 Leonard Hudzicki (<1934) | |||
 majorobserwatorpilot | |||
| Data i miejsce urodzenia | 27 października 1899 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 grudnia 1971 | ||
| Przebieg służby | |||
| Siły zbrojne |
| ||
| Formacja |
| ||
| Jednostki | |||
| Stanowiska | dowódca eskadry | ||
| Główne wojny i bitwy | |||
| Odznaczenia | |||
     | |||
| |||
Leonard Mieczysław Hudzicki (ur.27 października1899 wRogoźnie, zm.31 grudnia1971 wNottingham) – oficer lotnictwaWojska Polskiego wII Rzeczypospolitej,majorobserwatorpilotPolskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii,kawaler Orderu Virtuti Militari.
Syn Stanisława i Anieli z Koczorowskich[1]. Po ukończeniu gimnazjum został 15 stycznia 1917 roku powołany do odbycia służby warmii cesarstwa niemieckiego i walczył nafroncie zachodnim[2]. Po zakończeniu służby w armii cesarskiej 27 grudnia 1918 roku wstąpił doarmii wielkopolskiej i walczył wpowstaniu wielkopolskim[2][3]. 15 marca 1919 roku rozpoczął naukę w Szkole Obserwatorów naŁawicy[4]. Po zakończeniu szkolenia 15 lipca 1919 roku otrzymał przydział do12 eskadry wywiadowczej (ew) i w jej składzie walczył podczaswojny polsko-bolszewickiej[2][5].
Na początku sierpnia 1920 roku wszedł w skład wydzielonego oddziału 12 ew, która wykonywała loty na rzecz14 Dywizji Piechoty[6]. 13 sierpnia, podczas lotu bojowego w załodze z sierż. pil.Alojzym Błażyńskim, wyróżnił się odwagą podczas ataków z niskiej wysokości na jednostkiArmii Czerwonej. Skutecznie zbombardował i ostrzelał wykryte oddziały nieprzyjaciela[3]. Ich samolot został zestrzelony i lądował przymusowo w rejonieDziałdowa[7]. Obaj polscy lotnicy zostali wzięci do niewoli, ale po 10 dniach udało im się zbiec w przebraniuŻydów i powrócić do eskadry[2][8]. Przekazali dowództwu ważne informacje na tematdyslokacji i liczebności sił przeciwnika[9].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w Wojsku Polskim. 28 lutego 1921 roku został skierowany na przeszkolenie doSzkoły Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy. Po jego ukończeniu otrzymał awans napodporucznika i kontynuował służbę w 12 eskadrze lotniczej. 12 lutego 1923 roku, z dniem 1 stycznia 1923 roku został mianowanyporucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1920 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[10]. 18 kwietnia 1923 roku został skierowany na kurspilotażu doNiższej Szkoły Pilotów w Bydgoszczy, następnie doWyższej Szkoły Pilotów w Grudziądzu. 17 października 1927 roku został kierownikiem składnicy w parku1 pułku lotniczego w Warszawie, a 9 maja 1930 roku został mianowany dowódcą eskadry szkolnej pułku[3]. 2 grudnia 1930 roku został mianowany na stopieńkapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 16. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[11]. Z dniem 31 lipca 1934 roku został przeniesiony wstan spoczynku[12].
Pokampanii wrześniowej przedostał się doWielkiej Brytanii. Wstąpił doRAF, otrzymał numer służbowy P-1259. Służył w administracjiPolskich Sił Powietrznych. Wojnę zakończył w stopniu majora. Nie zdecydował się na powrót do kraju, pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[13].
Zmarł 31 grudnia 1971 roku w Nottingham[14] i został pochowany na Redhill Cemetery[15].
.svg)
