Kurek – elementmechanizmu uderzeniowego zwalniany po naciśnięciuspustu, który poprzez uderzenie ruchem obrotowym doprowadza pośrednio do zapaleniaładunku miotającego.
Ruch kurka jest powodowany przezsprężynę uderzeniową. W broni współczesnej zwolniony przezmechanizm spustowy kurek uderza wiglicę, która następnie zbijaspłonkęnaboju scalonego. W rzadszych przypadkach (głównie wrewolwerach) kurek uderza bezpośrednio w spłonkę. Mechanizm ten ma zastosowanie głównie wpowtarzalnej lubsamopowtarzalnejbroni strzeleckiej. Wyróżnia się kurki odkryte (wystające na zewnątrz i często z możliwością ręcznego napięcia), oraz zakryte znajdujące się wewnątrz korpusu broni.
Pierwotnie w dawnejodprzodowej bronirozdzielnego ładowania kurek mieścił w sobie uchwyt nalont (zob.zamek lontowy) lub skałkę (zob.zamek skałkowy) inicjując zapalenieprochu napanewce. W XIX w. wraz z popularyzacjązamków kapiszonowych kurek służył do zbijaniakapiszonu nakominku, a wraz z powstawaniemamunicji zespolonej zaczął pełnić funkcję taką jak współcześnie (zbijając spłonkę naboju lub uderzając w odpowiadającą za to iglicę).
![]() | Zobacz multimedia związane z tematem:Kurek |
![]() | Zobacz hasłokurek w Wikisłowniku |
![]() | Zobacz w indeksieSłownika geograficznego Królestwa Polskiego hasłoKurek |