Pozycja koła podbiegunowego nie jest stała i biegnie obecnie 66° 33′48″ na północ odrównika[1]. Jego szerokość geograficzna zależy od osiowego przechyłu Ziemi, który oscyluje w granicach ponad 2° w ciągu 41 000 lat, z powodusił pływowych wynikających z orbity Księżyca. W rezultacie koło podbiegunowe dryfuje obecnie z prędkością około 15 m rocznie w kierunku północnym.
Klimat wewnątrz koła podbiegunowego jest zasadniczo zimny, ale obszary przybrzeżne Norwegii mają ogólnie łagodny klimat w wyniku wpływu ciepłegoPrądu Zatokowego, co sprawia, że porty w północnej Norwegii i północno-zachodniej Rosji są wolne od lodu przez cały rok. Lata na obszarach koło podbiegunowego północnego mogą być dość ciepłe, ale zimy są wyjątkowo chłodne. Przykładowo letnie temperatury w Norylsku w Rosji czasami osiągają nawet 30 °C, podczas gdy temperatury zimowe często spadają poniżej -50 °C.
Tylko cztery miliony ludzi żyje na północ od koła podbiegunowego z powodu klimatu; niemniej jednak niektóre obszary zostały zasiedlone w ciągu tysięcy lat przez rdzenną ludność, która obecnie stanowi 10% populacji regionu[2]. Największe społeczności na północ od koła podbiegunowego znajdują się wRosji,Norwegii,Finlandii iSzwecji. Największym miastem na północ od koła podbiegunowego jestMurmańsk (ponad 300 tysięcy mieszkańców).Natomiast największa społeczność Ameryki Północnej na północ od koła podbiegunowego toSisimiut (Grenlandia), ma około 5 tysięcy mieszkańców.
Państwa leżące częściowo za kołem podbiegunowym północnym
