 | |
| Data powstania | III/IV wiek |
|---|---|
| Rodzaj | Kodeks majuskułowy |
| Numer | 0162 |
| Zawartość | Ewangelia Jana 2 † |
| Język | grecki |
| Rozmiary | 16 × 15 cm |
| Typ tekstu | tekst aleksandryjski |
| Kategoria | I |
| Miejsce przechowywania | Metropolitan Museum of Art |
Kodeks 0162 (według numeracji Gregory-Aland), ε 023 (von Soden)[1] –wczesny greckirękopisNowego Testamentu, spisany w formie kodeksu napergaminie.Paleograficznie datowany jest naIII lub IV wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana. Tekst rękopisu jest pokrewny dlaKodeksu Watykańskiego, wysoko oceniany przez współczesnych badaczy i jest cytowany w krytycznych wydaniachgreckiego Nowego Testamentu. Pochodzi z Egiptu, przechowywany jest wNowym Jorku.
Zachowała się tylko 1 karta rękopisu z tekstemEwangelii Jana (2,11-22)[2]. Oryginalna karta miała rozmiary 16 na 15 cm. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 19 linijek w kolumnie[3]. Litery mają kształt raczej owalny i lekko pochylony, niż kwadratowy, który to kształt jest charakterystyczny dla późniejszychwielkich kodeksów[4][5]. Punktacja jest rzadko stosowana i wygląda na przypadkową[4].
Rękopis sporządzony został prawdopodobnie przez profesjonalnego skrybę[5]. Jedną z cech pisma jest małeomikron charakterystyczne dla III wieku, a niespotykane w IV wieku[5]. Literaomega jest płaska[4].
Nomina sacra pisane są skrótami, Ιησους (Jezus) skracane jest na dwa sposoby –ΙΗΣ orazΙΣ. Stosuje skrót dla πατηρος (ojciec) –ΠΡΣ – lecz μητηρ (matka) pisane jest pełną formą[4].
Grecki tekst rękopisu jest zgodny zaleksandryjską tradycją tekstualną.Kurt Aland zaklasyfikował go dokategorii I (ze względu na datę)[6].
Odkrywcy kodeksu porównali jego tekst zKodeksem Synajskim,Watykańskim iAleksandryjskim, i stwierdzili, że jest najbliższy dla Kodeksu Watykańskiego. W 12 i 15 wierszu natknęli na warianty nie występujące w żadnym z owych trzech rękopisów[4]. Tekst jest również bliski dla odkrytych w II połowie XX wiekuPapirusu Bodmera II orazPapirusu Bodmera XIV-XV[5][7].
Rękopis powstał wEgipcie. Na liście rękopisów znalezionych wOksyrynchos figuruje na pozycji 847. Tekst rękopisu opublikowali odkrywcy rękopisuGrenfell iHunt w 1908 roku[8]. Początkowo należał do Egypt Exploration Fund, lecz został przekazany dlaMetropolitan Museum of Art w Nowym Jorku za finansowanie prac archeologicznych. Obecnie przechowywany jest wMetropolitan Museum of Art (09.182.43) w Nowym Jorku[2][3].
W roku 1915,Gregory umieścił go na liście majuskułowych rękopisów Nowego Testamentu, dając mu numer 0162[9][10]. Rękopis, oprócz jego odkrywców, badali Karl Wessely, J.M. Bover, Philip Comfort, oraz E. Crisci[11].
Wydawcy fragmentu datowali rękopis na IV wiek, jakkolwiek z pewnym wahaniem, ponieważ zauważyli pewne jego cechy charakterystyczne dla III wieku[4]. Obecnie datowany jest przezINTF na ok. 300 rok[2]. Comfort datuje go na koniec III lub początek IV wieku[5].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA26[12], NA27). W 27 wydaniu Nestle-Alanda (NA27) umieszczony został w grupie rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności[13].