Leszek Żebrowski

Leszek Żebrowski (2013)
Data i miejsce urodzenia	29 maja 1955 Warszawa
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Leszek Żebrowski (ur.29 maja1955 wWarszawie) – polskiekonomista i publicysta historyczny.

Jest synem Franciszka Żebrowskiego (ur. 1913, oficerZWZ iAK naziemi łomżyńskiej,więzień polityczny wPRL) i Ireny z domu Siedleckiej (ur. 1922)^[1][2]. Ukończył studia ekonomiczne naWydziale Nauk EkonomicznychUniwersytetu Warszawskiego^[2]. Miał córkę Małgorzatę Ewę (1986-2022)^[3].

Od 1979 był pracownikiem naukowym Instytutu Organizacji, Zarządzania i Ekonomiki Przemysłu Budowlanego ORGBUD^[2]. Na początku lat 90. był szefem Działu Dokumentacji Instytutu Historycznego im.Romana Dmowskiego. W latach 1992–2002 pracował wUrzędzie do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na stanowisku naczelnika komórki weryfikacji. Od 2002 do 2012 był pracownikiemArchiwum m.st. Warszawy^[4].

Od połowy lat 80. prowadzi badania dziejów polskiego podziemia w czasieII wojny światowej i po 1945 (korzystał wówczas z dokumentów pozyskanych w biblioteceWyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR)^[5]. Specjalizuje się w dziejach polskich narodowych organizacji konspiracyjnych (Narodowych Sił Zbrojnych iNarodowej Organizacji Wojskowej) i narodowego odłamu żołnierzy powojennego podziemia antykomunistycznego (w tymNarodowego Zjednoczenia Wojskowego). Zajmował się także dziejami komunistycznej konspiracji i partyzantki z lat 1942–1945 orazstalinowskiej bezpieki. Został uznany pionierem badań nadNarodowymi Siłami Zbrojnymi w Polsce^[6].

Publikuje artykuły o charakterze historycznym w „Naszym Dzienniku”, „Naszej Polsce”, portalu internetowym pch24.pl oraz w prasie polonijnej. W latach 90. pisał również dla dziennika „Nowy Świat” i „Gazety Polskiej”. W okresie późniejszym jego artykuły ukazywały się także m.in. w„Nowym Państwie”, „Historii Do Rzeczy”, „Innych Obliczach Historii” czy„Gazecie Polskiej Codziennie”. Był autorem haseł zEncyklopedii „Białych Plam”^[7].

Występuje na spotkaniach organizowanych przezInstytut Pamięci Narodowej^[8][9][10] i jest przez IPN przedstawiany jako historyk^[11][12]. Publikuje w „Biuletynie IPN”^[13].

Występuje wRadiu Maryja^[14],Telewizji Trwam iTelewizji Republika^[15]. Od 2017 nagrania z jego udziałem ukazują się na kanaleLeszek Żebrowski – Wyklęci TV w serwisieYouTube^[16].

Wystąpił w filmach dokumentalnychAliny Czerniakowskiej opowiadających o polskim powojennym podziemiu antykomunistycznym:Zwycięstwo (1995) iJeszcze się Polska o nas upomni (2002), a w 2007 – także w filmieOdkryć prawdę tej samej autorki. Był konsultantem historycznym produkcji filmowych:Wyklęci. Narodowe Siły Zbrojne (2002, film dokumentalny, reż. Iwona Bartólewska)^[17][18],Historia Roja (2015 serial telewizyjny, 2016 film fabularny; reż.Jerzy Zalewski)^[19][20],Bitwa pod Rząbcem. Historia prawdziwa (2016, film dokumentalny, reż.Krzysztof Dziewięcki)^[21].

W latach 70. i 80. działał w opozycji antykomunistycznej. Współpracował zRuchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela^[2]. Pisał w podziemnych tygodnikach „Głosie” oraz „Ładzie”. Współpracował także z Wydawnictwem Unia Nowoczesnego Humanizmu^[22]. Należał do odwołującego się do tradycjiNarodowej Demokracji nieformalnego stronnictwa politycznego określanego „salonemNapoleona Siemaszki”^[23].

Wwyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski wwojewództwie ciechanowskim z listyPorozumienia Centrum (otrzymał 829 głosów)^[24]. Wwyborach w 1997 ponownie bezkustecznie kandydował do Sejmu w tym samym okręgu wyborczym, jako lider listyRuchu Odbudowy Polski (uzyskał 3231 głosów)^[25]. Był bezpartyjnym kandydatem rekomendowanym przez Porozumienie Kombatanckich Organizacji Niepodległościowych^[2]. Współpracował także zLigą Republikańską^[2]. Zasiada w radzie historycznejZwiązku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych^[26]. W 2012 poparł zainicjowaną przezStowarzyszenie KoLiber akcję „Goń z pomnika bolszewika” i wszedł w skład jej Honorowego Komitetu Poparcia^[27]. W 2013 został jednym z doradcówRuchu Narodowego^[28]. Jest członkiem rad nadzorczych Fundacji „Ojczyzna, Rodzina, Własność” oraz Fundacji Imienia Generała Georga S. Pattona^[29][30].

W 2014 zasiadł w Komitecie Honorowym Fundacji „Łączka”, sprawującej opiekę i działalność wspierającąKwatery na Łączce^[31]. Wraz zTadeuszem Płużańskim iTomaszem Panfilem wszedł w skład powołanego w listopadzie 2016 samozwańczego Społecznego Trybunału Narodowego, który ogłosiłinfamię dlaBolesława Bieruta,Stefana Michnika,Władysława Gomułki iZbigniewa Domino^[32][33][34].

Deklaruje się jako radykalnyeurosceptyk i krytykUnii Europejskiej^[35].

W styczniu 2010Klub Jagielloński im. Św. Kazimierza przyznał mu wyróżnienie dla historyków zajmujących się dziejami najnowszymi w ostatnim 20-leciu^[36]. OtrzymałNagrodę Fundacji im. Jerzego Łojka^[2].Podczas uroczystości z okazji 75. rocznicy utworzenia Brygady Świętokrzyskiej NSZ został uhonorowanyMedalem Pro Bono Poloniae przez Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób RepresjonowanychJana Józefa Kasprzyka^[37]

Nazwisko Leszka Żebrowskiego ukazało się na tzw.liście Wildsteina ujawnionej w 2005 (IPN BU 001134/4722). W sierpniu 2013 bloger Marek Mądrzak opublikował na portaluSalon24 część treści teczki pracy i teczki personalnejtajnego współpracownika „Leszek”, które jego zdaniem miały dowodzić współpracy Żebrowskiego z SB^[38]. Leszek Żebrowski zaprzeczył jakiejkolwiek swojej współpracy ze służbą bezpieczeństwa oraz oświadczył, że przekazał sprawę do sądu^[39]. W 2017 oskarżenia te powtórzył m.in. posełJanusz Sanocki, który opublikował również skany dokumentów TW „Leszka” z archiwumIPN. Wówczas Leszek Żebrowski po raz kolejny oświadczył, że nie był ani tajnym ani jawnym współpracownikiem jakiejkolwiek służby specjalnej, jednocześnie zwrócił uwagę, że w opublikowanej teczce nie ma zawartości obciążającej go i że niektóre zawarte w niej dane dotyczące jego osoby są niezgodne z prawdą, a ponadto oświadczył, że złożył wniosek o autolustrację^[40].

• Brygada Świętokrzyska NSZ. Poznań–Warszawa: 1994 (współautor: Rafał Sierchuła)
• Narodowe Siły Zbrojne. Dokumenty, struktury, personalia. T. 1, 2 (NSZ-AK), 3 (NSZ-ONR). Warszawa: Burchard Edition, 1994–1996 (wybór i opracowanie: Leszek Żebrowski)
• Narodowe Siły Zbrojne na Podlasiu. T. 1. Siedlce: Związek Żołnierzy NSZ, 1997 (współautor:Mariusz Bechta)
• Narodowe Siły Zbrojne na Podlasiu. T. 2. Siedlce: Związek Żołnierzy NSZ, 1998 (współautor: Mariusz Bechta)
• Tajne oblicze GL-AL i PPR. Dokumenty. T. 1–3. Warszawa: Burchard Edition, 1997–1999 (wybór i opracowanie:Marek Jan Chodakiewicz,Piotr Gontarczyk, Leszek Żebrowski)
• Żołnierze wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 roku. Warszawa: „Volumen”, 1999 (wybór i opracowanie: Grzegorz Wąsowski, Leszek Żebrowski)
• Narodowe Siły Zbrojne na Podlasiu. T. 3. Biała Podlaska: „Rekonkwista”, 2003 (współautor: Mariusz Bechta)
• Kryptonim „Orzeł”. Warszawski Okręg Narodowego Zjednoczenia Wojskowego 1947–1954. Warszawa:IPN-Rytm, 2004 (wybór i opracowanie:Kazimierz Krajewski, Tomasz Łabuszewski, Jacek Pawłowicz, Leszek Żebrowski)
• Brygada Świętokrzyska NSZ w fotografiach i dokumentach, Warszawa: Capital s.c., 2014^[41].
• Narodowe Siły Zbrojne. Dokumenty 1942-1944, T. 1. Fundacja Kazimierza Wielkiego, 2014 (wybór i opracowanie:Marek Jan Chodakiewicz,Wojciech Muszyński, Leszek Żebrowski)^[42]
• Władysław Kołaciński „Żbik”,Między młotem a swastyką, opracowanie i posłowie Leszek Żebrowski, 2018, Wydawnictwo Capital (ISBN 978-83-64037-20-7), Instytut Pamięci Narodowej (ISBN 978-83-8098-376-2)^[43]

• Paszkwil Wyborczej. Michnik i Cichy o Powstaniu Warszawskim. Warszawa: Burchard Edition, 1995
• Mity przeciwko Polsce. Żydzi. Polacy. Komunizm 1939-2012. T. 2. Seria: „Biblioteka Naszej Polski”. Capital s.c., 2012
• Paszkwil Wyborczej. Michnik i Cichy o Powstaniu Warszawskim. Capital, Warszawa, 2013. (Wznowienie poszerzone i uzupełnione o dokumenty i źródła, do których dotarł autor w ciągu 18 lat od pierwszego wydania)^[44]
• Walka o prawdę. Historia i polityka. Warszawa: Carnet Books, 2013^[45].
• Zatruwanie pamięci. Jedwabne, Naliboki, Koniuchy (1941-1944). Politykierstwo historyczne w III RP. Warszawa: Nasz Dziennik, 2014
• W szponach czerwonych. Komunizm i (post)komunizm w Polsce po 1944 r. Warszawa: Nasz Dziennik, 2015
• Warszawa 44 Krew i Chwała. Powstanie Warszawskie 1944 narzędzie dawnej i współczesnej polityki. Warszawa: Capitalbook, 2018^[46]
• O najnowszej historii Polski 1939-1989. Szkice i artykuły. Warszawa: Capitalbook, 2018^[47]

• Absolwenci Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego
• Ludzie urodzeni w Warszawie
• Ludzie związani z Radiem Maryja
• Odznaczeni Medalem „Pro Bono Poloniae”
• Osobowości telewizyjne związane z Telewizją Trwam
• Osobowości telewizyjne związane z Telewizją Republika
• Politycy Porozumienia Centrum
• Politycy Ruchu Odbudowy Polski
• Polscy działacze społeczni
• Polscy ekonomiści
• Polscy encyklopedyści
• Polscy historycy
• Polskie osobowości YouTube
• Polscy publicyści
• Żebrowscy herbu Jasieńczyk
• Urodzeni w 1955

• Szablon cytowania czasopisma – brak numeru strony