zdobywcy co najmniej jednego złotego medalu
zdobywcy co najmniej jednego srebrnego medalu
zdobywcy co najmniej jednego brązowego medalu
państwa bez medalu
państwa nieuczestniczące w igrzyskach
.jpg)
Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1924 – zestawienie państw, reprezentowanych przeznarodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali naI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1924 roku wChamonix.
Zawody w Chamonix nosiły nazwę Tygodnia Sportów Zimowych[1], dopiero w 1925 rokuMiędzynarodowy Komitet Olimpijski podjął decyzję o cyklicznym rozgrywaniu zimowych igrzysk olimpijskich i o uznaniu zawodów w Chamonix za ich pierwszą edycję[2]. Na igrzyskach przeprowadzono 16 konkurencji w 9 dyscyplinach sportowych[3]. Tylko cztery konkurencje już wcześniej rozgrywane były w ramach igrzysk olimpijskich – w ich letnich edycjach w1908 roku w Londynie rozegrano cztery konkurencje włyżwiarstwie figurowym (jedna z nich, pokaz specjalny, odbyła się tylko na tych igrzyskach) oraz w1920 roku w Antwerpii przeprowadzono zawody włyżwiarstwie figurowym (trzy konkurencje) ihokeju na lodzie (turniej mężczyzn). Pozostałe konkurencje przeprowadzone w Chamonix debiutowały w programie olimpijskim[3].
W igrzyskach olimpijskich wzięło udział 258 sportowców[4] z 16 narodowych reprezentacji[3], nie licząc Estonii, której jedyny reprezentant wycofał się z udziału[4]. Dla reprezentacjiŁotwy iPolski występ w Chamonix był debiutem w igrzyskach olimpijskich[a][5].
Medalistami zostali sportowcy z dziesięciu reprezentacji, co oznacza, że sześć państw zakończyło igrzyska z zerowym dorobkiem medalowym. Zwycięstwo w klasyfikacji medalowej odniosła reprezentacjaNorwegii z czterema złotymi, siedmioma srebrnymi i sześcioma brązowymi medalami[6]. Pod względem liczby zdobytych medali był to jednak najsłabszy występ Norwegów odLetnich Igrzysk Olimpijskich 1908 w Londynie[7]. Drugie miejsce zajęła reprezentacjaFinlandii z dorobkiem jedenastu medali (czterech złotych, czterech srebrnych i trzech brązowych)[6]. Był to co prawda najsłabszy występ olimpijski Finów od 1908 roku, ale po raz pierwszy reprezentant tego kraju (Clas Thunberg) zdobył pięć medali w trakcie jednych igrzysk[8]. Trzecia w klasyfikacji medalowej reprezentacjaAustrii[6], zdobywając dwa złote i jeden srebrny medal, uzyskała najlepszy rezultat w igrzyskach olimpijskich od ichpierwszej edycji w Atenach w 1896 roku, nie liczącolimpiady letniej w 1906 roku[9].
Najsłabsze w historii wyniki, jeśli chodzi o liczbę medali olimpijskich, osiągnęły również reprezentacjeStanów Zjednoczonych,Kanady,Francji iBelgii[10][11][12][13]. Kanada po raz pierwszy zakończyła igrzyska tylko z jednym medalem[11], a Francja i Belgia po raz pierwszy nie zdobyły ani złotego, ani srebrnego medalu[12][13]. Francja została jednocześnie pierwszym w historii państwem-organizatorem nowożytnych igrzysk olimpijskich, który na własnym terytorium nie zdobył złotego medalu olimpijskiego[14].
Multimedalistami igrzysk olimpijskich w Chamonix zostało sześciu sportowców, spośród których trzech zdobyło co najmniej jedno złoto. Najbardziej utytułowanym zawodnikiem igrzysk został łyżwiarz szybkiClas Thunberg z trzema złotymi, jednym srebrnym i jednym brązowym medalem. Pięć medali wywalczył również inny panczenista,Roald Larsen (dwa srebrne i trzy brązowe). Drugie miejsce w indywidualnej klasyfikacji medalowej zajął jednak narciarz klasycznyThorleif Haug, który zdobył trzy medale w biegach narciarskich i kombinacji norweskiej[6].
W dniu zamknięcia igrzysk złotymi medalami olimpijskimi wyróżniono alpinistów, którzy uczestniczyli w wyprawie naMount Everest w 1922 roku[15]. Założyciel i ówczesny przewodniczącyMiędzynarodowego Komitetu Olimpijskiego,Pierre de Coubertin nagrodził 21 członków ekspedycji, spośród których dwunastu pochodziło z Wielkiej Brytanii, siedmiu z Indii, a po jednym z Australii i Nepalu. Przyznane w alpinizmie medale nie są zaliczane do oficjalnej klasyfikacji medalowej igrzysk w Chamonix[16][17][18].
Poniższa tabela przedstawia klasyfikację medalową państw, które zdobyły medale na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924 w Chamonix, sporządzoną na podstawie oficjalnych raportówMiędzynarodowego Komitetu Olimpijskiego[18]. Klasyfikacja posortowana jest najpierw według liczby osiągniętych medali złotych, następnie srebrnych, a na końcu brązowych. W przypadku, gdy dwa kraje zdobyły tę samą liczbę medali wszystkich kolorów, o kolejności zdecydował porządek alfabetyczny. W zestawieniu nie uwzględniono złotego medalu przyznanego w alpinizmie[6][15].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. |  Norwegia | 04 4 | 07 7 | 06 6 | 17 |
| 2. |  Finlandia | 04 4 | 04 4 | 03 3 | 11 |
| 3. |  Austria | 02 2 | 01 1 | 00 – | 3 |
| 4. |  Szwajcaria | 02 2 | 00 – | 01 1 | 3 |
| 5. |  USA | 01 1 | 02 2 | 01 1 | 4 |
| 6. |  Wielka Brytania | 01 1 | 01 1 | 02 2 | 4 |
| 7. |  Szwecja | 01 1 | 01 1 | 00 – | 2 |
| 8. |  Kanada | 01 1 | 00 – | 00 – | 1 |
| 9. |  Francja | 00 – | 00 – | 03 3 | 3 |
| 10. |  Belgia | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| Razem | 16 | 16 | 17 | 49 | |
Osobny artykuł:Biegi narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924.Na igrzyskach w 1924 roku rozegrano dwie konkurencje biegowe – na dystansach18 i50 km, obatechniką klasyczną. Zawody na dłuższym dystansie odbyły się 30 stycznia[19], a na krótszym – 2 lutego[20]. Drugi z biegów był zarazem pierwszą częścią rywalizacji wdwuboju klasycznym[20].
Biegi zostały zdominowane przez zawodników norweskich – na 50 km zajęli cztery czołowe pozycje[21], a na 18 km dwa pierwsze oraz czwarte i piąte miejsce[22]. W obu biegach triumfował utytułowany już wcześniejThorleif Haug, który ponadto wygrał zawody w kombinacji norweskiej[23]. Dwa medale (srebrny i brązowy) wywalczyłJohan Grøttumsbråten, a po jednym –Thoralf Strømstad (srebrny) iTapani Niku (brązowy). Niku był jedynym zawodnikiem spoza Norwegii, który stanął na podium olimpijskim w biegach narciarskich w Chamonix[21][22].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Norwegia | 02 2 | 02 2 | 01 1 | 5 |
| 2. | Finlandia | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| Razem | 2 | 2 | 2 | 6 | |
Osobny artykuł:Bobsleje na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924.W Chamonix rozegrano jedną konkurencję bobslejową – była to rywalizacja w czwórkach/piątkach przeprowadzona w dniach 2–3 lutego 1924 roku na torze Pélerins. Mimo że do startu mogły przystąpić boby pięcioosobowe, tylko dwa zespoły (Belgia i Włochy) skorzystały z tej możliwości. Do zawodów zgłosiło się jedenaście zespołów reprezentujących sześć państw[24], ostatecznie wystąpiło dziewięć bobów, z których sześć zostało sklasyfikowanych[25]. Złotymedal olimpijski zdobyli reprezentanci Szwajcarii, srebrny reprezentanci Wielkiej Brytanii, a brązowy Szwajcarii[26][25].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Szwajcaria | 01 1 | 00 – | 00 – | 1 |
| 2. | Wielka Brytania | 00 – | 01 1 | 00 – | 1 |
| 3. | Belgia | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| Razem | 1 | 1 | 1 | 3 | |
Osobny artykuł:Curling na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924.Turniej wcurlingu podczas igrzysk olimpijskich w Chamonix odbył się w dniach 28–31 stycznia 1924 roku. Wzięły w nim udział cztery zespoły[27]. Zwycięstwo odnieśli Brytyjczycy, drugie miejsce zajęli Szwedzi, a trzecie Francuzi[28][29].
Aż do 2006 roku wyniki turnieju nie były uznawane za oficjalne, traktowano curling jako dyscyplinę pokazową. W 2006 roku dziennikarze brytyjskiego dziennika „The Herald” wykazali jednak, że curling w Chamonix był pełnoprawną dyscypliną olimpijską. Wyniki zostały potraktowane przezMiędzynarodowy Komitet Olimpijski za oficjalne, a zwycięzców tamtych zawodów pośmiertnie uznano zamedalistów olimpijskich[30][31].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Wielka Brytania | 01 1 | 00 – | 00 – | 1 |
| 2. | Szwecja | 00 – | 01 1 | 00 – | 1 |
| 3. | Francja | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| Razem | 1 | 1 | 1 | 3 | |
Osobny artykuł:Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924.Tytułumistrzów olimpijskich w hokeju na lodzie zletnich igrzysk w Antwerpii broniłareprezentacja Kanady[32]. W Chamonix Kanadyjczycy, reprezentowani przez zespółToronto Granites[33], ponownie zdobyli złoty medal, deklasując pozostałe drużyny startujące w turnieju olimpijskim – ich bilans goli we wszystkich spotkaniach wyniósł 110:3[34]. Srebrny medal, podobnie jak w Antwerpii, zdobyli hokeiści zeStanów Zjednoczonych, a brązowy wywalczyli reprezentanciWielkiej Brytanii[35].
Najlepszym strzelcem igrzysk w Chamonix został KanadyjczykHarry Watson, który zdobył 36 goli w turnieju. Jest to rekord liczby goli zdobytych w trakcie jednego turnieju olimpijskiego w hokeju na lodzie[36].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Kanada | 01 1 | 00 – | 00 – | 1 |
| 2. | USA | 00 – | 01 1 | 00 – | 1 |
| 3. | Wielka Brytania | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| Razem | 1 | 1 | 1 | 3 | |
Osobny artykuł:Kombinacja norweska na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924.Rywalizacja w kombinacji norweskiej podczas igrzysk olimpijskich w Chamonix przeprowadzona została w dniach 2–4 lutego 1924 roku. Na notę łączną składały się rezultaty osiągnięte w biegu na 18 km techniką klasyczną i dwóch seriach skoków narciarskich na obiekcieTremplin aux Bossons[37][38]. Część biegowa byłade facto inną konkurencją olimpijską, za którą przyznanomedale olimpijskie w biegach narciarskich[20].
Podobnie jak konkurencje biegowe, również zawody w kombinacji zostały zdominowane przez Norwegów. W pierwszej czwórce uplasowali się ci sami zawodnicy, co w biegu na 18 km. Złotymedal olimpijski zdobyłThorleif Haug, srebrnyThoralf Strømstad, a brązowyJohan Grøttumsbråten[37].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Norwegia | 01 1 | 01 1 | 01 1 | 1 |
| Razem | 1 | 1 | 1 | 3 | |
Osobny artykuł:Łyżwiarstwo figurowe na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924.Konkurencje olimpijskie w łyżwiarstwie figurowym nie zmieniły się w porównaniu dozawodów rozegranych naletnich igrzyskach w Antwerpii – przeprowadzono rywalizacjęsolistów,solistek ipar sportowych[39][40]. Łyżwiarstwo figurowe było jedyną dyscypliną olimpijską na igrzyskach w Chamonix, w której udział wzięły kobiety[41].
Tytułmistrza olimpijskiego w jeździe indywidualnej mężczyzn z Antwerpii obronił SzwedGillis Grafström[42]. Został tym samym pierwszym łyżwiarzem figurowym ze zdobytymi dwoma złotymi medalami olimpijskimi[3][43][44][45]. Spośród medalistów z Antwerpii na podium w Chamonix stanęli równieżLudowika iWalter Jakobsson (złoto w Antwerpii, srebro w Chamonix)[46]. Medalistami zostali reprezentanci siedmiu państw, z których tylko Austriacy więcej niż raz stanęli na podium olimpijskim, uzyskując dwa złote i jeden srebrny medal[40].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Austria | 02 2 | 01 1 | 00 – | 3 |
| 2. | Szwecja | 01 1 | 00 – | 00 – | 1 |
| 3. | Finlandia | 00 – | 01 1 | 00 – | 1 |
| 3. | USA | 00 – | 01 1 | 00 – | 1 |
| 5. | Francja | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| 5. | Szwajcaria | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| 5. | Wielka Brytania | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| Razem | 3 | 3 | 3 | 9 | |
Osobny artykuł:Łyżwiarstwo szybkie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924.Zawody olimpijskie w łyżwiarstwie szybkim na igrzyskach w Chamonix odbyły się w dniach 26–27 stycznia 1924 roku. Przeprowadzono pięć konkurencji – biegi na dystansach500,1500,5000 i10 000 m orazwielobój[47].
Najbardziej utytułowanym łyżwiarzem został ówczesny mistrz świata w wieloboju,Clas Thunberg[47][48]. Zdobył pięćmedali olimpijskich – trzy złote, jeden srebrny i jeden brązowy. Na podium we wszystkich pięciu konkurencjach stanął równieżRoald Larsen, zdobywając dwa srebrne i trzy brązowe medale. Larsen i Thunberg zajęliex aequo trzecie miejsce w rywalizacji na 500 m, wobec czego w konkurencji tej przyznano dwa brązowe medale. Multimedalistą igrzysk w Chamonix został równieżJulius Skutnabb, w dorobku którego znalazł się jeden złoty, jeden srebrny i jeden brązowy medal[47].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Finlandia | 04 4 | 02 2 | 02 2 | 8 |
| 2. | USA | 01 1 | 00 – | 00 – | 1 |
| 3. | Norwegia | 00 – | 03 3 | 04 4 | 7 |
| Razem | 5 | 5 | 6 | 16 | |
Osobny artykuł:Patrol wojskowy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924.Rywalizację w patrolu wojskowym, będącym prekursorem późniejszegobiathlonu, przeprowadzono 30 stycznia 1924 roku[49]. W skład konkurencji wchodził bieg na 30 km oraz strzelanie z odległości 250 m (każdy z zawodników miał do oddania po 18 strzałów). W zawodach wzięło udział sześć zespołów, spośród których sklasyfikowano cztery. Zwycięstwo odniosła drużyna ze Szwajcarii, drugie miejsce zajął zespół z Finlandii, a trzecie z Francji[50][49].
Do 2006 roku patrol wojskowy w Chamonix nie był uznawany jako oficjalne zawody olimpijskie, lecz jako konkurs pokazowy. Krótko przedigrzyskami w Turynie wiceprezydentMiędzynarodowego Stowarzyszenia Historyków Olimpijskich, Ture Widlund wykazał, że zarówno zawody w curlingu, jak i patrolu wojskowym były pełnoprawnymi konkursami olimpijskimi i wówczas były traktowane na równi z innymi dyscyplinami. Wobec tegoMiędzynarodowy Komitet Olimpijski potraktował wyniki patrolu wojskowego za oficjalne i pośmiertnie uznał zwycięzców tamtych zawodów zamedalistów olimpijskich[51].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Szwajcaria | 01 1 | 00 – | 00 – | 1 |
| 2. | Finlandia | 00 – | 01 1 | 00 – | 1 |
| 3. | Francja | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| Razem | 1 | 1 | 1 | 3 | |
Osobny artykuł:Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924.Konkurs skoków narciarskich przeprowadzony został 4 lutego 1924 roku, czyli w ostatnim dniu igrzysk w Chamonix. Według oficjalnych rezultatów ogłoszonych w dniu zawodów wszystkie trzy medale olimpijskie wywalczyli reprezentanci Norwegii: złotyJacob Tullin Thams, srebrnyNarve Bonna, a brązowyThorleif Haug[52][53].
Kilkadziesiąt lat po igrzyskachThoralf Strømstad wykrył błąd w obliczeniu noty czwartego zawodnika, AmerykaninaAndersa Haugena. Prawidłowo obliczona nota zawodnika powinna była dać mu trzecie miejsce w konkursie olimpijskim. Po zbadaniu sprawyMiędzynarodowy Komitet Olimpijski przyznał Strømstadowi rację. W związku z tym uznano Haugena za brązowegomedalistę olimpijskiego, w 1974 roku (w wieku ponad 80 lat) odebrał on medal z rąk najmłodszej córki Thorleifa Hauga[52][54][53].
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Norwegia | 01 1 | 01 1 | 00 – | 2 |
| 2. | USA | 00 – | 00 – | 01 1 | 1 |
| Razem | 1 | 1 | 1 | 3 | |
Sześciu sportowców zdobyło w Chamonix więcej niż jeden medal, a trzech spośród nich wywalczyło przynajmniej jedno złoto. Najbardziej utytułowanym olimpijczykiem z Chamonix został fiński łyżwiarz szybkiClas Thunberg (trzy złote, jeden srebrny i jeden brązowy medal). Pięć medali olimpijskich, również w łyżwiarstwie szybkim, wywalczył także NorwegRoald Larsen (dwa srebrne i trzy brązowe)[6].
Poniższa tabela przedstawia indywidualne zestawienie multimedalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1924, czyli zawodników i zawodniczek, którzy zdobyli więcej niż jeden medal olimpijski na tych igrzyskach, w tym przynajmniej jeden złoty.
| Miejsce | Zawodnik | Państwo | Dyscyplina | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Thunberg, ClasClas Thunberg | Finlandia | łyżwiarstwo szybkie | 03 3 | 01 1 | 01 1 | 5 |
| 2. | Haug, ThorleifThorleif Haug | Norwegia | biegi narciarskie kombinacja norweska | 03 3 | 00 – | 00 – | 3 |
| 3. | Skutnabb, JuliusJulius Skutnabb | Finlandia | łyżwiarstwo szybkie | 01 1 | 01 1 | 01 1 | 3 |
