 | |||
 generał major | |||
| Data i miejsce urodzenia | 21 maja1902 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 października1941 | ||
| Przebieg służby | |||
| Lata służby | 1919–1941 | ||
| Siły zbrojne | |||
| Stanowiska | dowódca24 Armii | ||
| Główne wojny i bitwy | |||
| Odznaczenia | |||
     | |||
| |||
Konstantin Iwanowicz Rakutin (ros. Константи́н Ива́нович Раку́тин; ur.8 maja?/21 maja 1902 we wsi Nowinki wguberni włodzimierskiej, zm.7 października1941 k. wsi Siemlowo wobwodzie smoleńskim) –radziecki dowódca wojskowy, generał-major,Bohater Związku Radzieckiego (1990).
Rosjanin, w 1917 skończył szkołę realną wNiżnym Nowogrodzie, pracował w miejscowym komitecie wykonawczym, od lipca 1919 żołnierzArmii Czerwonej. W grudniu 1919 skończył kursy piechoty czerwonych dowódców wTambowie, brał udział wwojnie domowej w Rosji jako pomocnik komisarza szkoły wojskowej 9 Pułku Nadwołżańskiego, pomocnik dowódcy kompanii 473 Pułku Strzelców w53 Dywizji Strzelców Frontu Zachodniego, w 1920 uczestniczył wkampanii polskiej, w sierpniu 1920 jako żołnierz4 Armii został internowany wPrusach Wschodnich, w 1921 wrócił doRosyjskiej FSRR.
Od 1921 jako dowódca kompanii walczył naDalekim Wschodzie zbiałymi i zJapończykami (Marsz Chabarowski), w lutym 1922 wyróżnił się podczas ataku na wieś Wołoczajewki, w którym został ranny. Od 1922 służył w wojskachOGPU na Dalekim Wschodzie i jakopolitruk eskadronu kawalerii, od 1925 naczelnik komendantury pogranicznejNikołajewsku nad Amurem, od 1926 naczelnik specjalnej Ochotniczej Komendantury Pogranicznej, w 1927 wyróżnił się podczas tłumienia zbrojnego antykomunistycznego buntu Winokurowa wJakucji, w 1931 ukończył Wyższą Pograniczną Szkołę OGPU. Od 1931 pomocnik szefa wydziału szkoły ochrony pogranicznej i wewnętrznej OGPU, od listopada 1936 szef wydziału szkoleniowego 2 Szkoły Ochrony Pogranicznej i WewnętrznejNKWD wCharkowie, od 1936 wieczorowo ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego wMoskwie, od 1937 szef 13. berezyńskiego oddziału pogranicznego naBiałorusi, od 1939 szef sztabu Leningradzkiego Okręgu Pogranicznego, od września 1939 szef sztabu Zarządu Wojsk Pogranicznych NKWD Okręgu Leningradzkiego, 1939-1940 jako pomocnik dowódcy wojsk 15 Armii Ochrony Tyłów brał udział wwojnie z Finlandią. Od 29 lutego 1940kombrig, a od 4 czerwca 1940 generał major. Od lipca 1940 szef Nadbałtyckiego Okręgu Pogranicznego.
Od czerwca 1941 uczestniczył wwojnie radziecko-niemieckiej, 26 czerwca wyznaczony na szefa ochrony tyłówFrontu Północno-Zachodniego, a 30 czerwca 1941 na dowódcę31 Armii. Od 15 lipca 1941 dowódca24 Armii, dowodził kontrofensywą Armii Czerwonej ioperacją jelnińską, w której przerwano obronęWehrmachtu, rozbito niemieckie zgrupowanie i odbitoJelnię z rąk niemieckich. Gen.-mjr Rakutin zginął w walce w obwodzie smoleńskim. Pośmiertnie w 1990 otrzymał tytuł Bohatera ZSRR.
