Klaus Bonhoeffer (ur.5 stycznia1901 weWrocławiu, zm.23 kwietnia1945 wBerlinie) – niemiecki prawnik i członek opozycji antyhitlerowskiej. Stracony ze względu na powiązanie zzamachem na Hitlera wWilczym Szańcu.
Był trzecim synemKarla Bonhoeffera, profesora psychiatrii i neurologii, i jego żony, Pauli. Jego młodszym bratem był teologDietrich Bonhoeffer. Był uczniem Grunewald-Gymnasium wBerlinie wraz zHansem von Dohnanyi.
Studiował prawo wHeidelbergu i otrzymał doktorat za rozprawę „Rady pracowników jako organ spółdzielni pracowniczej” (Die Betriebsräte als Organ der Betriebsgenossenschaft). Następnie doskonalił się w Berlinie, naUniwersytecie Genewskim i wAmsterdamie. 3 września 1930 roku poślubił Emmi Delbrück, córkęHansa Delbrücka i siostręMaxa Delbrücka.
Pracował jako prawnik. Od 1935 był doradcą prawnymLufthansy, od 1937 do 1944 pełnił funkcję głównego radcy. Odbywał wiele podróży służbowych, nawet podczas wojny.
W latach 1940–1944 stopniowo nawiązywał kontakt z różnymi grupami opozycji antynazistowskiej. Przez swego brata Dietricha miał kontakt ze środowiskami powiązanymi z Kościołem, natomiast przez swego zięcia Justusa Delbrücka, Hansa von Dohnanyi iRüdigera Schleichera nawiązał kontakt ze środowiskami wojskowymi, zwłaszcza osobami związanymi z szefemAbwehryWilhelmem Canarisem iNaczelnym Dowództwem Wehrmachtu.Kuzyn żony,Ernst von Harnack, zapewnił mu kontakt z opozycją socjaldemokratyczną. Wykorzystywał swe podróże służbowe do poszerzania opozycji.
Był zaangażowany wplan zabicia Hitlera w Wilczym Szańcu i stworzenia nowego rządu.
Według rejestru osadzonych więzieniaGestapo dla więźniów politycznych na Lehrter Straße Bonhoeffer został aresztowany 1 października 1944 roku i skazany na śmierć przez nazistowskiTrybunał Ludowy (niem.Volksgerichtshof) 2 lutego 1945 roku. W nocy z 22 na 23 kwietnia 1945 roku, kiedy żołnierze radzieccy dotarli już do wschodnich rogatek miasta, został wyprowadzony przez oddziałReichssicherheitshauptamt i zabity strzałem w szyję.