Ten artykuł dotyczy zoologii. Zobacz też:larwy – złe duchy w mitologii rzymskiej.
Larwa (łac.larva – maska, widmo,lmlarvae) – postać i stadium rozwoju postembrionalnego (młodocianego)zwierzęcia, charakteryzujące się możliwością wzrostu, często różniące się anatomicznie, fizjologicznie i ekologicznie odpostaci dojrzałej osobników tego samegogatunku. Występuje powszechnie w rozwojubezkręgowców,ryb ipłazów.
Stadium larwalne występuje w rozwoju osobniczym zwierząt, które składająjaja o ilościżółtka niewystarczającej do pełnego rozwoju od zarodka do postaci dojrzałej płciowo. Osobnik młodociany w postaci larwy może samodzielnie pobierać pokarm ze środowiska. Często może też realizować ekspansję terytorialną gatunku. Larwy mają narządy cenogenetyczne, czyli specyficzne dlazarodka, nieprzydatne w życiu osobnika dorosłego, nazywane narządami larwalnymi[1], oraz dobrze wykształcone narządy gębowe. Zwykle nie rozmnażają się – wyjątkiem są występujące u niektórych gatunków zjawiskapedogenezy ineotenii. Niektóre larwy tylko nieznacznie różnią się od postaci dorosłych, a u innych różnice w budowie, trybie życia, a często także zajmowanego środowiska są na tyle duże, że w wielu przypadkach formy larwalne opisywano jako odrębne gatunki, np.leptocefale.
W dalszym etapie rozwoju osobniczego następujeprzeobrażenie (metamorfoza), podczas którego zanikają narządy larwalne.
Rozróżnia się wiele typów form larwalnych, charakterystycznych dla poszczególnych grupsystematycznych. U niektórych gatunków może istnieć więcej niż jedno stadium larwalne.
↑abNiektórzy autorzy uznają stadium celoblastuli i stomoblastuli za stadium zarodkowe (Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.ISBN 978-83-01-14595-8. Brak numerów stron w książce)
.jpg)
