Data powstania | XI wiek |
---|---|
Rodzaj | |
Numer | 055 |
Zawartość | cztery Ewangelie |
Język | grecki |
Rozmiary | 26 × 19,5 cm |
Typ tekstu | tekst bizantyjski |
Kategoria | nieokreślona |
Miejsce przechowywania | Biblioteka Narodowa Francji |
Kodeks 055 (Gregory-Aland no.055) – grecki kodeksuncjalnyNowego Testamentu,paleograficznie datowany naXI wiek, co sprawia że, jest to jeden z najpóźniejszych kodeksów uncjalnych[1].
Pisany jest bardzo specyficzną, pięknąsemi-uncjałą, określaną przez jednych jako pismo majuskułowe, przez innych natomiast, jako pismo minuskułowe. Jest znakomitym przykładem przechodzenia z majuskuły na minuskułę. Kształt liter jest niepowtarzalny.Kodeks stanowiony jest przez 303pergaminowych kart (26 na 19,5 cm), z tekstem czterechEwangelii.
Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 37 linijek w kolumnie. Tekst ewangelii jest niepełny, opatrzonykomentarzem. Kolejność komentarzy następuje według porządku zachodniego: Mateusz, Jan, Łukasz, Marek. Komentarze do dwóch pierwszych ewangelii są autorstwaChryzostoma, komentarz do Marka jest autorstwaWiktoryna, komentarz do Łukasza jest autorstwaTytusa z Bostry[2].
Pierwotnie był klasyfikowany jako minuskuł 309. W istocie jest to komentarz. Traktowanie go jako rękopisu biblijnego jest dyskusyjne.Hermann von Soden nie włączył go do swego katalogu. Został jednak uwzględniony przez Gregory’ego, jako majuskułowy rękopis Nowego Testamentu, pod numerem 055[3] i dlatego pod takim symbolem pozostaje na liście rękopisów biblijnychINTF-u.
Grecki tekstkodeksu reprezentujetekst bizantyjski, jednakAland nie zaklasyfikował go do żadnej z pięciukategorii[1]. Nie był też badany metodąClaremont Profile Method.
Obecnie kodeks przechowywany jest weFrancuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 201)[1][4].
Jest jednym z nielicznych majuskułowych kodeksów NT nie cytowanych w wydaniachNovum Testamentum Graece Nestle-Alanda.