Ten artykuł dotyczy amerykańskiego aktora. Zobacz też:inne osoby o tym imieniu. Kevin McCarthy (ok. 1969) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 15 lutego 1914 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 września 2010 | ||
| Zawód | |||
| Współmałżonek | Augusta Dabney | ||
| Lata aktywności | 1937–2010 | ||
| |||
Kevin McCarthy (ur.15 lutego1914 wSeattle, zm.11 września2010 wHyannis) –amerykańskiaktor filmowy, teatralny i telewizyjny.
LaureatZłotego Globu dlanajlepszego aktora drugoplanowego za rolę Biffa Lomana, starszego syna Williama „Willy’ego” Lomana (Fredric March) w dramacieLászló BenedekaŚmierć komiwojażera (1951), za którą był nominowany doOscara dlanajlepszego aktora drugoplanowego[1]. Wystąpił w głównej roli doktora Milesa Bennella whorrorzefantastyczno–naukowymDona SiegelaInwazja porywaczy ciał (1956).
Urodził się w Seattle w stanieWaszyngton jako syn Marthy Therese (z domu Preston) i Roya Winfielda McCarthy’ego[2]. Jego ojciec byłkatolikiem pochodzeniairlandzkiego, a matka byłaŻydówką i protestantką. Jego starsza siostraMary McCarthy była pisarką. W 1932 ukończył Campion High School wPrairie du Chien w Wisconsin, a następnie studiował naUniwersytecie Minnesoty[3], gdzie wystąpił w swojej pierwszej sztuceHenryk IV, część 1 i odkrył pasję do aktorstwa.
W 1938 zadebiutował naBroadwayu w spektakluAbe Lincoln in Illinois[4]. PodczasII wojny światowej służył wUnited States Army Air Forces i wziął udział w wielu filmach szkoleniowych, w tym relacjonującyBoeinga B-17. McCarthy był członkiem i założycielem TheActors Studio[5]. Po raz pierwszy wystąpił na ekranie w melodramacie muzycznymGeorge’a CukoraWinged Victory (1944) u bokuEdmonda O’Briena. W 1954 zagrał Borisa Aleksiejewicza Trigorina w produkcjioff-BroadwayowskiejMewaAntona Czechowa[6].
Zmarł nazapalenie płuc w szpitalu wHyannis, dożywszy 96 lat[7]. Pomimo podeszłego wieku prawie do końca życia pozostawał aktywny zawodowo[8].
