 | |||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 7 sierpnia 1900 | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15–20 grudnia 1941 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost | 164 cm | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Leon Sperling (ur.7 sierpnia1900 wKrakowie, zm. ok.15 grudnia1941 weLwowie) –polski piłkarz żydowskiego pochodzenia występujący na pozycjinapastnika,reprezentant Polski w latach 1921–1930,olimpijczyk,ofiara Holokaustu.
Jeden z najlepszychnapastników okresu międzywojennego. WychowanekJutrzenki Kraków, w dorosłej karierze związany zCracovią (1920–1934). Rozegrał w barwachPasów 381 meczów[1], w tym 131 ligowych. W barwachCracovii zdobył trzykrotnie tytułymistrza Polski (1921, 1930, 1932).
W reprezentacji zagrał w 16[2][3] meczach oficjalnych i 5 spotkaniach z drużynami amatorskimi[4][5] (21 spotkań w barwach reprezentacji to klubowy rekord[1], w meczach oficjalnych należy on jednak do Tadeusza Parpana – 20 meczów)[5], strzelając 2 gole[2][3]. Debiutował w pierwszym meczu rozegranym przezpolską reprezentację 18 grudnia 1921 wBudapeszcie zWęgrami (przegrana 0:1). W 1924 wystąpił naigrzyskach olimpijskich w Paryżu[1].
Pochodził zżydowskiej rodziny[6]. Ukończył liceum handlowe i pracował jako kasjer Banku Małopolskiego w Krakowie. Po wybuchuII wojny światowej znalazł się weLwowie, gdzie byłtrenerem. Po wkroczeniuNiemców trafił dogetta lwowskiego[1]. Został zastrzelony na ulicy między 15 a 20 grudnia 1941 przez pijanegogestapowca.
Tak pisał o Sperlingu piłkarzCracoviiJózef Kałuża: „Znakomity lewoskrzydłowy, technik najwyższej klasy, wielki indywidualista. Zbliżony w stylu gry całkowicie do Mielecha – ustępował mu w szybkości, bił go natomiast zwrotnością ruchów i jakością strzału”.
Henryk Vogler dodawał: „Maleńki lewoskrzydłowy Sperling, wołanyMuniu, umiejący tak sprytnie wymanewrować dryblingiem przeciwników, że cała widownia rechotała ze śmiechu”.
.svg)