Pochodził zMoraw, gdzie urodził się jakonieślubne dziecko. Jego matką była służąca Marie Gottwaldová, a ojcem František Skácel, rolnik. Jego matka wzięła później ślub z Ignácem Letošem[2].
Do 1905 roku wychowywany był przez krewnych z rodziny Beslezen wVyškovie, a w latach 1905–1908 mieszkał z nową rodziną matki wHerolticach. W 1908 roku został wysłany do swojego wuja H. Krušina doWiednia, gdzie kształcił się w stolarstwie[2]. Od 1912 działał w ruchusocjalistycznym. Od 1914 pracował jakostolarz wLipníku nad Bečvou iHranicach[3][2].
W latach 1920–1921 pracował w fabryce mebli wRousínovie, gdzie zaangażował się w działalność organizacji socjaldemokratycznych. Współpracował z gazetami „Rovnost” i „Pravda”.
W 1921 został członkiem nowopowstałejKomunistycznej Partii Czechosłowacji[2]. W latach 1921–1922 mieszkał wBańskiej Bystrzycy, a następnie, do 1924 roku, weVrútkach, gdzie pracował jako redaktor w komunistycznych czasopismach „Hlas ľudu”, „Proletárka” i „Pravda” oraz jako działacz sportowy[2]. W 1923 roku został członkiem komitetu partii wŻylinie oraz członkiem komisji prasowej KSČ na Słowacji[2]. W 1926 roku wydał w Żylinie manifest, w którym wzywał do nadania Słowacji szerokiejautonomii[2]. W 1924 i 1925 roku był delegatem na kongres KSČ, został wówczas wybrany do komitetu centralnego oraz biura politycznego partii. W 1926 roku objął stanowisko przewodniczącego komisji propagandy i agitacji, a rok później został wybrany sekretarzem komitetu centralnego partii[2].
W latach 1926–1929 był lideremstalinowskiego stronnictwa w partii, sprzeciwiał się kierownictwu partii, które uważał za zbyt mało rewolucyjne i optymistyczne[2]. W 1928 roku został wybrany członkiem Komitetu WykonawczegoMiędzynarodówki Komunistycznej[2]. W tym samym roku wziął ślub zMarią Holubovą, z którą miał wcześniej córkę –Martę[2].
W lutym 1929 roku został wybrany sekretarzem generalnym KSČ, pod jego przywództwem partia stała się stronnictwem radykalnie stalinowskim (określanym jako „sekciarskie”), partię opuściło wówczas około 80% członków[2]. Od tego samego roku zasiadał również wczechosłowackim parlamencie(inne języki)[3].
W maju 1934 roku partia zgłosiła go jako kandydata w wyborach prezydenckich. W czerwcu 1934 roku czechosłowacka policja wystawiła za nimlist gończy, w związku z czym przebywał w ukryciu. W sierpniu tego samego roku wyjechał doZwiązku Radzieckiego, gdzie pracował w organach Kominternu. Brał udział w organizacji siódmego kongresu Kominternu w 1935 roku, podczas którego został wybrany sekretarzem jego Komitetu Wykonawczego, stanowisko to piastował do 1943 roku[2]. Podczas jego pobytu za granicą partią kierowaliJan Šverma(inne języki) iRudolf Slánský, Gottwald powrócił do Czechoslowacji w lutym 1936 roku[2].
Pomimo wcześniejszego zainteresowania Gottwalda „czechosłowacką drogą do socjalizmu”, po przejęciu władzy przystąpiono dostalinizacji państwa. W gospodarce postawiono naprzemysł ciężki i gwałtownąkolektywizację rolnictwa[2].
W okresie rządów Gottwalda wydano ponad 230 wyroków śmierci, tysiące przeciwników politycznych poddano represjom lub skazano na więzienie[7]. W 1950 Gottwald, pomimo licznych apeli, nie ułaskawił znanej politykMilady Horákovej[8]. Czystki dotknęły też polityków komunistycznych:Rudolfa Slánskiego,Vladimíra Clementisa czyGustáva Husáka[2].
Cierpiał naalkoholizm isyfilis[9][2]. Pod koniec życia odcięty był od ludzi i aktywu partyjnego, miał żyć w atmosferzeparanoi i strachu[2].
11 marca 1953 wrócił do kraju z wizyty na pogrzebieJózefa Stalina wMoskwie. Zmarł 14 marca 1953 o godz. 11:00, bezpośrednim powodem śmierci Gottwalda było pęknięcietętniaka aorty i wylew wewnętrzny[2][10].
W 2005 został uznany za najbardziej niepopularnego Czecha w sondażu przeprowadzonym przez stację telewizyjnąČeská televize[12].
Znaczek pocztyNRD z wizerunkiem Gottwalda z 1952Banknot o nominale 100koron z wizerunkiem Klementa Gottwalda
Współcześnie dorobku i spuścizny prezydenta Klementa Gottwalda broniKomunistyczna Partia Czech i Moraw, której działacze regularnie składają wieńce na jego grobie[13].
Grób Klementa Gottwalda i innych czechosłowackich działaczy komunistycznych
.jpg)
.jpg)
_pri_podpise_%25C4%258Ds.-po%25C4%25BEskej_zmluvy_o_priate%25C4%25BEstve_a_vz%25C3%25A1jomnej_pomoci_vo_Var%25C5%25A1ave_10._marca_1947%2c_sediaci_z%25C4%25BEava_Jan_Masaryk%2c_Klement_Gottwald_a_J%25C3%25B3zef_Cyrankiewicz._2.jpg)
.png)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
