 | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Członek Rady Naczelnej Partii | |||
| Okres | od 1937 | ||
| Przynależność polityczna | Rosyjska Partia Faszystowska | ||
 | |||
| |||
Lew Pawłowicz Ochotinros. Лев Павлович Охотин (ur.1911 wCzycie, zm.1948 wKraju Chabarowskim) –rosyjski prawnik i politykfaszystowski, działacz Rosyjskiej Partii Faszystowskiej, w latach 1936-1943 członek Rady Naczelnej RPF.
Był synem porucznika carskiej marynarki Pawła Ochotina i Nadieżdy. Po śmierci ojca, jego matka wyszła ponownie za mąż, a w 1920 cała rodzina wyemigrowała doMandżurii. Lew Ochotin studiował w Instytucie Pedagogicznym wHarbinie. Tam też spotkałKonstantina Rodzajewskiego, który wprowadził go do ruchu faszystowskiego. Początkowo prowadził kancelarię partyjną i zajmował się rekrutacją nowych członków. W 1936 objął stanowisko szefa wydziału organizacyjnegoRosyjskiej Partii Faszystowskiej, a w latach 1937-1943 należał do Rady Najwyższej partii.
7 września 1945 Ochotin został aresztowany przez funkcjonariuszy radzieckiego kontrwywiadu wojskowego (Smiersz). 26 sierpnia 1946 razem z Konstantinem Rodzajewskim i pięcioma innymi działaczami białej emigracji zasiadł na ławie oskarżonych. Obradom sądu wojskowego przewodniczyłWasilij Ulrich. Ochotin został oskarżony o uprawianie propagandy antyradzieckiej, a także o prowadzenie działalnościsabotażowej i terrorystycznej na szkodęZwiązku Radzieckiego. 30 sierpnia 1946 Sąd uznał Ochotina winnym zarzucanych mu czynów i skazał na 15 lat obozu pracy. Pracował przy wyrębie lasu w Kraju Chabarowskim, zmarł w obozie w 1948.
26 marca 1998 sprawąrehabilitacji Ochotina zajmował się Sąd Najwyższy Federacji Rosyjskiej. Uznał on zarzuty o uprawianie antyradzieckiej propagandy za nieuzasadnione, ale podtrzymał resztę zarzutów przeciwko Ochotinowi.
