Rugosa | |||
Milne-Edwards &Haime, 1850 | |||
![]() Grewingkia canadensis (z ordowiku) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | koralowce czteropromienne | ||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Koralowce czteropromienne, rugozy (Rugosa) – grupapaleozoicznychkoralowców kolonijnych (kolonie masywne lub gałązkowe) albo osobniczych. Osobnicze mają kształt rogu lub cylindryczny. We wczesnym stadium rozwojowym powstają trzy paryseptów. Pierwsza para to septum główne. Kolejno tworzą się następne dwie pary. Trzy pary septów dzielą kielich koralowca na sześć komór. Jednak dalsze septa tworzą się tylko w czterech komorach. Dlatego nazywa się je koralowcami czteropromiennymi.
Rugozy znane są odordowiku do późnegopermu. Swój rozkwit osiągnęły wdewonie i wczesnymkarbonie. Miały duże znaczenie skałotwórcze, stanowią ważny składnik dewońskich i karbońskich wapieni rafowych. W Polsce znane są między innymi z dewońskiejformacji skalskiej[1][2] oraz z karbonuGałęzic wGórach Świętokrzyskich iGór Sowich wSudetach[3].
Rewizjętaksonomiczną wszystkichrodzajów koralowców czteropromiennych przeprowadziłaDorothy Hill[4].