 | |
| Data powstania | VI wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer | 0237 |
| Zawartość | Ewangelia Mateusza 15,12-15.17-19 † |
| Język | |
| Rozmiary | [23 × 18 cm] |
| Typ tekstu | tekst mieszany |
| Kategoria | III |
| Miejsce przechowywania | |
Kodeks 0237 (Gregory-Aland no.0237) – grecko-koptyjskikodeks uncjalnyNowego Testamentu napergaminie,paleograficznie datowany na VI wiek. Do naszych czasów zachował się jedynie fragment jednej karty kodeksu. Jest przechowywany wWiedniu. Jest cytowany w krytycznych wydaniachgreckiego Nowego Testamentu. Jestpalimpsestem.
Zachował się fragment jednej karty, z tekstemEwangelii Mateusza (15,12-15.17-19)[1][2]. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 18 na 16 cm[1], zachowany fragment ma rozmiary 13 na 10,8 cm. Pergamin ma barwę ciemno-brunatną[2].
Tekst był pisany dwoma kolumnami na stronę, po 23 linijek w kolumnie[1], 11-12 liter w linijce[2]. Pismo jest regularne. Kształt liter jest typowy dla aleksandryjskiej uncjały. Literytheta,phi orazomikron są okrągłe, literaipsylon ma charakterystyczną pętlę[2].
Nomina sacra (imiona święte) zapisywane są skrótami. Fragment stosuje skrót πηρ (dla πατήρ, ojciec)[2].
Fragment reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną.Kurt Aland zaklasyfikował go dokategorii III[1], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[3].
Karl Wessely datował fragment na V-VII wiek[2]. Rękopis datowany jest przezINTF na VI wiek[1][4].
Przypuszcza się, że fragment powstał w Egipcie, wFajum[5][2].
Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1954 roku, oznaczając go przy pomocysiglum 0237[6][7].
Facsimile oraz transkrypcję greckiego tekstu wydałKarl Wessely[8]. Transkrypcję tekstu opublikowali Porterowie w 2008 roku, poprawiając transkrypcję Wessely'ego[9].
Fragment jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. Po raz pierwszy został wykorzystany w 26 wydaniu Nestle-Alanda (NA26)[10][a]. W NA27 został zaliczony do rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności[11].
Rękopis przechowywany jest wAustriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. K. 8023) w Wiedniu[1][4].