Królestwo Neapolu (wł.Regno di Napoli) – nieformalna nazwa państwa istniejącego w latach 1282–1816 (z przerwą w 1799) na obszarze dzisiejszych południowychWłoch; oficjalnie jego władcy posługiwali się tytułemkrólów Sycylii. Przed 1282 była to kontynentalna część Królestwa Sycylii; jednak w wynikupowstania ludnościSycylii władza królaKarola Andegaweńskiego została ograniczona do kontynentalnej części królestwa, podczas gdy wyspa przeszła pod panowaniekróla AragoniiPiotra III. Z czasem Neapol połączył się z Sycylią unią personalną, a następnie realną.
Do 1435 ziemiami Królestwa władaliAndegawenowie (boczna linia francuskichKapetyngów wywodząca się odKarola Andegaweńskiego). W 1435 po śmierci królowej Joanny II Królestwo Neapolu przeszło pod panowanie młodszej linii Andegawenów (linia Anjou-Valois, boczna liniaWalezjuszów) w osobieRené I Andegaweńskiego; jednak roszczenia do tych terenów wysunął teżAlfons V Aragoński, który po wieloletnich walkach ostatecznie opanował Królestwo Neapolu w 1442. Po śmierci Alfonsa V w 1458 Neapol odziedziczył jego nieślubny syn,Ferdynand I (Ferrante I). Po wymarciu młodszej linii Andegawenów w 1481 ich roszczenia do Neapolu przejęła Francja; roszczenia te podniósł król FrancjiKarol VIII Walezjusz, który w 1494 wkroczył na czele armii francuskiej do Włoch, a w lutym 1495 zajął Neapol. Jednak w wyniku zawiązania się antyfrancuskiej koalicji państewek włoskich, Hiszpanii iCesarstwa, jeszcze w tym samym roku Karol VIII został zmuszony do wycofania się do Francji i porzucenia Neapolu, gdzie na tron wróciłFerdynand II, wnuk Ferdynanda I.
W 1500 król FrancjiLudwik XII Walezjusz i król HiszpaniiFerdynand zawarli układ wGrenadzie, na mocy którego dokonali rozbioru Królestwa Neapolu; jego północna część – z miastemNeapolem – miała znaleźć się pod władzą Francji, południowa – pod władzą Hiszpanii. Wojska francuskie i hiszpańskie opanowały Królestwo Neapolu w 1501; wkrótce jednak doszło do sporów francusko-hiszpańskich o podział królestwa, które doprowadziły do wojny między Francją a Hiszpanią. Hiszpanie odnieśli w 1503 zwycięstwapod Cerignolą inad Garigliano, a w 1504 ostatnie oddziały francuskie w Królestwie Neapolu skapitulowały wGaecie. Tym samym całość Królestwa Neapolu znalazła się pod kontrolą Hiszpanii, która utrzymała je do 1707.
W 1707, w tokuwojny o sukcesję hiszpańską, Królestwo Neapolu zostało zajęte przez wojska koalicji antyburbońskiej; w wyniku tej wojny Królestwo Neapolu przeszło pod panowanieAustrii.
W wynikuwojny o polską sukcesję od 1735 Królestwa Neapolu i Sycylii znalazły się pod panowaniem młodszej liniiBurbonów hiszpańskich (w osobieKarola, syna króla HiszpaniiFilipa V). W latach 1734–1759 Królem Neapolu byłKarol VII (Carlo VII), który w 1734 (jeszcze jako Don Carlos) podbił na czele armii hiszpańskiej austriacki wówczas Neapol.
Tanucci nałożył w 1741 roku podatki naKościół neapolitański, a uzyskane fundusze przeznaczył na budowę dróg i pałaców reprezentacyjnych i siedzib urzędów.Ministrowie Karola (Santostefano, Montealgre i Tanucci) utworzyliReal Giunta di Sicilia (Radę KrólewskąSycylii) według wzorów hiszpańskich, by ułatwić nadzór stolicy – Neapolu nad wyspą i by zabezpieczyć jej autonomię. W 1776 roku znajdujący się w niełasce Tanucci uciekł z Neapolu. Jego następcaDomenico Caracciolo był raczej nieudanym reformatorem[potrzebny przypis].
Ferdynand (z siedziby na Sycylii) i jego żona (od 1768)Maria Karolina Habsburg wystąpili (1799) przeciwko agresjiNapoleona i jego armii. Do walki królewską parę namówili dowódca neapolitańskiej flotyJohn Acton, 6. baronet Acton (od 1779 minister marynarki) i ambasador brytyjski w NeapoluWilliam Douglas Hamilton Dysproporcja sił był jednak tak wielka, że Napoleon zdołał podbić państwo.
Na początku 1799 Królestwo Neapolu zostało na krótko opanowane przez wojskarewolucyjnej Francji, co Francuzi wykorzystali, by proklamować tamRepublikę Partenopejską; jednak jeszcze w tym samym roku Francuzi zostali wyparci z Neapolu przez wojska II koalicji antyfrancuskiej. W 1806Napoleon Bonaparte zajął Królestwo Neapolu, osadzając na jego tronie swego starszego brataJózefa, a po objęciu przez niego tronu Hiszpanii w 1808 – swego szwagraJoachima Murata. W 1815 Królestwo Neapolu zostało odzyskane przez Burbonów z Sycylii, a w 1816 formalnie połączone z Królestwem Sycylii w jednoKrólestwo Obojga Sycylii.
.svg)
