| |||||||
 Panorama miasta | |||||||
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prefektura | |||||||
| Wyspa | |||||||
| Region | |||||||
| Burmistrz | Shingo Haraguchi (od 31.01.2022) | ||||||
| Powierzchnia | 229,96[1] km² | ||||||
| Populacja (2022[2]) • liczba ludności • gęstość | |||||||
| Kod pocztowy | 〒830-8520 | ||||||
| Symbole japońskie | |||||||
| Drzewo | (1) Japanese wax tree (Toxicodendron succedaneum), | ||||||
| Kwiat | (1) rhododendron 'Kurume', azalia 'Kurume', (Grupa Japanese Azalea, ind. Kurume Azalea & Kaempferi Azalea)[3], | ||||||
Położenie na mapie prefektury Fukuoka  | |||||||
Położenie na mapie Japonii  | |||||||
 33°19′09″N 130°30′29″E/33,319167 130,508056 | |||||||
| |||||||
| |||||||
| Strona internetowa | |||||||
Kurume (jap. 久留米市 Kurume-shi) – miasto wJaponii, wprefekturze Fukuoka (dawny region Chikugo), w północnej części wyspyKiusiu (Kyūshū), nad rzekąChikugo[4].
Kurume ma długą historię, ludzie zamieszkiwali te tereny około 20 tys. lat temu. Uważa się, że uprawa ryżu rozpoczęła się tu wcześniej niż gdziekolwiek indziej w Japonii, dzięki ciepłemu klimatowi, obfitości wody i gleby.
Wokresie Edo (1603–1868) znaczną część prowincji Chikugo zdominowała rodzina Arima, rezydując w centralnej części (honmaru) zamku Kurume. Była to drewniana budowla bez głównegodonżonu (tenshukaku), otoczona siedmioma wieżyczkami (yagura)[5].
W związku z całkowitą reformą państwa (restauracja Meiji), zniesieniem domen feudalnych i utworzeniem prefektur (haihan-chiken) zamek zamknięto w 1871 roku, a wszystkie budynki zostały zniszczone. W 1889 roku wraz z 38 miastami w całym kraju Kurume otrzymało administracyjną rangę-shi (市) i zostało włączone do prefektury Fukuoka[5].
W 2005 roku przyłączono do miasta Kurume cztery miasteczka z powiatów:Mii,Mizuma,Ukiha[6].
W Kurume urodził sięHisashige Tanaka (1799–1881), inżynier mechanik, wybitny wynalazca, założyciel Shibaura Engineering Works, pierwszej prywatnej fabryki maszyn w Japonii i poprzednik jednego z największych w kraju producentów ciężkich maszyn elektrycznych (ob.Toshiba Corporation). Wśród wielu wynalazków, które stworzył, jak m.in. mechaniczne lalkikarakuri-ningyō, Tanaka produkował mistrzowskie zegary, w tym najsłynniejsze arcydziełomannen-jimeishō (mannen-dokei, „wieczny zegar”). Poza podstawowymi funkcjami zegarów zachodnich i japońskich, „wieczny zegar” posiada dzwonek alarmowy, wyświetla dni tygodnia, dwadzieścia cztery godziny dobowe, dwanaście znaków chińskiego zodiaku (daty w roku starego kalendarza) oraz wskazuje roczne ruchy Słońca i Księżyca widziane zKioto. Wszystkie ruchome tarcze poruszają się dzięki sile sprężyny[7][8].
W 1931 roku Shōjirō Ishibashi (1889–1976) założył w Kurume przedsiębiorstwoBridgestone Tire Co. Ltd., które z biegiem lat stało się jednym z największych producentów opon na świecie. W 1937 siedziba główna została przeniesiona z Kurume doTokio. W 1984 nazwa została zmieniona na Bridgestone Corporation i przyjęto nowe logo firmy, a w 1988 Bridgestone połączył się z Firestone Tyre & Rubber Company, drugim co do wielkości producentem opon w USA[9][a].
Firma MoonStar wytwarza od XIX wieku w Kurume różne rodzaje obuwia, w tym gumowego. Sukcesem firmy było wypuszczenie na rynekjika-tabi[10] czyli płóciennych butów roboczych z oddzielonym wielkim palcem i gumowymi podeszwami. Są one powszechnie używane m.in. przez: robotników budowlanych, rolników, ogrodników, leśników[11].
W całym regionie Chikugo panuje duch tradycyjnego rzemiosła. Poczynając odkurume-kasuri[b], rodzaju bawełny w kolorzeindygo, tkanej według pomysłu kilkunastoletniej dziewczynki o imieniu Den Inoue, która stworzyła nowy wzór w swoich projektach. Został on wyznaczony jako ważny, niematerialny zasób kultury narodowej[12].
Innym rzemiosłem jestrantai-shikki (rantai → „użycie bambusowego kosza jako podstawy”,shikki → „wyroby z laki”) rodzaj techniki polegającej na ciasnym wyplataniu przedmiotów (tacek, koszyczków, torebek) z wąskich pasków bambusowych i pokrywaniu ich warstwami laki[13].
Innym, tradycyjnym rzemiosłem rozwiniętym w Kurume jestjōjima-onigawara, dekoracyjna dachówka kalenicowa z wizerunkiem diabła, demona (oni).
Tuż za centrum miasta Kurume znajduje się świątynia Daihonzan Naritasan Kurume Bun’in, której głównym elementem jest 62-metrowy posąg bogini miłosierdzia kołyszącej dziecko, Miłosiernej MatkiKannon. Wewnątrz posągu znajdują się spiralne schody. Otwarte okna pozwalają spojrzeć we wszystkich kierunkach. Pod posągiem znajduje się Muzeum Piekła i Raju, w którym znajdują się dramatyczne, graficzne rekonstrukcje scen przedstawiającychbuddyjskie niebo i piekło. Równie imponująca jest sama świątynia z marmurowymi schodami o 88 stopniach, prowadzących przez kilka bram. Największa z nich nazwana jest Wysadzaną Klejnotami Bramą Szczęścia[14].
W pobliżu stacji kolejowej Kurume znajduje sięchram[c] Suiten-gū, którego historia liczy ponad 360 lat. Jest czczony jako sanktuarium strażnika mórz i boga bezpiecznego porodu. Co roku w sierpniu odbywa się festiwal sztucznych ogni, poświęcony temu sanktuarium[15].
W 1928 roku w mieście utworzono szkołę medyczną, która jako uczelnia powstała po dołączeniu do niej Wydziału Handlu. Obecnie jest to wszechstronna prywatna uczelnia o nazwie Kurume University (Kurume Daigaku)[16].
Inne trzy uczelnie to: kształcący pielęgniarki St. Mary’s College (Sei-Maria Gakuin Daigaku), Kurume Institute of Technology (Kurume Kōgyō Daigaku), żeński Kurume Shin-Ai Women's College (Kurume Shinai Jogakuin Tanki Daigaku).
.JPG)
.jpg)
.jpg)
Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie związani z Kurume.
| Miasta | |
|---|---|
| Dzielnice Fukuoki | |
| Dzielnice Kitakiusiu | |
| Powiaty |
