 Kele Okereke na koncercie zespołuBloc Party podczas Southside Festival 2019 | |||
| Imię i nazwisko | Rowland Kelechukwu Okereke | ||
|---|---|---|---|
| Pseudonim | Kele | ||
| Data i miejsce urodzenia | 13 października 1981 | ||
| Instrumenty | |||
| Gatunki | rock alternatywny,indie rock[1],alternative dance,indie pop,deep house,indietronica,electropop[2] | ||
| Zawód | |||
| Aktywność | od 1999 | ||
| Wydawnictwo | Wichita,V2,Kobalt(inne języki), Lilac,BMG, Kola | ||
| Zespoły | |||
| Bloc Party (od 1999) | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Kele Okereke, właśc.Rowland Kelechukwu Okereke[3] (ur.13 października1981 wLiverpoolu[2][4][5]) –brytyjskimuzyk,autor tekstów iproducent muzyczny, najbardziej znany jakowokalista igitarzysta rytmicznyindierockowego zespołuBloc Party. Ponadto działa jako artysta solowy pod pseudonimemKele, wydając do 2025 roku sześćalbumów studyjnych.
Urodził się 13 października 1981 roku wLiverpoolu w północno-zachodniejAnglii[6][5] jako synnigeryjskich imigrantów z luduIgbo[7], którzy przybyli na studia do Liverpoolu pod koniec lat 70. XX wieku[8]. Wychowywał się wwierze katolickiej wEdynburgu i Londynie wraz ze starszą o półtora roku siostrą Susan[9][10]. Dorastał w Londynie, gdzie uczęszczał do katolickiego szkoły średniej Trinity Catholic High School wWoodford Green(inne języki)[11]. W latach 2001–2003 studiował literaturę angielską wKing’s College London[3].
.jpg)
Okereke poznał za pośrednictwem wspólnych znajomych gitarzystę ze wschodniegoLondynuRussella Lissacka, z którym założył w 1999 roku zespółindierockowyBloc Party (początkowo pod nazwą Angel Range[12]). W 2000 roku dołączył do nich basistaGordon Moakes(inne języki), odpowiadając na ogłoszenie zamieszczone w magazynieNME,, a w 2003 roku perkusistą grupy zostałMatt Tong(inne języki), po tym, jak ośmiu innych kandydatów nie spełniło oczekiwań Bloc Party[13]. Okereke nie zdradził rodzicom, że został muzykiem, dopóki jego zespół nie podpisał kontraktu płytowego. Wtedy też zrezygnował ze studiów[8].
Debiutancki album zespołu Bloc Party, wydany w 2005 rokuSilent Alarm, znalazł się na 3. miejsculisty przebojów w Wielkiej Brytanii, a jego szybkie tempo porównywano dopost-punkowego zespołuGang of Four[13][14], o którym Okereke powiedział w wywiadzie dla dziennikaThe Guardian, że nigdy o nich nie słyszał[15]. W 2007 roku Okereke stwierdził, że teksty piosenek na albumie są zbyt abstrakcyjne i że zainspirował się zespołemThe Smiths, aby pisać bardziej bezpośrednie utwory[13].
Zespół wydał swój drugi album studyjny,A Weekend in the City, w lutym 2007 roku, osiągając 12. miejsce na liścieBillboard 200 wStanach Zjednoczonych[16] i 2. miejsce na liście UK Albums Chart[17]. Na potrzeby albumu Okereke wybrał bardziej osobiste i polityczne tematy piosenek. Jego kuzynChristopher Alaneme(inne języki) został zamordowany w rasistowskim ataku, a londyński barmanDavid Morley(inne języki) został pobity na śmierć w prawdopodobnie homofobicznym incydencie typuhappy slapping. Okereke powiedział, że właśnie te wydarzenia, w połączeniu zzamachami bombowymi w Londynie 7 lipca 2005 roku, „pobudziły [jego] sposób myślenia” i skłoniły go do napisania „mrocznych, większych i dość szorstkich” tekstów[18].
Na początku 2007 roku Okereke krytycznie odniósł się do komentarzyLiama iNoela Gallagherów zOasis. Liam nazwał Bloc Party „zespołem zUniversity Challenge(inne języki)”, a Noel zbył ich mianem „indie shitu”. Okereke odpowiedział, nazywając Oasis „najbardziej przereklamowanym i zgubnym zespołem wszech czasów”, stwierdzając też, że „uczynili głupotę modną”. Powiedział także, iż pomimo miłości Oasis doBeatlesów, nie ewoluowali jak ich idole i że są „powtarzalnymiluddystami”[19]. Kiedy zespół Oasis odwołał swój występ jako headliner na festiwaluRock en Seine(inne języki) w sierpniu 2009 roku i ostatecznie rozpadł się, Okereke przekazał tę nowinę publiczności, nazywając Gallagherów „bliźniakami z krwi i kości”[20].
Trzeci album zespołu,Intimacy, ukazał się na płycie kompaktowej pod koniec października 2008 roku, a jego głównym wydawcą byłaWichita Recordings[21]. Zajął 8. miejsce na brytyjskiej liście przebojów[22] i 18. miejsce na liścieBillboard 200 w Stanach Zjednoczonych[16]. W sierpniu 2009 roku Okereke z zespołem wydał singel„One More Chance”(inne języki), po czym Bloc Party zawiesił działalność[1].
W 2011 roku Okereke ponownie połączył siły z Bloc Party, aby nagrać czwarty album zespołu,Four(inne języki), który ukazał się w sierpniu 2012 roku[1]. Osiągnął on trzecie miejsce na brytyjskiej liście przebojów UK Albums Chart[23]. W 2013 roku zespół wydał EP-kę zatytułowanąThe Nextwave Sessions(inne języki) i ponownie przerwał działalność. Zespół reaktywował się w 2015 roku w nowym składzie. 29 stycznia 2016 roku wydali swój piąty albumHymns(inne języki), charakteryzujący sięsoulowym i rockowym brzmieniem[1]. Osiągnął 12. miejsce na brytyjskiej liście UK Albums Chart[24]. Przed wybuchem pandemiiCOVID-19 mieli już gotowy szósty album, lecz płytaAlpha Games(inne języki), zawierająca ostre rockowe brzmienia, miała premierę w kwietniu 2022 roku[1].
.jpg)
Okereke po przeprowadzce w 2008 roku doBerlina zaczął pracować nad własnymi utworami, które charakteryzowały się większymi wpływami elektronicznymi niż te wykonywane w ramach zespołuBloc Party[12]. Wystąpił gościnnie w utworze DJ-aTiësto „It’s Not the Things You Say”[25] z albumuKaleidoscope, wydanego 6 października 2009 roku[26], a także w utworzeMartina Solveiga„Ready 2 Go”(inne języki) z albumuSmash wydanym w czerwcu 2011 roku[27].
Okereke wydał swój pierwszy solowy album zatytułowanyThe Boxer(inne języki), 21 czerwca 2010 roku nakładem wytwórni Wichita i Polydor w Europie oraz dzień później za pośrednictwemGlassnote Records(inne języki) na pozostałych kontynentach[28]. Album został wydany pod pseudonimem Kele[29], a jego producentem byłXXXChange(inne języki)[30][28]. Okereke wyjaśnił tytuł albumu następująco: „Jako bokser nie możesz polegać na nikim innym, tylko na sobie, aby osiągnąć to, co chcesz osiągnąć. Nawet jeśli przyjmujesz ciosy, musisz skupić się na swoich priorytetach i iść dalej. Pomyślałem, że to inspirujący obraz”[31].
Pierwszy singel z albumu,„Tenderoni”(inne języki), został wydany w połowie czerwca 2010 roku[32]. Wydał on następnie singel „Everything You Wanted”[33]. Został on zremiksowany przez południowoafrykańskich producentów DJ-a Qnessa iDJ-a Mujavę(inne języki), którzy połączyli pop z tradycyjnąpołudniowoafrykańską muzykąkwaito[34].
13 września 2011 roku magazynNME i wytwórniaWichita Recordings ogłosiły, że Okereke wyda kontynuację albumu – minialbum zatytułowanyThe Hunter(inne języki)[35][36]. Miał on swoją premierę 7 listopada tego samego roku[37]. 22 września 2013 roku ukazał się singel„Turn It Around”(inne języki) zespołuSub Focus(inne języki) z ich drugiego albumu studyjnegoTorus(inne języki), na którym zaśpiewał gościnnie Okereke[38][39].
23 lipca 2014 roku Okereke ogłosił, że jego drugi solowy album zatytułowanyTrick(inne języki) zostanie wydany nakładem jego własnej wytwórni Lilac Records za pośrednictwemKobalt Label Services(inne języki) 13 października tego samego roku[40]. Swój trzeci album,Fatherland(inne języki), wydał 6 października 2017 roku pod swoim pełnym nazwiskiem, podczas gdy jego dwa pierwsze albumy ukazały się pod pseudonimem „Kele”. Do lipca 2017 roku z albumu wydano dwa utwory: „Yemaya” i „Streets Been Talkin'”[41].
W styczniu 2019 roku w Londynie premierę miał napisany przez Okerekego i Matta JonesamusicalLeave to Remain[42], wyreżyserowany przez Robby’ego Grahama[43]. Spektaklowi, opowiadającemu historię miłosną pary gejów Obiego i Alexa przez pryzmatBrexitu, towarzyszył album z nowymi piosenkami[44].
Po krótkiej przerwie w solowej karierze, z powodu trasy koncertowej Bloc Party z okazji rocznicy albumuSilent Alarm w 2019 roku, Okereke powrócił do solowych projektów[12]. W listopadzie 2019 roku ukazał się jego czwarty solowy album studyjny,2042(inne języki)[45]. Tytuł nawiązywał do roku, w którym według danych spisowych przewidywano, że mniejszości etniczne staną się większością wStanach Zjednoczonych[46]. Duża część albumu poruszała tematy polityczne, takie jakskandal Windrush czypożar Grenfell Tower. Muzycznie Kele połączył na nimfunk z eksperymentalnymelectro, glitchowymi gitarami i zachodnioafrykańskimi rytmami. Album wydał pod pseudonimem Kele, ponownie porzucając swoje nazwisko[47].
W maju 2021 roku Okereke opublikował swój piąty album studyjny zatytułowanyThe Waves Pt. 1(inne języki)[48], a jego jednym z singli został cover piosenki „Smalltown Boy” zespołuBronski Beat[49]. W marcu 2023 roku wydał szósty album studyjny pn.The Flames Pt. 2(inne języki)[50], którego pierwszym singlem był utwór „Vandal”, udostępniony pod koniec listopada 2022 roku[51]. W styczniu 2025 roku premierę miał siódmy album, pn.The Singing Winds Pt. 3[52]. Jego pierwszymi dwoma singlami były „Hometown Edge” i „It Wasn’t Meant To Be”[53].
We wczesnych latach sławy zespołuBloc Party, Okereke często czuł się nieswojo, gdy medialne wywiady koncentrowały się na jego pozycji jako czarnoskórego mężczyzny w brytyjskiej muzyce rockowej i spekulacjach na temat jego seksualności w czasach, gdy jeszcze ukrywał swoją orientację[54][55][56]. Okereke pisał o tym m.in. w 2011 roku dla magazynuVice[57].
W 2007 roku Okereke przeciwstawił swoją introwertyczną osobowość bardziej stereotypowej brawurze rockowego piosenkarza –Toma Meighana zKasabian iJohnny'ego Borrella(inne języki) zRazorlight, mówiąc: „za 10 lat staną się przypisem w historii. Nie ma w nich żadnej walki. Nie ma żadnego konfliktu”[13].
W październiku 2008 roku Okereke przeprowadził się doBerlina[58], a następnie doNowego Jorku, gdzie mieszkał do 2011 roku, po czym wrócił doLondynu[57].
W marcu 2010 roku Okerekeujawnił swojąorientację seksualną w artykule w magazynieButt(inne języki)[9]. Następnie udzielił wywiadu i pojawił się na okładce magazynuAttitude z czerwca 2010 roku. Wcześniej spotykał się z presją, by nie mówić publicznie o swojej orientacji seksualnej[59], choć porównywał się dobiseksualnych muzykówBriana Molko iDavida Bowiego[8].
W 2017 roku Okereke i jego partner, z którym był związany siedem lat, zostali ojcami córki dziękimacierzyństwu zastępczemu w Stanach Zjednoczonych. Mniej więcej w tym samym czasie opuściłShoreditch we wschodnim Londynie i zamieszkał na południe odTamizy, tłumacząc: „Miałem dość szarości i ludzi wymiotujących na ulicach. Chciałem trochę zieleni i anonimowości, żeby odizolować się od tego świata”[54].
| Rok | Tytuł | Szczegóły | Najwyższa pozycja na liście | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| UK | AUS | AUT | BEL (FL) | BEL (WA) | FRA | GER | IRL | SCO | SWI | |||
| 2010 | The Boxer(inne języki) | 20 | 35 | 71 | 41 | 89 | 174 | 67 | 42 | 31 | 98 | |
| 2014 | Trick(inne języki) |
| 99 | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
| 2017 | Fatherland(inne języki) (jako Kele Okereke) | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |
| 2019 | 2042(inne języki) |
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
| 2021 | The Waves Pt. 1(inne języki) |
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
| 2023 | The Flames Pt. 2(inne języki) |
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
| 2025 | The Singing Winds Pt. 3 |
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
| „ –” oznacza, że album nie był notowany na danej liście. | ||||||||||||
| [63] | [64] | [65] | [66] | [67] | [68] | [69] | [63] | [70] | ||||
