj |edytuj kod]

20 października 1900, kiedy nie było jeszczeFIFA iUEFA, odbył się w Paryżu we Francji pierwszy turniej piłkarski (piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900). Udział w nim wzięły trzy kluby z Europy:Upton Park F.C. z Wielkiej Brytanii, USFSA XI z Francji i Université de Bruxelles z Belgii.O pierwsze miejsce rywalizowały Upton Park F.C. i USFSA XI; wygrali Brytyjczycy. W meczu o drugie miejsce starli się Francuzi i Belgowie. Po wygranym meczu wicemistrzem został USFSA XI.

Puchar Europejskich Klubów Mistrzowskich

[edytuj |edytuj kod]

Turniej został utworzony 26 lutego 1955 (jako pierwszy z europejskich pucharów klubowych w drużynowych konkurencjach sportowych) – z inicjatywyGabriela Hanota, reporterafrancuskiegodziennikasportowegoL’Équipe, a jego pierwszą edycję przeprowadzono w sezonie 1955/1956. Od I rundy (ewentualnie rundy eliminacyjnej) do fazy półfinałowej rozgrywany był on systemem pucharowym, tj. w formie dwumeczu (spotkanie „u siebie” i „na wyjeździe”), po którym zwycięzca awansował do kolejnej rundy, a przegrywający odpadał z rywalizacji. Pojedynkiem finałowym było jedno spotkanie, organizowane na neutralnym stadionie.

Mapa Państw przystępujących do fazy ligowej (daw. grupowej) UEFA Champions League

     Członek UEFA przystępujący do fazy ligowej (daw. grupowej)

     Członek UEFA, niebędący dotychczas reprezentowany w fazie ligowej (daw. grupowej) rozgrywek

     Państwa niebędące członkami UEFA

Zmiana formy rozgrywek – Liga Mistrzów

[edytuj |edytuj kod]

Odsezonu 1991/1992 zmagania przybrały formę rozgrywek grupowych (dwie 4-zespołowe grupy), z jednomeczowym finałem dla zwycięzców każdej z nich. Przed rozpoczęciemedycji 1992/1993 zmieniono ich oficjalną nazwę na „Liga Mistrzów”, gruntownie przy tym reformując ich formułę, przez co rywalizacja prowadzona pod tym szyldem stała się najbardziej prestiżowym i komercyjnym przedsięwzięciem piłki nożnej na świecie. W kolejnych sezonach powiększono liczbę uczestniczących w nim drużyn z 8 – przez 16 (od1994/1995) i 24 (od1997/1998) – do 32 (od1999/2000), dopuszczając do udziału nie tylko mistrzów poszczególnych krajów, ale – w przypadku najsilniejszych federacji – również drużyny zajmujące drugie, trzecie, a nawet czwarte miejsca w końcowej tabeli najwyższego szczebla ligowego. Stworzono w ten sposób turniej w którym rywalizują najlepsze drużyny europejskie, a niejednokrotnie na świecie. Dotychczas najczęściej w Lidze Mistrzów / PEMK triumfowałyReal Madryt,A.C. Milan,Liverpool,Bayern Monachium iFC Barcelona. Od momentu powstania Ligi Mistrzów w 1992 jedyną drużyną, która obroniła mistrzowski tytuł (2017), jest Real Madryt, a w 2018 zwyciężyli trzeci raz z rzędu. W sezonie 2024/2025 zadebiutował nowy format rozgrywek, w wyniku którego powstała faza ligowa w miejsce fazy grupowej. W tej fazie Ligi Mistrzów gra 36 zespołów, w miejsce 32 przed 2024 rokiem[1].

Hymn Ligi Mistrzów

[edytuj |edytuj kod]

Oficjalny utwór rozgrywek Ligi Mistrzów UEFA jest adaptacjąhymnu koronacyjnegoGeorga Friedricha HändlaZadok the Priest dokonaną przez Tony’ego Brittena w 1992. Został wykonany przezRoyal Philharmonic Orchestra. Refren śpiewany jest w trzech oficjalnych językach UEFA: angielskim, francuskim i niemieckim. Pełna wersja utworu trwa około trzech minut. Istnieją również krótsze warianty hymnu poprzedzające i kończące każdy mecz rozgrywany w ramach rozgrywek pucharu.

Trofeum

[edytuj |edytuj kod]
Puchar UEFA Champions League

Trofeum sportowymturnieju jestpuchar wykonany ze srebra próby 925, o masie 11 kg i wysokości 74 cm. Zwycięzca zawodów puchar otrzymuje na 10 miesięcy na wypożyczenie od UEFA. Zwycięzca turnieju otrzymuje pomniejszoną (mającą maksymalnie 80% wielkości) kopię trofeum. Jeśli klub piłki nożnej zwyciężył trzy razy z rzędu w zawodach UEFA Champions League otrzymuje równowymiarową kopię COUPE DES CLUBS CHAMPIONS EUROPÉENS. Ta sama sytuacja zachodzi jeśli klub zwyciężył pięciokrotnie w zawodach Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych / Ligi Mistrzów. Skutkiem tego jest także to, że jeśli zespół piłkarski bez wcześniejszych tytułów zwycięzcy LM 6 razy z rzędu wygra turniej, to po trzech razach otrzymuje kopię 1:1 i kolejną kopię 1:1 po szóstym razie, a nie po piątym zwycięstwie (wynik kasowania po trzykrotnym zwycięstwie z rzędu). Obecny puchar jest szóstym, gdyż pozostałe zostały wręczone na stałe zespołom, które spełniły wcześniej opisane warunki. Obecny puchar jest z 2006, wykonany po piątym zwycięstwie w zawodachLiverpoolu i uzyskaniu trofeum na własność. W 2009 r. UEFA przyjęła zasadę, że nagroda rzeczowa UEFA Champions League nie będzie darowana zwycięzcom pięciokrotnym lub trzykrotnym z rzędu, a zespół zwycięski będzie mógł wykonać kopię 1:1. Na pucharze turnieju jestgrawerowana nazwa zwycięzcy rywalizacji.

Odznaka Ligi Mistrzów

[edytuj |edytuj kod]

Honorowa odznaka

[edytuj |edytuj kod]

Honorowa odznaka Ligi Mistrzów została wprowadzona po raz pierwszy w rozgrywkachLigi Mistrzów 2000/2001 dla klubów, które zdobyły trofeum na stałe. Sama odznaka pojawia się podczas rozgrywek Ligi Mistrzów na lewym rękawie. Obecnie jest to szara tarcza, która w tle posiada kontury pucharu Ligi Mistrzów w białym kolorze. Wcześniejsza wersja odznaki miała kolor ciemnoniebieski z białymi konturami trofeum. W tarczy wpisana jest również liczba zwycięstw w rozgrywkach danej drużyny. Odznakę przyznaje się drużynie, która 3 razy z rzędu zdobyła Puchar Europy Mistrzów Krajowych lub wygrała rozgrywki Ligi Mistrzów, bądź pięciokrotnie triumfowała w całej historii obu tych rozgrywek łącznie.

Honorową tarczę posiadają:

Symbol Ligi Mistrzów

[edytuj |edytuj kod]

Znajduje się na prawym rękawie każdego zawodnika podczas rozgrywek Ligi Mistrzów. Jest to okrągła tarcza przedstawiająca oficjalny symbol tych rozgrywek.

Tarcza zwycięzcy

[edytuj |edytuj kod]
Tarcza obrońcy tytułu według nowego wzoru z 2012, po raz pierwszy na koszulkach piłkarzyChelsea

Drużynie, która w kolejnym sezonie wygrała rozgrywki Ligi Mistrzów, w całym następnym sezonie, podczas trwania rozgrywek, przysługuje prawo do noszenia tarczy „Obrońcy tytułu”. Emblemat ten został po raz pierwszy pokazany w sezonie 2004/2005. Wówczas prawo do noszenia tej odznaki miała drużynaFC Porto. Na tarczy widnieje także rok, kiedy dana drużyna wygrała rozgrywki.

Reforma rozgrywek

[edytuj |edytuj kod]

Od sezonu 2009/2010, zgodnie z zarządzeniem Komitetu Wykonawczego UEFA z 30 listopada 2007, została przeprowadzona reforma dotycząca uczestnictwa drużyn, zwana popularnie „reformą Platiniego”. Ma ona ułatwić awans do fazy grupowej zespołom z lig europejskich zajmujących niższe lokaty w klubowym rankingu UEFA.

Według reformy, 22 zespoły mają zapewniony bezpośredni awans do fazy grupowej, czyli o 6 więcej niż przedtem. Dodatkowe lokaty to mistrzowie lig, które zajmują 10-12. miejsce w rankingu UEFA oraz zespoły, które uplasują się na 3. miejscu w ligach, które zajmują 1-3. lokatę w rankingu. Pozostałe 10 lokat w Lidze Mistrzów przeznaczone jest dla zwycięzców eliminacji. W przeciwieństwie do starego formatu, zespoły zajmujące np. 4. lokatę w lidze angielskiej nie będą rywalizowały z mistrzami Polski, gdyż eliminacje będą dwutorowe. O pierwsze pięć miejsc walczą ze sobą mistrzowie federacji 13-53 (oprócz Liechtensteinu), a o pozostałe pięć nie-mistrzowie z federacji 1-15. Poza tym, datę finału przesunięto ze środy na sobotę 20. tygodnia kalendarzowego, na godzinę 20:45CET[2][3]. Ponadto IV runda eliminacyjna jest obsługiwana przez UEFA tak samo jak faza grupowa.

Decyzja ta spotkała się ze sprzeciwemgrupy G-14. Platini zapowiedział jednak, że reforma zostanie przeprowadzona bez względu na jakiekolwiek protesty, a G-14 została rozwiązana po ugodzie z FIFA i UEFA w sprawie rekompensat za kontuzje zawodników podczas meczów Mistrzostw Świata i Europy[4].

System rozgrywek w latach 2012–2024

[edytuj |edytuj kod]
Oficjalny symbol Ligi Mistrzów

Od 2012 rozgrywki grupowe są poprzedzone eliminacjami, w których biorą udział mistrzowie niżej sklasyfikowanych krajów oraz drużyny z trzecich i czwartych miejsc z najlepszych lig europejskich. Sama Liga Mistrzów składała się z dwóch faz. Pierwsza to faza grupowa, gdzie 32 drużyny grały w 8 grupach po 4 w każdej. Wszystkie drużyny grały ze sobą dwa razy. Z każdej grupy awansowały dwa najlepsze kluby, natomiast trzecia drużyna spadała do Ligi Europy. Druga faza (play off) rozgrywana była systemem pucharowym. Drużyny z danej pary grały ze sobą dwa razy – raz u siebie, raz na wyjeździe. Do finału awansowały dwie drużyny, które rozgrywły tylko jedno spotkanie na ustalonym przed startem rozgrywek neutralnym stadionie.

System rozgrywek od 2024 roku

[edytuj |edytuj kod]

Od sezonu 2024/2025 powiększono liczbę drużyn w fazie głównej turnieju do 36. Ponadto, zrezygnowano z 8 grup, w których miejsce utworzono jedną grupę (ligę), w której każda z drużyn ma do rozegrania osiem meczów z ośmioma różnymi rywalami wybranymi przez losowanie (dana drużyna rozgrywa po cztery mecze u siebie i na wyjeździe).

Drużyny z miejsc 1-8 awansują bezpośrednio do 1/8 finału, drużyny z miejsc 9-24 rozegrają baraże o awans do 1/8 finału (tzw. faza play-off), a drużyny z miejsc 25-36 definitywnie odpadają z rozgrywek. Od sezonu 2024/2025 zrezygnowano ze spadków do Ligi Europy.

Faza pucharowa pozostała bez zmian[5].

Finały Pucharu Mistrzów

[edytuj |edytuj kod]
 Osobne artykuły:Lista finalistów Pucharu Europy Mistrzów KlubowychLista finalistów Ligi Mistrzów UEFA.
SezonZwycięzcaPokonanyWynikStadion
1955/1956HiszpaniaReal MadrytFrancjaStade de Reims4:3 (2:2)FrancjaParc des Princes w Paryżu
1956/1957HiszpaniaReal MadrytWłochyACF Fiorentina2:0 (0:0)HiszpaniaEstadio Santiago Bernabéu w Madrycie
1957/1958HiszpaniaReal MadrytWłochyA.C. Milan3:2 (0:0, 2:2, 2:2), po dogrywceBelgiaStadion Heysel w Brukseli
1958/1959HiszpaniaReal MadrytFrancjaStade de Reims2:0 (1:0)NiemcyNeckarstadion w Stuttgarcie
1959/1960HiszpaniaReal MadrytRFNEintracht Frankfurt7:3 (3:1)SzkocjaHampden Park w Glasgow
1960/1961PortugaliaSL BenficaHiszpaniaFC Barcelona3:2 (2:1)SzwajcariaWankdorfstadion w Bernie
1961/1962PortugaliaSL BenficaHiszpaniaReal Madryt5:3 (2:3)HolandiaStadion Olimpijski w Amsterdamie
1962/1963WłochyA.C. MilanPortugaliaSL Benfica2:1 (0:1)AngliaStadion Wembley w Londynie
1963/1964WłochyInter MediolanHiszpaniaReal Madryt3:1 (1:0)AustriaPraterstadion w Wiedniu
1964/1965WłochyInter MediolanPortugaliaSL Benfica1:0 (1:0)WłochySan Siro w Mediolanie
1965/1966HiszpaniaReal MadrytJugosławiaPartizan Belgrad2:1 (0:0)BelgiaStadion Heysel w Brukseli
1966/1967SzkocjaCeltic F.C.WłochyInter Mediolan2:1 (0:1)PortugaliaEstádio Nacional w Lizbonie
1967/1968AngliaManchester UnitedPortugaliaSL Benfica4:1 (0:0, 1:1, 4:1), po dogrywceAngliaStadion Wembley w Londynie
1968/1969WłochyA.C. MilanHolandiaAjax Amsterdam4:1 (2:0)HiszpaniaEstadio Santiago Bernabéu w Madrycie
1969/1970HolandiaFeyenoord RotterdamSzkocjaCeltic F.C.2:1 (1:1, 1:1, 1:1), po dogrywceWłochySan Siro w Mediolanie
1970/1971HolandiaAjax AmsterdamGrecjaPanathinaikos Ateny2:0 (1:0)AngliaStadion Wembley w Londynie
1971/1972HolandiaAjax AmsterdamWłochyInter Mediolan2:0 (0:0)HolandiaStadion De Kuip w Rotterdamie
1972/1973HolandiaAjax AmsterdamWłochyJuventus F.C.1:0 (1:0)JugosławiaStadion Crvena zvezda w Belgradzie
1973/1974RFNBayern MonachiumHiszpaniaAtlético Madryt1:1 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, powt.4:0 (1:0)BelgiaStadion Heysel w Brukseli
1974/1975RFNBayern MonachiumAngliaLeeds United2:0 (0:0)FrancjaParc des Princes w Paryżu
1975/1976RFNBayern MonachiumFrancjaAS Saint-Étienne1:0 (0:0)SzkocjaHampden Park w Glasgow
1976/1977AngliaLiverpool F.C.RFNBorussia Mönchengladbach3:1 (1:0)WłochyStadio Olimpico w Rzymie
1977/1978AngliaLiverpool F.C.BelgiaClub Brugge1:0 (0:0)AngliaStadion Wembley w Londynie
1978/1979AngliaNottingham ForestSzwecjaMalmö FF1:0 (1:0)RFNStadion Olimpijski w Monachium
1979/1980AngliaNottingham ForestRFNHamburger SV1:0 (1:0)HiszpaniaEstadio Santiago Bernabéu w Madrycie
1980/1981AngliaLiverpool F.C.HiszpaniaReal Madryt1:0 (0:0)FrancjaParc des Princes w Paryżu
1981/1982AngliaAston VillaRFNBayern Monachium1:0 (0:0)HolandiaStadion De Kuip w Rotterdamie
1982/1983RFNHamburger SVWłochyJuventus F.C.1:0 (1:0)GrecjaStadion Olimpijski w Atenach
1983/1984AngliaLiverpool F.C.WłochyAS Roma1:1 (1:1, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne4:2WłochyStadio Olimpico w Rzymie
1984/1985WłochyJuventus F.C.AngliaLiverpool F.C.1:0 (0:0)BelgiaStadion Heysel w Brukseli
1985/1986RumuniaSteaua BukaresztHiszpaniaFC Barcelona0:0 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, karne2:0HiszpaniaEstadio Ramón Sánchez Pizjuán w Sewilli
1986/1987PortugaliaFC PortoRFNBayern Monachium2:1 (0:1)AustriaPraterstadion w Wiedniu
1987/1988HolandiaPSV EindhovenPortugaliaSL Benfica0:0 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, karne6:5RFNNeckarstadion w Stuttgarcie
1988/1989WłochyA.C. MilanRumuniaSteaua Bukareszt4:0 (3:0)HiszpaniaCamp Nou w Barcelonie
1989/1990WłochyA.C. MilanPortugaliaSL Benfica1:0 (0:0)AustriaPraterstadion w Wiedniu
1990/1991JugosławiaCrvena zvezda BelgradFrancjaOlympique Marsylia0:0 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, karne5:3WłochyStadio San Nicola w Bari
1991/1992HiszpaniaFC BarcelonaWłochySampdoria Genua1:0 (0:0, 0:0, 1:0), po dogrywceAngliaStadion Wembley w Londynie
1992/1993FrancjaOlympique MarsyliaWłochyA.C. Milan1:0 (1:0)NiemcyStadion Olimpijski w Monachium
1993/1994WłochyA.C. MilanHiszpaniaFC Barcelona4:0 (2:0)GrecjaStadion Olimpijski w Atenach
1994/1995HolandiaAjax AmsterdamWłochyA.C. Milan1:0 (0:0)AustriaErnst-Happel-Stadion w Wiedniu
1995/1996WłochyJuventus F.C.HolandiaAjax Amsterdam1:1 (1:1, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne4:2WłochyStadio Olimpico w Rzymie
1996/1997NiemcyBorussia DortmundWłochyJuventus F.C.3:1 (2:0)NiemcyStadion Olimpijski w Monachium
1997/1998HiszpaniaReal MadrytWłochyJuventus F.C.1:0 (0:0)HolandiaAmsterdam ArenA w Amsterdamie
1998/1999AngliaManchester UnitedNiemcyBayern Monachium2:1 (0:1)HiszpaniaCamp Nou w Barcelonie
1999/2000HiszpaniaReal MadrytHiszpaniaValencia CF3:0 (1:0)FrancjaStade de France w Saint-Denis
2000/2001NiemcyBayern MonachiumHiszpaniaValencia CF1:1 (0:1, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne5:4WłochyStadion Giuseppego Meazzy w Mediolanie
2001/2002HiszpaniaReal MadrytNiemcyBayer Leverkusen2:1 (2:1)SzkocjaHampden Park w Glasgow
2002/2003WłochyA.C. MilanWłochyJuventus F.C.0:0 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, karne3:2AngliaOld Trafford w Manchesterze
2003/2004PortugaliaFC PortoFrancjaAS Monaco3:0 (1:0)NiemcyArena AufSchalke w Gelsenkirchen
2004/2005AngliaLiverpool F.C.WłochyA.C. Milan3:3 (0:3, 3:3, 3:3), po dogrywce, karne3:2TurcjaAtatürk Olimpiyat w Stambule
2005/2006HiszpaniaFC BarcelonaAngliaArsenal F.C.2:1 (0:1)FrancjaStade de France w Saint-Denis
2006/2007WłochyA.C. MilanAngliaLiverpool F.C.2:1 (1:0)GrecjaStadion Olimpijski w Atenach
2007/2008AngliaManchester UnitedAngliaChelsea F.C.1:1 (1:1, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne6:5RosjaStadion Łużniki w Moskwie
2008/2009HiszpaniaFC BarcelonaAngliaManchester United2:0 (1:0)WłochyStadio Olimpico w Rzymie
2009/2010WłochyInter MediolanNiemcyBayern Monachium2:0 (1:0)HiszpaniaEstadio Santiago Bernabéu w Madrycie
2010/2011HiszpaniaFC BarcelonaAngliaManchester United3:1 (1:1)AngliaStadion Wembley w Londynie
2011/2012AngliaChelsea F.C.NiemcyBayern Monachium1:1 (0:0, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne4:3NiemcyAllianz Arena w Monachium
2012/2013NiemcyBayern MonachiumNiemcyBorussia Dortmund2:1 (0:0)AngliaStadion Wembley w Londynie
2013/2014HiszpaniaReal MadrytHiszpaniaAtlético Madryt4:1 (0:1, 1:1, 1:1), po dogrywcePortugaliaEstádio da Luz w Lizbonie
2014/2015HiszpaniaFC BarcelonaWłochyJuventus F.C.3:1 (1:0)NiemcyStadion Olimpijski w Berlinie
2015/2016HiszpaniaReal MadrytHiszpaniaAtlético Madryt1:1 (1:0, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne5:3WłochyStadion Giuseppego Meazzy w Mediolanie
2016/2017HiszpaniaReal MadrytWłochyJuventus F.C.4:1 (1:1)WaliaMillennium Stadium w Cardiff
2017/2018HiszpaniaReal MadrytAngliaLiverpool F.C.3:1 (0:0)UkrainaStadion Olimpijski w Kijowie
2018/2019AngliaLiverpool F.C.AngliaTottenham Hotspur2:0 (1:0)HiszpaniaWanda Metropolitano w Madrycie
2019/2020NiemcyBayern MonachiumFrancjaParis Saint-Germain1:0 (0:0)PortugaliaEstádio da Luz w Lizbonie
2020/2021AngliaChelsea F.C.AngliaManchester City1:0 (1:0)PortugaliaEstádio do Dragão w Porto
2021/2022HiszpaniaReal MadrytAngliaLiverpool F.C.1:0 (0:0)FrancjaStade de France w Saint-Denis
2022/2023AngliaManchester CityWłochyInter Mediolan1:0 (0:0)TurcjaAtatürk Olimpiyat w Stambule
2023/2024HiszpaniaReal MadrytNiemcyBorussia Dortmund2:0 (0:0)AngliaStadion Wembley w Londynie
2024/2025FrancjaParis Saint-GermainWłochyInter Mediolan5:0 (2:0)NiemcyAllianz Arena w Monachium
2025/2026WęgryPuskás Aréna w Budapeszcie
2026/2027HiszpaniaWanda Metropolitano w Madrycie

Osiągnięcia według klubów

[edytuj |edytuj kod]
DrużynaMistrzWicemistrzMistrz (lata)Wicemistrz (lata)
HiszpaniaReal Madryt1531956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002, 2014, 2016, 2017, 2018, 2022, 20241962, 1964, 1981
WłochyA.C. Milan741963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 20071958, 1993, 1995, 2005
NiemcyBayern Monachium651974, 1975, 1976, 2001, 2013, 20201982, 1987, 1999, 2010, 2012
AngliaLiverpool F.C.641977, 1978, 1981, 1984, 2005, 20191985, 2007, 2018, 2022
HiszpaniaFC Barcelona531992, 2006, 2009, 2011, 20151961, 1986, 1994
HolandiaAjax Amsterdam421971, 1972, 1973, 19951969, 1996
WłochyInter Mediolan341964, 1965, 20101967, 1972, 2023, 2025
AngliaManchester United321968, 1999, 20082009, 2011
WłochyJuventus F.C.271985, 19961973, 1983, 1997, 1998, 2003, 2015, 2017
PortugaliaSL Benfica251961, 19621963, 1965, 1968, 1988, 1990
AngliaChelsea F.C.212012, 20212008
AngliaNottingham Forest201979, 1980
PortugaliaFC Porto201987, 2004
NiemcyBorussia Dortmund1219972013, 2024
SzkocjaCeltic F.C.1119671970
NiemcyHamburger SV1119831980
RumuniaSteaua Bukareszt1119861989
FrancjaOlympique Marsylia1119931991
AngliaManchester City1120232021
FrancjaParis Saint-Germain1120252020
HolandiaFeyenoord Rotterdam101970
AngliaAston Villa101982
HolandiaPSV Eindhoven101988
JugosławiaCrvena zvezda Belgrad101991
HiszpaniaAtlético Madryt031974, 2014, 2016
FrancjaStade de Reims021956, 1959
HiszpaniaValencia CF022000, 2001
WłochyACF Fiorentina011957
NiemcyEintracht Frankfurt011960
JugosławiaPartizan Belgrad011966
GrecjaPanathinaikos Ateny011971
AngliaLeeds United011975
FrancjaAS Saint-Étienne011976
NiemcyBorussia Mönchengladbach011977
BelgiaClub Brugge011978
SzwecjaMalmö FF011979
WłochyAS Roma011984
WłochySampdoria Genua011992
NiemcyBayer 04 Leverkusen012002
FrancjaAS Monaco012004
AngliaArsenal F.C.012006
AngliaTottenham Hotspur012019

Osiągnięcia według państw

[edytuj |edytuj kod]
Lokalizacja zwycięzców Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych / Ligi Mistrzów
Lp.KrajLiczba zwycięstwLiczba finalistówKluby(tytuły/finały)
1. Hiszpania2011Real Madryt (15/18),FC Barcelona (5/8),
Atlético Madryt (0/3),Valencia CF (0/2)
2. Anglia1511Liverpool (6/10),Manchester United (3/5),Chelsea (2/3),Nottingham Forest (2/2),Manchester City (1/2),Aston Villa (1/1),Arsenal (0/1),Leeds United (0/1),Tottenham Hotspur (0/1)
3. Włochy1218AC Milan (7/11),Inter Mediolan (3/7),Juventus Turyn (2/9),
AC Fiorentina (0/1),AS Roma (0/1),Sampdoria Genua (0/1)
4. Niemcy811Bayern Monachium (6/11),Borussia Dortmund (1/3),Hamburger SV (1/2),Bayer Leverkusen (0/1),Borussia Mönchengladbach (0/1),Eintracht Frankfurt (0/1)
5. Holandia62Ajax Amsterdam (4/6),Feyenoord Rotterdam (1/1),PSV Eindhoven (1/1)
6. Portugalia45SL Benfica (2/7),FC Porto (2/2)
7. Francja26Olympique Marsylia (1/2),Stade de Reims (0/2),AS Monaco (0/1),Paris Saint-Germain (1/2),AS Saint-Étienne (0/1)
8. Jugosławia11Crvena zvezda Belgrad (1/1),Partizan Belgrad (0/1)
 Rumunia11Steaua Bukareszt (1/2)
 Szkocja11Celtic (1/2)
11. Belgia01Club Brugge (0/1)
 Grecja01Panathinaikos Ateny (0/1)
 Szwecja01Malmö FF (0/1)

Od czasu rozpoczęcia rozgrywek, ośmiokrotnie miało miejsce rozgrywanie finału Ligi Mistrzów przez drużyny ligowe z tej samej federacji. W finale grały drużyny z Hiszpanii w2000,2014 oraz w2016, z Włoch w2003, z Anglii w2008,2019 oraz w2021, oraz z Niemiec w2013[6].

Osiągnięcia polskich klubów

[edytuj |edytuj kod]

W epoce Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (do 1992 roku) największym sukcesem polskich klubów było dotarcie do półfinału. Sztuka ta udała się dwóm polskim klubom:Legii Warszawa (w sezonie1969/1970) orazWidzewowi Łódź (w sezonie1982/1983). Dodatkowo,Górnikowi Zabrze udało się zagrać w ćwierćfinale (w sezonie1967/1968), podobnie jakRuchowi Chorzów w sezonie1974/1975 orazWiśle Kraków w sezonie1978/1979. W 1992 roku UEFA powołała do życia Ligę Mistrzów, która zastąpiła Puchar Europy Mistrzów Krajowych. Wówczas też zreformowano system rozgrywek wprowadzając fazę grupową (poprzedni system rozgrywek był systemem całkowicie pucharowym) oraz kwalifikacje do tychże rozgrywek. Po wprowadzeniu Ligi Mistrzów polskie kluby zakwalifikowały się do fazy grupowej trzykrotnie, zaś największym sukcesem było osiągnięcie przez Legię Warszawa ćwierćfinału w sezonie1995/1996.

Polskie kluby w fazie grupowej Ligi Mistrzów:

Najlepsi strzelcy

[edytuj |edytuj kod]

Zestawieniepiłkarzy, którzy zdobyli dużą liczbę goli w meczach Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych / Ligi Mistrzów UEFA (od 1955 roku, łącznie z meczami kwalifikacyjnymi).

Pogrubioną czcionką – zostali zaznaczeni piłkarze, którzy kontynuują karierę piłkarską.

Najlepszy strzelec
Cristiano Ronaldo
Lionel Messi
Robert Lewandowski

Skróty:

  • FP – gole w fazie pucharowej
  • FG – gole w fazie grupowej
  • FK – gole w fazie kwalifikacyjnej
Stan na 9 kwietnia 2025[7]
Lp.PiłkarzGoleFPFGFKMeczeSkutecznośćLataKluby
1.PortugaliaCristiano Ronaldo14167731186[a]0,762002–Manchester United (22)
Real Madryt (105)
Juventus (14)
2.ArgentynaLionel Messi129498001640,782004–FC Barcelona (120)
Paris Saint-Germain (9)
3.PolskaRobert Lewandowski105347101310,802011–Borussia Dortmund (17)

Bayern Monachium (69)

FC Barcelona (19)

4.FrancjaKarim Benzema90335601470,612005–Olympique Lyon (12)
Real Madryt (76)
5.HiszpaniaRaúl71185301440,491995–2011Real Madryt (66)
FC Schalke 04 (5)
6.HolandiaRuud van Nistelrooy606504810,741998–2009PSV Eindhoven (9)
Manchester United (38)
Real Madryt (13)
7.UkrainaAndrij Szewczenko591731111150,511994–2011Dynamo Kijów (22)
A.C. Milan (33)
Chelsea (4)
8.NiemcyThomas Müller5323260156[b]0,332009–Bayern Monachium
9.FrancjaThierry Henry51123811140,451997–2010AS Monaco (7)
Arsenal (35)
FC Barcelona (9)
10.WłochyFilippo Inzaghi5016304850,591997–2012Juventus (17)
A.C. Milan (33)
11.ArgentynaAlfredo Di Stéfano49580,841955–1964Real Madryt
SzwecjaZlatan Ibrahimović49113711200,402005–2023AFC Ajax (7)
Juventus (3)
Inter Mediolan (6)
FC Barcelona (4)
A.C. Milan (9)
Paris Saint-Germain (20)
13.EgiptMohamed Salah481232488[c]0,552012–FC Basel (5)
AS Roma (1)
Liverpool (42)
14.PortugaliaEusébio47640,731961–1974SL Benfica
14.ArgentynaSergio Agüero457326750,602008–2021Atlético Madryt (8)
Manchester City (37)
15.WłochyAlessandro Del Piero449332920,481995–2009Juventus
Wybrzeże Kości SłoniowejDidier Drogba4414300930,462003–2015Olympique Marsylia (5)
Chelsea (36)
Galatasaray SK (3)
16.BrazyliaNeymar4313300810,532013–FC Barcelona (21)
Paris Saint-Germain (22)
17.FrancjaKylian Mbappé4015250600,672016–AS Monaco (6)
Paris Saint-Germain (34)
18.HiszpaniaFernando Morientes3992461040,381997–2009Real Madryt (19)
AS Monaco (9)
Liverpool (3)
Valencia CF (8)
19.WęgryFerenc Puskás36410,881956–1966Budapest Honvéd (1)
Real Madryt (35)
20.UrugwajEdinson Cavani356280600,572011–SSC Napoli (5)
Paris Saint-Germain (29)
21.NorwegiaErling Haaland3513220291.202019–Red Bull Salzburg (8)
Borussia Dortmund (15)
Manchester City (12)
22.NiemcyGerd Müller34350,971972–1977Bayern Monachium
AngliaWayne Rooney3414164850,352004–2016Manchester United
24.KamerunSamuel Eto’o3310203800,382004–2014RCD Mallorca (1)
FC Barcelona (19)
Inter Mediolan (10)
Chelsea (3)
25.FrancjaDavid Trezeguet326233610,521997–2009AS Monaco (4)
Juventus (28)
HolandiaArjen Robben32161511110,282002–PSV Eindhoven (3)
Chelsea (2)
Real Madryt (1)
Bayern Monachium (26)
27.UkrainaSerhij Rebrow3111911680,461993–2007Dynamo Kijów
UrugwajLuis Suárez311314478[d]0,402007–AFC Ajax (5)
FC Barcelona (25)
Atlético Madryt (1)
BrazyliaRivaldo312254780,391997–2007FC Barcelona (25)
A.C. Milan (2)
Olympiakos SFP (3)
AEK Ateny (1)
FrancjaAntoine Griezmann31723187[e]0,362013–Real Sociedad (1)
Atlético Madryt (26)
FC Barcelona (4)
31.AngliaSteven Gerrard306159730,412001–2015Liverpool
HolandiaPatrick Kluivert304251750,401994–2006AFC Ajax (9)
FC Barcelona (21)
BrazyliaKaká3011190880,342003–2014A.C. Milan (25)
Real Madryt (5)
HiszpaniaFrancisco Gento30890,341955–1969Real Madryt
WaliaRyan Giggs3062221510,201993–2011Manchester United

Prawa telewizyjne w Polsce

[edytuj |edytuj kod]

Od sezonu 2024/2025 do sezonu 2026/2027 wyłączne prawa do Ligi Mistrzów pozyskałCANAL+[8].

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]
Zobacz kolekcję cytatówLiga Mistrzów UEFA w Wikicytatach

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. Uwzględniono: 4 mecze w fazie kwalifikacyjnej.
  2. Uwzględniono: 2 mecze w fazie kwalifikacyjnej.
  3. Uwzględniono: 10 meczów w fazie kwalifikacyjnej.
  4. Uwzględniono: 6 meczów w fazie kwalifikacyjnej.
  5. Uwzględniono: 2 mecze w fazie kwalifikacyjnej.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. JanJ. Sikorski JanJ.,Zasady punktowania w europejskich pucharach od sezonu 2024/25 [online], Polska Piłka w Tabelach, 22 marca 2024 [dostęp 2024-09-09] .
  2. Champions League changes agreed UEFA.com.
  3. UEFA zatwierdziła reformę europejskich pucharów. 90minut.pl. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-09-08)].
  4. G14 to disband after compromise. uk.eurosport.yahoo.com. [zarchiwizowane ztego adresu (2008-01-18)]. BBC Sport.
  5. JanJ. Sikorski JanJ.,Zasady punktowania w europejskich pucharach od sezonu 2024/25 [online], Polska Piłka w Tabelach, 22 marca 2024 [dostęp 2024-09-09] (pol.).
  6. Bayern upokorzył Barcelonę. ibnlive.in.com. [zarchiwizowane ztego adresu (2014-09-11)].
  7. Liga Mistrzów UEFA - Najlepsi strzelcy wszechczasów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2025-01-05] .
  8. CANAL+ POZYSKAŁ WYŁĄCZNE PRAWA DO TRANSMISJI LIGI MISTRZÓW UEFA, LIGI MŁODZIEŻOWEJ UEFA ORAZ SUPERPUCHARU UEFA W POLSCE [online], media.pl.canalplus.com [dostęp 2024-10-10] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
ZwycięzcyPucharu Europy i Ligi Mistrzów
Puchar Europy
Liga Mistrzów


Liga Mistrzów UEFA
Futbol klubowy międzynarodowy
Azja
Afryka
Ameryka
Północna,
Środkowa
i Karaiby
Ameryka
Południowa
Oceania
Europa
Inter-
kontynentalne
RozgrywkiUEFA
Reprezentacyjne
istniejące
dawne
Klubowe
istniejące
dawne
Amatorskie
istniejące
dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Liga_Mistrzów_UEFA&oldid=77590675
Kategoria:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp