Rozszerzała zakres konwencji haskich z 1899 roku i ustanawiała nowe przepisy; podczas konferencji przyjęto 13 konwencji (z czego ratyfikowano 12), dotyczących m.in.:
pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych (konwencja haska I) – zmiana I konwencji z 1899 r.[2][3];
ograniczenia użycia siły w celu ściągnięcia długów zawarowanych umową (konwencja haska II) zwana od nazwisk inicjatorówkonwencją Drago–Portera[4];
sposobu traktowania statków handlowych należących do nieprzyjaciela na początku wojny (konwencja haska VI)[9];
przemiany statków handlowych na okręty wojenne (konwencja haska VII)[10]'
zakładaniamin podwodnych, wybuchających automatycznie za dotknięciem oraz używaniatorped, które nie stają się nieszkodliwe, gdy chybią celu (konwencja haska VIII)[11]'
bombardowania przez morskie siły zbrojne w czasie wojny (IX konwencja haska)[12]'
zastosowania do wojny morskiej zasadkonwencji genewskiej z 1906 r. (X konwencja haska)[13] zmiana III konwencji z 1899 r.;
ograniczeń w wykonywaniuprawa zaboru w wojnie morskiej (XI konwencja haska)[14];
utworzenia Międzynarodowego Trybunału Łupów (XII konwencja haska) jako instancji odwoławczej od orzekających konfiskaty wyrokówsądów kaperskich, ustanawianych przez państwa uczestniczące w wojnie morskiej[15] – nie została ratyfikowana, zasady dopracowałaDeklaracja londyńska;
praw i obowiązków mocarstw neutralnych w razie wojny morskiej (XIII konwencja haska)[16].
↑Art. 1Układające się Mocarstwa postanawiają nie uciekać się do użycia siły zbrojnej celem ściągnięcia zawarowanych umową długów, których zwrotu, jako należnego jego obywatelom, od Rządu jednego kraju domaga się Rząd drugiego. Wszelako postanowienie to nie będzie mogło się stosować, jeżeli Państwo dłużnicze odrzuca albo pozostawia bez odpowiedzi propozycję rozjemstwa (arbitraż) albo przyjąwszy ją, czyni niemożliwym sporządzenie zapisu na sąd rozjemczy, albo potem zaniecha zastosowań się do wydanego wyroku. Art. 2 rozjemstwo wspomniane w artykule 1 poddawał procedurze określonej w dziale IV rozdziale II o stałym sądzie rozjemczym (art. 41 – 50)konwencji I o pokojowym rozstrzyganiu sporów (Użycie siły w stosunkach międzynarodowych; limitacja jej stosowania;Dopuszczalność użycia siły zbrojnej w prawie międzynarodowym publicznym).
↑Artykuł 7 projektuJeżeli istnieje możliwość rozstrzygnięcia kwestii prawnej na podstawie konwencji między stroną wojującą dokonującą zajęcia a mocarstwem będącym stroną sporu lub osobą będącą jej obywatelem, Trybunał kierował się będzie ustaleniami niniejszej konwencji. W przypadku braku takich postanowień, Trybunał stosuje reguły prawa międzynarodowego. Jeżeli reguły powszechnie uznane nie istnieją, Trybunał rozstrzyga na podstawie ogólnych zasad prawa i zasad słuszności. (za:Źródła prawa międzynarodowego). Tekst ang.Convention (XII) relative to the Creation of an International Prize Court. The Hague, 18 October 1907.
↑The Hague Rules of Air Warfare,Reguły wojny powietrznej, Haga, 19 lutego 1923.Pomimo braku formalnego obowiązywania regulacji z 1923 roku, główne państwa uczestniczące w pracach komisji implementowały instrukcję komisji jurystów do swoich regulaminów wojskowych i rozkazów kierowanych do sił powietrznych. Jednym z przykładów takiego transponowania regulacji haskiej do wewnętrznego porządku prawnego jest (...) instrukcja do polskiego lotnictwa z dnia 29 VIII 1939 stanowiąca odbicie reguł haskich, wprowadzająca dodatkowe wymagania względem operacji powietrznych (Wieluń – 1 IX 1939. Bombardowanie miasta a międzynarodowe prawo konfliktów zbrojnych).
Ten artykuł dotyczy umów prawa konfliktów zbrojnych. Zobacz też:inne konwencje haskie.
