Koziorożce nubijskie są jasnobrązowe, z białym podbrzuszem, przy czym samce mają również ciemny brązowy pas wzdłuż grzbietu. Mają długie cienkie rogi, które wyrastają ku górze, a następnie wyginają się do tyłu i w dół. U samców dorastają one do około metra długości, podczas gdy u samic są zdecydowanie mniejsze (około 30 cm).
Żyją w stadach złożonych wyłącznie z samców lub samic, młode pozostają w stadzie samic do osiągnięcia dojrzałości płciowej[4]. Są zwierzętami dziennymi i odpoczywają w nocy. Żywią się różnymi gatunkami roślin (zielnych i zdrewniałych)[2], głównietrawą iliśćmi. Padają ofiarąlampartów,orłów iorłosępów brodatych.
Polowania oraz konkurencja zwierząt gospodarskich przyczyniły się do znacznego spadku liczebności populacji koziorożca nubijskiego. W latach 90. XX wieku zwierzę zaliczano do gatunków zagrożonych (kategoria EN w klasyfikacji IUCN). Obecną (2011) populację szacuje się na 10 tys. osobników dojrzałych płciowo. Koziorożec nubijski znajduje się wśród gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria VU)[2].