 Lúcio (2019) |
Pełne imię i nazwisko | Lucimar da Silva Ferreira |
---|
Data i miejsce urodzenia | 8 maja 1978 Planaltina(inne języki) |
---|
Wzrost | 188 cm |
---|
Pozycja | obrońca |
---|
Kariera seniorska[a] |
---|
|
Kariera reprezentacyjna |
---|
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 2000–2011 | Brazylia | 105 | (4) |
|
- ↑Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
---|
|
|
Lúcio, właśc.Lucimar da Silva Ferreira (ur.8 maja1978 wPlanaltina(inne języki))[1] –brazylijskipiłkarz, który występował na pozycji środkowegoobrońcy.
W latach 2000–2011reprezentant Brazylii. Złoty medalistaMistrzostw Świata 2002,Pucharu Konfederacji 2005 i2009. UczestnikMistrzostw Świata 2006 i2010 orazCopa América 2011.
Karierę piłkarską rozpoczął w 1996 od gry w juniorskim zespole Planaltina z miasta o tej samej nazwie. Po sezonie oddano go za darmo do juniorskiego zespołu CR Guary, w którym również nie zyskał zaufania trenerów. Jego talent dostrzegli dopiero włodarze i skauciPorto Alegre. Młody zawodnik już w pierwszym sezonie zdołał wystąpić w 11 meczach pierwszego zespołu.
W latach 1999–2000 pojawił się na boisku 39 razy, przy czym strzelił pięć goli. Jego forma przekonała działaczyBayeru, aby wyłożyć za młodego Brazylijczyka około 8,5 mln euro. Zawodnik nie miał problemów z aklimatyzacją i szybko stał się ważnym zawodnikiem w Bayerze. Przez cztery lata gry na ligowych boiskach wystąpił 92 razy, strzelając 15 goli. Był już wtedy znany w Europie, ostatecznie przeszedł do klubuBayern Monachium, a jego transfer kosztował ok. 12 mln euro. Już w pierwszym sezonie występów w nowej drużynie przyczynił się do zdobycia mistrzostwa iPucharu Niemiec. W Bayernie strzelił zaledwie siedem goli przez pięć lat grania w Bundeslidze.
Latem 2009 roku sfinalizował transfer doInteru Mediolan, a kontrakt opiewał na ok. 8 mln euro. W swoim pierwszym sezonie występami w 30 ligowych spotkaniach przyczynił się do zdobycia przez klub mistrzostwa Włoch. Był również ważnym ogniwem zespołu w innych rozgrywkach, m.in. dzięki jego grze Inter zdobył pierwszą w swojej historii potrójną koronę. Mimo że kontrakt zInterem Mediolan obowiązywał go do 2014 roku, 30 czerwca 2012 roku za porozumieniem obu stron rozstał się z klubem. Wraz z zerwaniem kontraktu stał się wolnym zawodnikiem szukającym klubu. 4 lipca 2012 roku na zasadzie wolnego transferu przeszedł doJuventusu i podpisał dwuletni kontrakt obowiązujący do 30 czerwca 2014 roku. 17 grudnia 2012 roku rozwiązał kontrakt za porozumieniem stron, a już następnego dnia dołączył na zasadzie wolnego transferu do klubuSão Paulo FC i podpisał z nim dwuletni kontrakt[2].
W reprezentacji Brazylii zadebiutował podczas meczu eliminacyjnego nr. 10 strefy CONMEBOL doMistrzostw Świata 2002 wygranego przez Brazylię 1:0. Szybko zdobył zaufanie trenera i znalazł się w mistrzowskim składzie na Mundial w Korei i Japonii. W Azji zagrał wszystkie spotkania w pełnym wymiarze czasowym. Wyczyn ten osiągnął jeszcze tylkoMarcos iCafu. NaMundialu 2006 w Niemczech pobił rekord, grając 386 minut bez faulu. Odpadł jednak wraz ze swoją reprezentacją w ćwierćfinale przegranym z Francuzami 0:1. Był także zawodnikiem w kadrze naMundial 2010, gdzie Brazylia ponownie odpadła w 1/4, tym razem ulegającHolandii 1:2.
Jest żonaty z Dione, z którą ma troje dzieci: Victoria, Joao Vitor i Valentinna. Jestewangelicznym chrześcijaninem i często mówi o tym, jak jego wiara wpływa na jego życie. Twierdzi, że w jego życiu najważniejszy jestJezus Chrystus[6].
Składy reprezentacji Brazylii
Identyfikatory zewnętrzne: