Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Kraj produkcji | |
Język | polski |
Czas trwania | 105 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | Janusz Kijowski |
Główne role | Andrzej Seweryn |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja |
Kung-fu –polskifilm obyczajowy z1979 roku, w reżyseriiJanusza Kijowskiego.
„Kung-fu” było drugim filmem fabularnym Janusza Kijowskiego, po filmie „Indeks”, który powstał na przełomie 1976 i 1977 roku. „Indeks” nie został jednak decyzją władz (zob.cenzura w PRL) skierowany do dystrybucji (zob.półkownik), a jego premiera odbyła się dopiero w 1981 roku. Wcześniej w kinach pojawiło się zrealizowane w 1979 roku „Kung-fu”, wówczas mylnie uważane za debiut Kijowskiego[1].
Film był kręcony wWarszawie (politechnika,Warszawa Centralna,Trasa Łazienkowska,Most Poniatowskiego),Wołominie iOleśnicy.
Irena, Zygmunt, Witek i Marek byli kiedyś paczką na studiach, która rozpadła się powydarzeniach marcowych (1968). Zygmunt został wyrzucony zpolitechniki na początku lat 70., obecnie jest prezesem spółdzielni mieszkaniowej. Irena wyszła za mąż za Witka, który pracuje w miejscowej fabryce. Ona z kolei jest nauczycielką w liceum. Odwiedza ich Marek – dziennikarz. Witek wkrótce zostaje wyrzucony z pracy za to, że odkrył plagiat pracy dyplomowej swojego przełożonego i aresztowany za bójkę z portierem. Stara paczka odnawia kontakty. Marek namawia Zygmunta, by uruchomił swoje znajomości w prokuraturze. Witek przeżywa depresje, rodzina odczuwa niechęć mieszkańców i Irena prosi męża, by przeniósł się z nią doWarszawy. Marek pisze artykułPolowanie na inżyniera, wskutek czego Witek wraca do pracy. Ale między nim a żoną dochodzi do niesnasek. Irena wyjeżdża z córką Kasią do Warszawy. Tam spotyka się z Zygmuntem, który okazuje się ojcem dziecka. Marek nakłania ją do powrotu do domu. Na miejscu zastaje kompletnie zdemolowane mieszkanie.
Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1979
KSF „Młodzi i Film” 1980
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Locarno 1980