 1 Kor 2,13-16; 2,1-3 | |||
| Data powstania | IV wiek | ||
|---|---|---|---|
| Rodzaj | |||
| Numer | 0185 | ||
| Zawartość | |||
| Język | |||
| Rozmiary | 19 × 15 cm | ||
| Typ tekstu | |||
| Kategoria | II | ||
| Miejsce przechowywania | |||
| |||
Kodeks 0185 (Gregory-Aland no.0185) – bilingwicznygrecko-koptyjskikodeks uncjalnyNowego Testamentu na pergaminie,paleograficznie datowany na IV wiek. Przechowywany jest wWiedniu. Do czasów współczesnych zachował się fragment jednej karty kodeksu. Fragment jest cytowany we współczesnych krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.
Do czasów współczesnych (2008) zachował się fragment jednej karty kodeksu, z tekstem1. Listu do Koryntian 2,5-6.9.13; 3,2-3[1]. Rekonstrukcja oryginalnej karty kodeksu wykazała, że miała ona rozmiar 19 na 15 cm[2][3]. Zachowany fragment pochodzi z górnej części karty kodeksu i ma rozmiary 12,5 na 5,3 cm[4].
Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, w 24 linijkach w kolumnie (według rekonstrukcji). Jedna strona pisana jest po grecku, druga po koptyjsku[2][3]. Litery są niewielkie. Fragment stosuje marginesy na 2,5 cm szerokie (fragment zawiera górny i prawy margines na stronie recto oraz górny i lewy margines na stronie verso). Nie stosujeioty adscriptum[4]. Literyomikron,epsilon isigma są okrągłe, literyomega iphi są bardzo duże. Zachodzi kilka znaczących paleograficznych podobieństw doKodeksu Aleksandryjskiego[4].
Nomina sacra (imiona święte) pisane są skrótami (θυ, ανου, ανων i prawdopodobnie πνος)[5].
Tekst fragmentu reprezentujealeksandryjską tradycję tekstualną.Kurt Aland zaklasyfikował go dokategorii II[2], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[6]. Tekst jest bliski dla rękopisówChester Beatty II,Kodeksu Synajskiego,Kodeksu Watykańskiego iKodeksu Bezy[4].
W 1 Kor 3,2 brakuje słowa ετι (jeszcze), w czym jest zgodny z papirusem Chester Beatty II orazKodeksem Watykańskim[7]. Pozostałe rękopisy zawierają ten termin. Jest to jedyne miejsce, w którym tekst rękopisu jest niezgodny z wydaniami Nowego Testamentu Nestle-Alanda[8].
Powstał prawdopodobnie w Egipcie. Według Karla Wessely'ego, austriackiego paleografa, znaleziony został wFajjum[4].
Datowany jest na IV lub V wiek[4]. Aland datował na IV wiek[2].INTF datuje rękopis na IV wiek[3]. Stanley E. Porter uważa, że V wiek jest bardziej prawdopodobny, ze względu na regularność liter[4].
Faksymile kodeksu opublikował Karl Wessely w 1914[4]. W 2008 Porterowie opublikowali tekst fragmentu oraz jego faksymile[9], poprawiając w niektórych miejscach odczyt Wessely'ego (np. w 1 Kor 3,3)[7].
W 1924 rokuErnst von Dobschütz wciągnął go na listę rękopisów Nowego Testamentu i oznaczył przy pomocysiglum 0185[10][11]. Fragment cytowany jest we współczesnych krytycznych wydaniach greckiego tekstuNowego Testamentu (NA26[12], NA27[13]). Nie był cytowany w UBS3[14], był natomiast cytowany w UBS4[15]. W NA27 traktowany jest jako świadek pierwszego rzędu cytowania[13].
Rękopis jest przechowywany wAustriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 39787) wWiedniu[2][3].
