Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Lemanea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lemanea
Ilustracja
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Gromada

krasnorosty

Podgromada

Eurhodophytina

Klasa

Florideophyceae

Podklasa

Nemaliophycidae

Rząd

Batrachospermales

Rodzina

Lemaneaceae

Rodzaj

lemanea

Nazwa systematyczna
Lemanea
Bory 1808[2]
Typ nomenklatoryczny

Lemanea fluviatilis

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Lemanea (Lemanea Bory) –rodzajkrasnorostu z rodzinyLemaneaceae. Rośliny te mająplechy w postaci widocznych gołym okiem nici.

Morfologia

[edytuj |edytuj kod]

Pokrój

[edytuj |edytuj kod]

Plechagametofitu nitkowata, o niciach długości od 1-40 cm i szerokości 0,2-2,0 mm[1]. Twarda, przypominająca chrząstkę. Krzaczkowata i przytwierdzona do podłoża. Na niciach co kilka milimetrów znajdują się kolankowate zgrubienia[3]. Plecha stadiumszantransji nitkowata i rozgałęziona[1].

Barwa młodych osobników zielona – od wpadającej w niebieskawą po oliwkową. Z wiekiem staje się rdzawa do czarnej[1].

Spermatangia (gametangia męskie) wyglądają jak żółtawe plamy, nie tworzą pierścieni. W pobliżu nich kiełkująkarposporofity. Są one nieduże, mniej więcej kuliste, złożone z nici i umieszczone wewnątrz plechy tak, ze jedynie cienkiwłostek wystaje z zewnętrznej warstwy plechy. W centralnej jamie karposporofitów tworzą się dużekarpospory[1].

Anatomia

[edytuj |edytuj kod]

Plecha gametofitu zbudowana jest z dwóch warstw komórek – rdzenia iokorowania. Warstwy te mogą do siebie nie przylegać[3]. Okorowanie nie tworzy jednak włókien wokół rdzenia. Komórki tworząpseudoparenchymę[1]. W wewnętrznej części okorowania obecne duże komórki promieniste rozgałęziające się na kształt litery Y, T lub L i przyczepiające się do zewnętrznej warstwy[1][3].Chloroplasty występują po kilka tylko w komórkach położonych w zewnętrznej warstwie. Dyskowate. W komórkach rdzenia brak chloroplastów, obecne natomiastwakuole[1].

Plecha szantransji jest jednowarstwowa[1].

Wśród metabolitów są substancje takie jakflorydozyd,trehaloza,sacharoza imannitol.Karpogonia są bogate wskrobię[1].

Ekologia

[edytuj |edytuj kod]
Lemanea na okresowo odsłanianym kamieniu w górskiej strudze (Leśnianka)

Występowanie i siedlisko

[edytuj |edytuj kod]

Rodzaj rozpowszechniony głównie w rzekach strefy umiarkowanej i borealnej. Także w górach.Reofilny – osobniki znoszą prąd wody, przyczepiając się do kamieni. Rośliny z tego rodzaju nieasymilująHCO3-, jednak mają mechanizmy ułatwiające pobieranie i transport gazowegoCO2. Często w wodach o niskiejtrofii. Szantransje niektórych gatunków preferują wody chłodne[1].

W Polsce w XX wieku odnotowano występowanie następujących gatunków:L. catenata (obecnieParalemanea catenata),L. ciliata,L. fluviatilis (w największej liczbie zbiorów),L. nodosa (obecnieParalemanea catenata),L. subtilis,L. sudetica iL. torulosa (obecnieParalemanea torulosa)[4].

Interakcje międzygatunkowe

[edytuj |edytuj kod]

Plechy lemanei rzadko są pokarmem wodnych bezkręgowców, m.in. larw chruścików z rodzajuDibusa, które mogą je wykorzystywać również do budowy domków[1].

Cykl życiowy

[edytuj |edytuj kod]

Lemanea, jak inne krasnorosty, przechodziprzemianę pokoleń. W cyklu występuje jedno pokoleniehaploidalnegogametofitu (zwykle opisywane jako właściwy osobnik lemanei) i dwa pokoleniadiploidalnychsporofitówkarposporofit iszantransja (pseudoszantransja).

Spermacja są uwalniane przez szczelinę w ścianie komórkowej. Gamety żeńskie –karpogonia – są w zasadzie tożsame zlęgnią. Niewielkie, kuliste karpoposporofity kiełkują wewnątrz plechy gametofitu.Karpospory są uwalniane po zniszczeniu plechy. Kiełkują z nich szantransje. Z szantransji popodziale mejotycznym kiełkują gametofity[1].

Przez wiele lat dokładny cykl życiowy lemanei i pokrewnych rodzajów nie był znany. Nieporozumienia wynikały między innymi z faktu, że pomejozie u szantransji (lub pseudoszantransji) tylko jedna komórka (mejospora) daje początek nowemu osobnikowi, a pozostałe degenerują, co jest nietypowe u glonów. Ponadto mejospora nie jest uwalniana, lecz kiełkuje na roślinie macierzystej. Dopiero na przełomie lat 60. i 70. XX w. udowodniono, że jądra gametofitówBatrachospermum iLemanea zawierają połowęDNA jąder osobników z rzekomego rodzajuPesudochantransia[5].

Systematyka i zmienność

[edytuj |edytuj kod]

RodzajLemanea na początku XIX w. wyodrębniłJean-Baptiste Bory de Saint-Vincent. Wcześniej botanicy glony te opisywali jako gatunki z rodzajówConferva (obecnie niewyróżniany) orazChantransia. Bory wyróżnił następujące gatunkiL. incurvata,L. corallina,L. fuccina,L. sertularina,L. dillenii,L. batrachospermosa setacea (L. batrachosperma α) iL. batrachospermosa capillina (L. batrachosperma β).Gatunkiem typowym zostałaLemanea corallina, ale ponieważ wcześniejKarol Linneusz opisał ją jakoConferva fluviatilis, to ta nazwa stała się bazonimem, a gatunek typowy przemianowano naLemanea fluviatilis. Czasem w publikacjach podawano również pisownięLemania[1].

W dawnych systemach (np.systemie Englera) rodzajLemanea umieszczany był z rodzinąLemaneaceae w rzędzieNemalionales[6]. Obecnie natomiast rodzina ta umieszczana jest w rzędzieBatrachospermales[1].

W drugiej połowie XIX wiekuSimon Sirodot doszedł do wniosku, że ówcześnie ujmowany rodzajLemanea można podzielić na dwa rodzaje:Lemanea z osiowym okorowaniem w postaci włókien i nowySacheria – bez takiego okorowania.Sacheria była przez kolejnych fykologów uważana za podrodzaj siostrzany wobec podrodzajuEulemanea. Ten ostatni został następnie przemianowany naParalemanea, gdyż gatunek typowy rodzajuLemanea (wówczas pod nazwąLemanea corallina) nie ma osiowego okorowania. Kolejne badania anatomiczne wykazały, że rodzajLemanea odróżnia się odParalemanea nie tylko wewnętrzną budową rdzenia z włóknistym okorowaniem lub bez niego, ale też położeniem spermatangiów. Do podniesionego w 1992 roku do rangi rodzajuParalemanea przeniesiono zatem takie gatunki, jak dawnaL. annulata,L. catenata,L. mexicana czyL. nodosa[7].

Rozwójfilogenetyki molekularnej sprawia, że dotychczasowa systematyka oparta głównie na morfologii i anatomii jest podważana. Według tych badań rodzajLemanea należy dokladu obejmującego m.in. przedstawicieli rodzajówBatrachospermum,Nothocladus,Paralemanea,Petrohua,Psilosiphon,Sirodotia iTuomeya. Wymagałoby to uznania, że rodziny takie jakLemaneaceae powinny być utożsamione z rodzinąBatrachospermaceae, co uczyniłoby rządBatrachospermalesmonotypowym[8].

W zależności od ujęcia systematycznego wyróżnia się w obrębie rodzaju od kilkunastu do kilkudziesięciu gatunków. W systemie serwisuAlgaeBase oprócz wyżej wymienionych jako zweryfikowane latem 2016 r. określono następujące gatunki (pozostałe występujące w publikacjach są albo uznane za synonimy innych lub jeszcze niezweryfikowane)[1]:

Zastosowanie

[edytuj |edytuj kod]

Lemanea pod nazwąnungham ('włosy kamieni') bywa spożywana w Indiach[9].

Ze względu na wymagania środowiskowe występujący w Polsce przedstawiciele tego rodzaju brani są pod uwagę przy wyznaczaniuMakrofitowego Indeksu Rzecznego, przyjmując wartości W=9 (oznaczającą preferencję wód silnie oligotroficznych) i L=2 (oznaczającą przeciętny zakres tolerancji ekologicznej)[10].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcdefghijklmnopG.M. Guiry, M.D. Guiry: Lemanea Bory, 1808: nom. cons. [w:]AlgaeBase [on-line]. National University of Ireland, Galway, 2012. [dostęp 2016-08-31]. (ang.).
  2. Jean-Baptiste Bory de Saint-Vincent. Mémoire sur le genreLemanea de la famille des Conferves. „Annales du Muséum d'Histoire Naturelle”. 12, s. 177-190, 1808. (fr.). 
  3. abcKrzysztof Szoszkiewicz, Szymon Jusik, Tomasz Zgoła: Klucz do oznaczania makrofitów dla potrzeb oceny stanu ekologicznego wód powierzchniowych. Warszawa: Inspekcja Ochrony Środowiska, 2010, s. 304, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska.ISBN 978-83-61227-32-8. (pol.).
  4. Jadwiga Siemińska, Konrad Wołowski: Catalogue of Polish Prokaryotic and Eukaryotic Algae/Katalog glonów prokariotycznych i eukariotycznych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, s. 249-250, seria: Biodiversity of Poland/Różnorodność biologiczna Polski (V).ISBN 83-89648-07-5. (pol.).
  5. H. A. von Stosch, Gisela Theil. A New Mode of Life History in the Freshwater Red Algal Genus Batrachospermum. „American Journal of Botany”. 66 (1), s. 105-107, styczeń 1979. (ang.). 
  6. Adolf Engler: Syllabus der Pflanzenfamilien. Wyd. 3. Berlin: Verlag von Gebrüder Borntraeger, 1903, s. 20. (niem.).
  7. Morgan L. Vis, Robert G. Sheath. Systematics of the freshwater red algal family Lemaneaceae in North America. „Phycologia”. 31 (2), s. 164-179, 1992.DOI:10.2216/i0031-8884-31-2-164.1. (ang.). 
  8. Timothy J. Entwisle, Morgan L. Vis, Wayne B. Chiasson, Orlando Necchi Jr., Alison R. Sherwood. Systematics of the Batrachospermales (Rhodophyta) — a synthesis. „Journal of Phycology”. 45 (3), s. 704–715, czerwiec 2009. Phycological Society of America.DOI:10.1111/j.1529-8817.2009.00686.x. (ang.). 
  9. M. Khan. On edible Lemanea Bory de St Vincent — a fresh water red alga from India. „Hydrobiologia”. 43 (1), s. 171–175, 1973.DOI:10.1007/BF00014264. (ang.). 
  10. Metoda oceny i klasyfikacji rzek na podstawie makrofitów. W: Krzysztof Szoszkiewicz, Janina Zbierska, Szymon Jusik, Tomasz Zgoła: Makrofitowa Metoda Oceny Rzek. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2010, s. 60–68.ISBN 978-83-61320-81-4. (pol.).
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lemanea&oldid=63105215
Kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp