| skrzat | |||
 | |||
| Występowanie | |||
|---|---|---|---|
| |||
Leprechaun (wym/ˈlɛpɹəkɔːn/,irl.leipreachán) – wmitologii irlandzkiej zamieszkującyIrlandię rodzajskrzata.
Według folkloru spotkanie leprechauna jest wydarzeniem bardzo rzadkim, i jeśli już, to ma miejsce zwykle w okolicyelfich fortów, którymi zwykle sądrumliny i starodawne fortyfikacje (takie jakszańce).
Leprechauny są samotnikami, mieszkającymi w odległych miejscach i zajmują się wyrobem butów. Nazwaleprechaun znaczy dosłownie „szewc”. Jego obecność zdradzają czasem rytmiczne uderzenia jego szewskiego młotka, jeżeli akurat pracuje.
Z wyglądu, leprechaun przypomina drobnego, włochatego, starego człowieczka, o pomarszczonej twarzy i wzroście przeważnie nieprzekraczającym trzechstóp (ok. 93 cm). Nosikapelusz, skórzany fartuch roboczy, wełnianą kamizelkę, krótkiespodnie, długiepończochy ibuty ze srebrnymi sprzączkami. Zawsze nosibrodę i zwykle palifajkę. W opisach z czasów bardziej współczesnych naszym, leprechaun nosi szmaragdowozielony anglez (długi surdut), który jest nieodłącznym elementem jego bardzo kolorowego stroju – źródłem tego jest jednakże jego obraz napłatkach śniadaniowychLucky Charms, a nie przekazy tradycyjne.
Ma zawsze przy sobie dwiesakiewki: jedna zawiera srebrną, a druga złotą monetę. Srebrna moneta służy Leprechaunowi do płacenia za wszelkie potrzebne mu dobra; dzięki swej magicznej mocy zawsze znika z kieszeni sprzedającego i powraca do pierwotnego właściciela. Złota moneta służy mu załapówkę dla każdego, który ją schwyta; po zmianie właściciela zamienia się błyskawicznie w popiół lub w suche liście.
Leprechauny znają miejsca, w których zakopane sąskarby, jakimi często są gliniane naczynia wypełnionezłotem. Jeżeli jeden z nich zostanie złapany to zdradzi to miejsce, ale kosztowności nie odda łatwo, skąd wzięło się powiedzenie, że skarb leprechauna leży „po drugiej stronietęczy” (czyli jest nie do zdobycia).
Leprechauny kochająceltyckie sporty i muzykę. Mają też skłonność do alkoholu i podkradania ludziom różnych rzeczy. Są złośliwe; uwielbiają płatać wymyślne i dobrze przemyślane figle, na co jest wiele przykładów w folklorze irlandzkim. Na przykład, pewnego razu rolnik złapał leprechauna i zmusił go do wydania miejsca ukrycia skarbu. Leprechaun powiedział mu, że skarb został zakopany pod jednym z rosnących na poluchwastów. Rolnik obwiązał roślinę czerwoną chustą, wypuścił leprechauna i poszedł po łopatę. Gdy wrócił, wszystkie chwasty na tym polu były obwiązane identycznymi czerwonymi chustami.
Leprechauny są uważane za obrońcówelfickiej społeczności, a szczególnie za rodzaj straży pałacu królowej elfów. Potrafią dla każdej skradzionejowcy lubkozy sporządzićuprząż igalopować nocą przez góry i doliny na jej grzbiecie.
