Lanzhou (chiń. upr.兰州; chiń. trad.蘭州; pinyinLánzhōu) – miasto o statusie prefektury miejskiej wChinach, ośrodek administracyjny prowincjiGansu, port nad rzekąHuang He, położone ok. 1500 m n.p.m. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 449 972[2]. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 934 074 mieszkańców[3]. Ośrodek atomistyki, przemysłu petrochemicznego, maszynowego i metalurgicznego[4]. Siedziba rzymskokatolickiejarchidiecezji Lanzhou.
Niegdyś ważny punkt naJedwabnym Szlaku. Dużą część mieszkańców stanowią muzułmanieHui, w mieście znajduje się wielemeczetów.
Lanzhou, leżące na obszarze pierwotnie należącym do zachodnich plemionQiang (Xi Qiang), zostało włączone w VI w. p.n.e. do państwaQin. W 81 roku p.n.e., za panowania dynastiiHan (206 p.n.e.–220 n.e.), Lanzhou ustanowiono siedzibą powiatu Jincheng, a późniejkomanderii Jincheng; nazwę powiatu zmieniono wówczas na Yunwu. W IV w. miasto było przez krótki czas stolicą niepodległego państwa Qian Liang.Północna dynastia Wei (386–535) przywróciła komanderię Jincheng i powiat, który nazwano Zicheng.
Pod rządami dynastiiSui (581–618) miasto ustanowiono siedzibą prefektury Lanzhou. W 763 roku obszar najechaliTybetańczycy i zajmowali go do 843 roku, kiedy kontrolę nad nim odzyskali władcy dynastiiTang (618–907). W XI w. miasto zostało włączone dotanguckiego państwaXixia, lecz już w 1041 roku odzyskała je dynastiaSong (960–1279), przywracając mu nazwę Lanzhou. Od 1127 roku miasto kontrolowała dynastiaJin (1115–1234). W 1235 roku Lanzhou opanowaliMongołowie. Za rządów dynastiiMing (1368–1644) prefekturę Lanzhou zdegradowano do rangi powiatu i ustanowiono częścią prefekturyLintao. W 1666 roku Lanzhou uczyniono stolicą nowo powstałej prowincji Gansu. W 1739 roku przeniesiono z Lintao do Lanzhou siedzibę prefektury, nadając jej nazwę Lanzhou.
Miasto zostało poważnie zniszczone podczaspowstania dungańskiego w latach 1862–1877. W 1909 roku otworzono w mieście uniwersytet. W czasiewojny chińsko-japońskiej (1937–1945) do Lanzhou poprowadzono drogę samochodową, łączącą zXi’anem. Droga była głównym traktem komunikacyjnym w północno-zachodnich Chinach aż do wybudowania linii kolejowej Lanzhou-Urumczi. Miasto zostało zbombardowane przez Japończyków w czasie wojny.
Po 1949 roku Lanzhou zaczęto przekształcać w duży ośrodek przemysłowy. Lanzhou stało się centrum przemysłu petrochemicznego z dużą rafinerią, połączoną rurociągiem z polami naftowymi w Yumen, w zachodnim Gansu. W latach 60. XX wieku miasto zaczęto rozwijać pod kątem energetyki jądrowej[5].
.png)
