Kryscina Cimanouska
Крысціна Ціманоўская
 Kryscina Cimanouska (2019) |
| Data i miejsce urodzenia | 19 listopada 1996 Klimowicze |
|---|
| Obywatelstwo | białoruskie, polskie (od 2022) |
|---|
| Wzrost | 168 |
|---|
| Dorobek medalowy |
|---|
|
|
Kryscina Siarhiejeuna Cimanouska, Krystsina Tsimanouskaya[a] (biał. Крысціна Сяргееўна Ціманоўская; ur.19 listopada1996 wKlimowiczach) –białoruskalekkoatletka specjalizująca się w biegachsprinterskich. Od 2023 roku reprezentujePolskę.
W 2015 zajęła 6. miejsce w biegu na 100 metrów podczasmistrzostw Europy juniorów wEskilstunie. Dwa lata później zdobyła na tym dystansie srebrny medalmłodzieżowych mistrzostw Europy. W 2019 wygrała bieg na 200 metrów podczasUniwersjady rozgrywanej w Neapolu. Uczestniczka mistrzostw Europy i świata oraz halowych mistrzostw Europy i świata.
Złota medalistka mistrzostw Białorusi oraz reprezentantka kraju nadrużynowych mistrzostwach Europy.
| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Pozycja | Wynik | Reprezentacja |
|---|
| 2015 | Mistrzostwa Europy juniorów | Eskilstuna | bieg na 100 m | 6. miejsce | 11,85 | BLR |
| bieg na 200 m | eliminacje | 24,51 |
| 2017 | Halowe mistrzostwa Europy | Belgrad | bieg na 60 m | półfinał | 7,39 | BLR |
| Młodzieżowe mistrzostwa Europy | Bydgoszcz | bieg na 100 m | 2. miejsce | 11,54 | BLR |
| bieg na 200 m | 4. miejsce | 23,32 |
| 2018 | Halowe mistrzostwa świata | Birmingham | bieg na 60 m | eliminacje | 7,37 | BLR |
| Mistrzostwa Europy | Berlin | bieg na 100 m | półfinał | 11,34 | BLR |
| bieg na 200 m | półfinał | 23,03 |
| 2019 | Halowe mistrzostwa Europy | Glasgow | bieg na 60 m | 7. miejsce | 7,26 | BLR |
| Uniwersjada | Neapol | bieg na 100 m | 6. miejsce | 11,44 | BLR |
| bieg na 200 m | 1. miejsce | 23,00 |
| I liga drużynowych mistrzostw Europy | Sandnes | bieg na 200 m | 2. miejsce | 23,81 | BLR |
| Mistrzostwa świata | Doha | bieg na 200 m | eliminacje | 23,22 | BLR |
| 2021 | Igrzyska olimpijskie | Tokio | bieg na 100 m | eliminacje | 11,47 | BLR |
| 2023 | Mistrzostwa świata | Budapeszt | bieg na 100 m | eliminacje | 11,32 | POL |
| bieg na 200 m | półfinał | 23,34 |
| sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 42,66 |
| 2024 | World Athletics Relays | Nassau | sztafeta 4 × 100 m | – | DNF (elim.) | POL |
| Mistrzostwa Europy | Rzym | bieg na 200 m | półfinał | 23,34 | POL |
| sztafeta 4 × 100 m | – | DNF[b] |
| Igrzyska olimpijskie | Paryż | bieg na 200 m | repasaże | 23,01 | POL |
| sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 42,86 |
| 2025 | World Athletics Relays | Kanton | sztafeta 4 × 100 m | repasaże | 43,38 | POL |
| I dywizja drużynowych mistrzostw Europy | Madryt | sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 42,84 | POL |
| Mistrzostwa Polski | Bydgoszcz | bieg na 100 m | 1. miejsce | 11,38 | POL |
- bieg na 60 metrów (hala) – 7,21 (18 lutego 2017,Mohylew, 18 stycznia 2019,Mińsk oraz 21 stycznia 2024,Luksemburg)
- bieg na 100 metrów – 11,04 (11 lipca 2018,Mińsk)
- bieg na 200 metrów (stadion) – 22,75 (9 lipca 2023,Warszawa) / 22,60w (11 czerwca 2023,Białystok)
- bieg na 200 metrów (hala) – 23,41 (18 lutego 2024,Toruń)
Incydent podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio2020 i jego następstwa
[edytuj |edytuj kod] | Zobacz wiadomości w Wikinews: |
1 sierpnia 2021 białoruska biegaczka poinformowała, że w związku z krytyką działań władz sportowych swojego kraju, została odsunięta od udziału wLIO w Tokio, a funkcjonariusze próbowali ją zmusić do wylotu na Białoruś[1] przezStambuł. Zgłosiła się na policję na lotnisku i w efekcie nie wyleciała zTokio.
Cimanouska otrzymała wAmbasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Tokiopolskąwizę humanitarną, a polscydyplomaci zaoferowali jej opiekę i pomoc w podróży do Polski[1]. Wiceminister Spraw ZagranicznychMarcin Przydacz wyjaśnił 3 sierpnia w wywiadzie dla brytyjskiej stacjiSky News, że dla polskiej strony najistotniejsze jest uniemożliwienie wywiezienia lekkoatletki na Białoruś wbrew jej woli.
5 sierpnia dotarła do Polski[1]. 11 sierpnia poinformowała o kontynuowaniu kariery sportowej w tym kraju[2].
28 czerwca 2022 nabyła obywatelstwo Rzeczypospolitej Polskiej[3].
- Tytuł honorowyMistrz Sportu Klasy Międzynarodowej –Białoruś; 2020[4],pozbawiona tytułu po odmowie powrotu do Republiki Białorusi i po przyjęciu pomocy od Rzeczypospolitej Polskiej.
Jest córką Siarhieja i Natalli[3]. Cimanouska miała męża Arsienija Zdaniewicza, biegacza przez płotki, zwycięzcę mistrzostw i zdobywcę pucharów Republiki Białoruś, półfinalista Mistrzostw Europy Juniorów, trener, mistrz sportu RB w lekkoatletyce[5]. Rozwiedli się w 2023 r.[6]
- ↑Zapis stosowany w oficjalnych dokumentach.
- ↑W eliminacjach 43,15.
- ↑abcMarcinM. Tynkowski MarcinM.,JudytaJ. Watoła JudytaJ.,Kryscina Cimanouska opowiedziała, dlaczego zdecydowała się na przyjazd do Polski [online], gazetapl, 5 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-05] (pol.).
- ↑Filip Pędzich: Orlen wspiera Kriscinę Cimanouską. Zawodniczka będzie kontynuować karierę w Polsce. Wprost Sport, 2021-08-11. [dostęp 2021-08-12].
- ↑abFotografia aktu nadania obywatelstwa, umieszczona na instagramowym profilu zawodniczki.
- ↑Списочный состав национальной и сборной команды Республики Беларусь по легкой атлетике на 2020 год. athletics.by, 2021. [dostęp 2023-08-28]. (ros.). /pkt 39./.
- ↑Муж Тимановской сообщил, что планирует приехать в Польшу - РИА Новости Спорт, 02.08.2021 [online], ria.ru [dostęp 2024-04-23] (ros.).
- ↑https://www.o2.pl/sport/rozwiodla-sie-z-mezem-rozpoczela-nowe-zycie-6948212770503296a
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):