| prezbiter wyznawca | |||
Leopold Mandić (przed 1942) | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Czczony przez | |||
| Beatyfikacja | |||
| Kanonizacja | |||
| Wspomnienie | |||
| |||

Leopold Mandić,Apostoł sakramentu pojednania, Bogdan Leopold Mandić (ur.12 maja1866 wHercegu Novim, zm.30 lipca1942 wPadwie) – chorwacki zakonnik,świętyKościoła katolickiego,kapucyn,spowiednik.
Był najmłodszym z dwanaściorga dzieci w ubogiejchorwackiej rodzinie Piotra i Karoliny z domu Zarević. Nachrzcie otrzymał imię Bogdan. Do zakonu kapucynów wstąpił2 maja 1884 roku wBassano del Grappa po ukończeniu niższego seminarium wUdine. W zakonie przyjął imię Leopold.Śluby wieczyste złożył w 1888 roku, aświęcenia kapłańskie przyjął20 września 1890 wbazylice Santa Maria della Salute (wWenecji). Ze względu na jego wzrost (1,35 m) przełożeni odradzali mu posługę jakokaznodzieja i powierzyli mu jako teren misyjnykonfesjonał.Sakramentu pokuty udzielał od ośmiu do dwunastu godzin dziennie służąc prostym ludziom, intelektualistom, arystokratom, profesorom, studentom, kapłanom i zakonnikom[1]. Od 1906 roku na stałe przebywał w Padwie w klasztorze Świętego Krzyża. W czasieI wojny światowej przez rok przebywał w więzieniu za odmowę zrzeczenia się swojej przynależności narodowej[2]. W czasieII wojny światowej, 15 maja 1944 r. w wyniku bombardowania, padewski klasztor został całkowicie zniszczony[1]. Ocalała jedynie cela, pełniąca funkcję konfesjonału o. Leopolda[1].
Prócz działalności misyjnej prowadził też działalność opiekuńczą i pozostawił po sobie trwały ślad w postaci sierocińców. Apostolat świętego mnicha wyróżniała szczególna miłość doEucharystii iMatki Bożej. Podejmował działania na rzecz zjednoczenia chrześcijan.
Przez całe życie zmagał się ze słabościami i chorobami. Do śmierci w wieku 76 lat doprowadziłaśw. Leopolda choroba nowotworowa.
Beatyfikacja spowiednika nastąpiła 34 lata po jego śmierci, 2 maja 1976 i dokonał jejpapieżPaweł VI, aJan Paweł IIupowszechnił kult świętego Leopolda na cały Kościół w siedem lat później (16 października 1983).
W 2016 jego szczątki i św.Ojca Pio zostały przywiezione w szklanych trumnach z procesją doWatykanu[3].
Wspomnienie liturgiczne do kanonizacji przypadało wdies natalis, później w dzienną pamiątkę urodzin[4].