| kościół konwentualnybernardynek | |||||||||
Widok zul. Grodzkiej | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Adres | ul. Poselska 21 | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||
Położenie na mapie Krakowa | |||||||||
| |||||||||
Kościół św. Józefa – zabytkowyrzymskokatolickikościół konwentualnybernardynek, znajdujący się wKrakowie, wdzielnicy I Stare Miasto przyul. Poselskiej 21, naStarym Mieście.
Obecna świątynia pochodzi z lat 1694–1703. Została ona zbudowana przy pomocy finansowejMichała Warszyckiego, wojewody sandomierskiego, w miejscu zburzonego pałacu Tęczyńskich, darowanego zgromadzeniu zakonnemu przezStanisława Opalińskiego. Kościół konsekrował biskup krakowskiKazimierz Łubieński. W 1850 podczas pożaru miasta został on częściowo spalony, wnętrze jednak szczęśliwie ocalało. W 2005 rozpoczęto kompleksowy remont konserwatorski kościoła oraz muru i zabudowań klasztornych, finansowany między innymi przezSpołeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa orazSamorząd Miasta Krakowa[2].
19 marca 2016 r. kościół został ustanowiony diecezjalnym sanktuarium św. Józefa[3].
Kościół jestbarokowy,jednonawowy,sklepiony kolebkowo. Od północnej strony do bryły kościoła przylega klasztornakaplica, z prowadzącym doń późnobarokowym drewnianymportalem[4].
Polichromia zdobiąca wnętrze jest dziełemJana Bukowskiego z1913, odnawiana w1930. Ołtarz główny i cztery ołtarze boczne oraz ambona powstały w warsztacie krakowskiego snycerzaJerzego Hankisa w latach 1697-1699. W ołtarzu głównym znajduje się obraz św. Józefa z Chrystusem w wieku chłopięcym, namalowany we Włoszech w pierwszej połowieXVII wieku. Według tradycji klasztornej obraz ten został przywieziony z Rzymu przez biskupa krakowskiegoJakuba Zadzika, który otrzymał go od papieżaUrbana VIII w1627. Biskup podarował ten wizerunek swojej siostrze Teresie Zadzikównie (1592–1652), która była współzałożycielką i pierwszą przełożoną tutejszego konwentu[5]. Od1879 przed wizerunkiem św. Józefa w tutejszym kościele odbywają się obchody patronalne, a obraz cieszy się ogromnym kultem wśród mieszkańców Krakowa.Od1884 odbywa się tutaj takżewieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu[6].
W ołtarzu bocznym po lewej stronie znajduje się figurka przebranego w kolorowe szatki maleńkiego Jezusa. Pochodzi ona ze zburzonej w1823 kaplicy św Kolety naStradomiu, należącej do sióstr bernardynek. Od pierwotnego miejsca figurkę, również cieszącą się sporym kultem wśród wiernych, nazywa się Dzieciątkiem Koletański[7].
W przedsionku kościelnym znajduje się barokowykrucyfiks z przełomu XVII i XVIII wieku.Z epitafiów na uwagę zasługuje wykonane zmarmurudębnickiegoepitafium Franciszki Cughii (Zucchi) zm. 1753 i Katarzyny Placidi zm. 1756, teściowej i żony architektaFranciszka Placidiego[8].
Dziedziniec przed kościołem od ulicy zamknięty jest neorenesansowym murem, dekorowanym boniowaniem z trzema bramkami i zaprojektowanym przezTomasza Majewskiego w 1840. Na dziedzińcu znajduje się loggia arkadowo-kolumnowa, wzniesiona w miejscu kapelanii z XVIII wieku, zburzonej w latach 1935–1936 oraz figura Matki Boskiej, umieszczona na kolumnie[9].
Klasztor założyła w 1644 roku Teresa Zadzikówna, która była siostrąJakuba Zadzika. Na zakup przeznaczyła środki otrzymane ze spadku po nim. Mieścił się on pierwotnie w dawnym dworze Lanckorońskich, zakupionym dla potrzeb konwentu za pośrednictwem Doroty Sułkowskiej, wojewodziny rawskiej od Stanisława Żeleńskiego. Za klauzurą we wschodniej części klasztoru do dziś zachował się renesansowy krużganek arkadowy dawnego dworu Lanckorońskich. 11 sierpnia 1646 roku siostry zostały wprowadzone na ul. Poselską przez biskupa krakowskiegoPiotra Gembickiego[10].
Klasztor zniszczony w czasiepotopu szwedzkiego odbudowano i powiększono o kolejne zabudowania dworów Tarłów i Pieniążków. Zabudowania w jednolitą całość połączyli tworząc obecny klasztorKacper Bażanka i Franciszek Placidi[11].
| Strona nieparzysta |
|
|---|---|
| Strona parzysta |
|