Kendo – jako sport, sposób rekreacji czy sztukę walki – uprawia na świecie około 7 mln ludzi[1]. Co trzy lata odbywają się mistrzostwa świata, w pozostałych latach mają miejsce mistrzostwa Europy. Od1969 r. działa EKFEuropejska Federacja Kendo, a od1970 IKFMiędzynarodowa Federacja Kendo, do której należy obecnie ponad 40 państw. Obydwie te organizacje nadzorują m.in. nadawanie stopni mistrzowskichdan.
Kwalifikacje zawodników kendo, podobnie jak w innych dalekowschodnich sportach walki, wyraża się stopniami uczniowskimikyū oraz stopniami mistrzowskimidan. Jednakże w odróżnieniu odjudo czykarate stopień w kendo nie jest w żaden sposób uwidaczniany.
W Polsce kendo jest uprawiane od roku 1973. Obecnie ćwiczy je około 500 zawodników (kendoka) w 23 klubach (dojo), zrzeszonych w Polskim Związku Kendo[2]. Największym dotychczasowym sukcesem sportowym Polaków w kendo był brązowy medal drużynowy, wywalczony na mistrzostwach Europy w Amsterdamie w roku 1989, a w 2005 roku na mistrzostwach Europy w Bernie Polacy zdobyli srebrny medal w kategorii juniorów oraz brązowy w zawodach drużynowych kobiet. Polskie zawodniczki w 2007 roku na mistrzostwach Europy wLizbonie zdobyły srebrny medal w zawodach drużynowych kobiet.
Na mistrzostwach Europy w kendo w 2016 roku reprezentacja Polski wywalczyła drużynowe srebro i indywidualny brąz (Krzysztof Bosak). Ponadto reprezentanci Polski Maciej Wierzbowski (za turniej męski indywidualny) oraz dwukrotnie Alina Gdeczyk (za turnieje kobiece indywidualny i drużynowy) zdobyli tradycyjną nagrodę kantosho (za ducha walki). Kobieca reprezentacja Polski na tych mistrzostwach doszła do ćwierćfinału i po nieznacznej porażce zajęła ósme miejsce. Był to najlepszy w historii wynik polskiej reprezentacji w kendo[3].
