| 1922–1953 | |||||
| |||||
| Hymn:Salam Affandina | |||||
| Ustrój polityczny | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||
| Data powstania | |||||
| Data likwidacji | |||||
| Władca | |||||
| Premier | |||||
| Powierzchnia | 3 507 263 km² | ||||
| Populacja (1953) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość | 79,8 os./km² | ||||
| Kod ISO 3166 | EG | ||||
| Waluta | funt egipski (EGP) | ||||
| Telefoniczny nr kierunkowy | ET | ||||
| Strefa czasowa | UTC +2 - zima | ||||
| Narody igrupy etniczne | |||||
| Język urzędowy | |||||
| Religia dominująca | |||||
| Terytoria zależne | Sudan (kondominium brytyjsko-egipskie) | ||||
 | |||||
Położenie na mapie | |||||
| |||||
Królestwo Egiptu – historycznepaństwo arabskie powstałe po uzyskaniu (oficjalnej) niepodległości od Brytyjczyków. Położone częściowo w północno-wschodniejAfryce i częściowo wAzji (półwysep Synaj), nadMorzem Śródziemnym i nadMorzem Czerwonym.
Osobny artykuł:Podział administracyjny Egiptu. Osobny artykuł:Historia Egiptu.W latach 1804–1914 istniało tuWicekrólestwo Egiptu, które w 1878 roku dostało się podbrytyjskąokupację. GdyImperium Osmańskie 2 sierpnia 1914 roku nawiązało sojusz zII Rzeszą Niemiecką (stając się sojusznikiempaństw centralnych)Wielka Brytania ogłosiła Egipt swoimprotektoratem. Usunęła protureckiegowicekrólaAbbas II Hilmi. Na miejsce tureckiego wicekrólestwa Egiptu wprowadziłaSułtanat Egiptu, asułtanem mianowanoHusajna Kāmila.
Stan z 1914 utrzymywał się do 28 lutego 1922 roku, gdy Egipt oficjalnie ogłosiłniepodległość od Wielkiej Brytanii. Panujący wówczas już 5 lat drugi sułtan Egiptu (brat Husajna Kāmila) został pierwszym nowożytnymkrólem Egiptu. Mimo formalnej niepodległości, Egipt nadal znajdował się w strefie wpływów brytyjskich.
Osobny artykuł:II wojna światowa w Afryce.W 1940Włochy przystąpiły do wojny po stronieNiemiec. Włochy posiadały dwie kolonie w Afryce –Libię iWłoską Afrykę Wschodnią.
13 września 1940 roku armia włoska, pod dowództwem marszałkaRodolfo Grazianiego,przekroczyła granicę Egiptu i zdobyłaSidi Barrani. Włosi umocnili się i czekali na zaopatrzenie dla armii. Brytyjczycy - dowodzeni przez generałaArchibalda Wavella - wycofali się do Marsa Matruh. 9 grudnia Brytyjczycy przypuścili kontrofensywę, która wyparła Włochów z Egiptu i zajęłaCyrenajkę oraz wschodnią Libię (wraz zBardią iTobrukiem).
9 stycznia 1941 rokuAdolf Hitler podjął decyzję o wsparciu swego włoskiego sojusznika. W lutym Włosi broniący się w Libii zostali wsparci przez pierwsze oddziałyAfrika Korps dowodzonego przez generałaErwina Rommla.
31 marca ruszyłonatarcie wojsk niemiecko-włoskich, które podzieliło armię brytyjską na pół i zepchnęło ją aż nadgranicę libijsko-egipską, pozostawiając jedynie załogę w oblężonymTobruku. 25 sierpnia obleganych AustralijczykówwsparłapolskaSamodzielna Brygada Strzelców Karpackich. 18 listopada Brytyjczycy rozpoczęlikontrofensywę, która po ciężkich walkach zniosła oblężenie Tobruku oraz zepchnęła Włochów i Niemców z powrotem do Cyrenajki. 21 stycznia 1942 roku rozpoczęła się jednak nowa niemiecko-włoska ofensywa, która nie dość, że odzyskała utracone terytoria libijskie, Cyrenajkę i Tobruk, to dotarła w głąb Egiptu, aż podEl Alamein.II bitwa pod El Alamein trwała od 31 sierpnia do 4 listopada i zakończyła się porażką wojsk świeżo mianowanego nafeldmarszałka Erwina Rommla. Rozpoczął się po niej pościg wojsk alianckich za Afrika Korps, w czasie którego wrogie wojska zostały ostatecznie wyparte z terytorium Egiptu.
Osobny artykuł:Rewolucja w Egipcie (1952).
.svg)
.svg)
