 Keith Tippett | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | muzyk |
| Aktywność | od 1966 |
| Powiązania | King Crimson,Centipede,Derek Bailey,Elton Dean,Composers Ensemble |
| Strona internetowa | |
Keith Tippett, właściwieKeith Graham Tippetts (ur.25 sierpnia1947 wBristolu[1], zm.14 czerwca2020[2]) – brytyjskipianistajazzowy, lider,aranżer ikompozytor.
Ojciec był policjantem. Keith jako dziecko uczęszczał do szkoły Greenway Boys Secondary Modern w Southmead w Bristolu. W szkolnym przedstawieniuTom Sawyer występował jakosopran. Jeszcze w szkole sformował swój pierwszy zespół jazzowy zwany KT7 (Keith Tippett Seven), który wykonywał utwory popularnego wówczas zespołuThe Temperance Seven.
Pierwszą ważną grupą z którą grał był zespół zPołudniowej Afryki Chris MacGregor's Blue Notes (1966–1967). Z tymi muzykami będzie współpracował w różnych układach aż do obecnego czasu. W 1967 r. opuścił Bristol i przeniósł się doLondynu.
W1967 r. dokonał pierwszych nagrań (niewydanych) z zespołem Keith Tippett Group. Z częścią muzyków z KTG założył w 1967 r. Keith Tippett Sextet, który czasami w zwiększonym składzie jest Septetem. Grupa ta nagrała pierwszy albumYou Are Here, and I Am There (1.1970). W1969 r. jako aranżer brał udział w nagraniu solowego albumu znakomitej wokalistki brytyjskiejJulii Driscoll zatytułowanego1969. Wkrótce Julie i Keith pobrali się; Julie przyjęła nazwisko Tippetts.
Od stycznia do jesieni1970 r. Keith jako pianista współpracował ze słynną grupąKing Crimson i brał udział w nagraniu jej trzech albumów:In the Wake of Poseidon (5.1970) iLizard (12.1970) iIslands (1971). W tym samym roku wraz z Keith Tippett Group dokonał nagrań dla programuBBC Top Gear.
Z drugim składem swojego KT6 nagrał w 1971 r. drugi albumDedicated to You But You Weren't Listening. Tytuł został zaczerpnięty z kompozycji grupySoft Machine. W1971 r. zorganizował swój największy projekt, 50-osobowy zespółCentipede, w skład którego weszli najwybitniejsi muzycy brytyjskiej sceny rockowej i jazzowo-rockowej. Teoretycznie grupa ta działała około pięciu lat, jednak koszty jej utrzymania był tak wielkie, że udało się zorganizować zaledwie kilka koncertów. W 1971 r. ukazał się znakomity podwójny albumSeptober Energy uznany przez pismoMelody Maker najlepszą płytą 1971 r.
W okresie 1970–1971 oprócz prowadzenia swoich zespołów Tippett brał udział w nagraniach takich grup i muzyków jak B.B. Blunder[3],Derek Bailey Company, Shelagh McDonald,Harold McNair iIain Matthews. W1971 r. działało Keith Tippett Trio, które w1972 r. przyjęło nazwę Ovary Lodge. Grupa ta stała się później kwartetem; jednym z muzyków i wokalistką była Julie Tippetts. Grupa ta wydała trzy albumy:Blueprint (1972),Ovary Lodge (1973) i koncertowyOvary Lodge (1975).
W1974 r. ukazał się albumTNT Live firmowany przezStana Traceya i Keitha Tippetta. W1975 r. powstała grupa Amalgam; plonem jej działalności jest albumInnovations (1975). W tym samym roku Tippett współpracował z Elton Dean's Ninesense (1975-1978). Wydali dwa albumy: koncertowyO! For the Edge (3.1976) iHappy Daze (7.1977). W okresie tym kooperował również zArthurem Brownem (Dance with Arthur Brown) orazPeterem Brotzmannem iHarrym Millerem.
Także w 1975 r. ukazał się, firmowany przez Tippetta, Millera i Louisa Moholo, albumSunset Glow. Jednym z najciekawszych projektów 1975 r. był firmowany przez Jacka Lancastera i Robina LumleyaPiotruś i wilkProkofjewa (albumPeter and the Wolf). Na albumie pojawiła się właściwie cała czołówka ówczesnych muzyków, z których każdy grał jakąś rolę; np.Brian Eno był wilkiem, Jack Lancaster dziadkiem itd.
Z kwintetem Nicra nagrał Tippett albumNicra (1975). W rok później ukazała się płytaCruel But Fair (10.1976) firmowana przez takich muzyków jakHugh Hopper,Elton Dean, Keith Tippett i Joe Gallivan. Jako członek Elton Dean Quartet nagrałThey All Be On This Old Road (11.1976). Rok1977 rozpoczął się od albumuPiperdream; jest to płyta Marka Chariga z Tippettem i Ann Winter. Także w styczniu razem ze swoimi południowoafrykańskimi przyjaciółmi jako Harry Miller's Ipsingo wydał płytęFamily Affair. W tym samym roku pianista nagrał swój albumWarm Spirits, Cool Spirits. W styczniu1978 r. Tippett firmował albumIn Conference.
W1978 r. Tippett zorganizował swój drugi orkiestralny projekt Ark. Była to próba nawiązania do tak charyzmatycznego projektu jakim była grupaCentipede. Ark nagrywa albumFrames[4]. W tym samym roku był także członkiem grupy swojego południowoafrykańskiego przyjaciela Louisa Moholo – Louis Moholo Octet. Nagrywają albumSpirits Rejoice. W1979 r. Tippett zdecydował się na solową turę koncertową; na koncercie w Holandii została nagrana płytaThe Unlonely Raindancer.
Rok1980 był bardzo pracowitym okresem pianisty. Występował z grupą Elton Dean Quintet i nagrał z nimi albumBoundaries. Pomiędzy1980 a1984 grał i nagrywał płyty w duetach: Luois Moholo & Keith Tippett (No Gossip); Keith Tippet & Howard Riley (First Encounter1981) orazOn Focus1984}. Innymi partnerami w duetach tego okresu byli Stan Tracy, Andy Sheppard i Peter Fairclough.
W1981 r. ukazał się albumMujician. Idea przyświecająca jego nagraniu zamienia się później w stały projekt oraz w grupę muzyczną, która go realizowała.
W latach 80., zwłaszcza pod ich koniec, Tippett odbył szereg koncertowych tur po Japonii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Indiach, Litwie i Węgrzech.
W1991 r. wraz z zespołem Mujician koncertował w Gruzji. Zaowocowało to wspólnym projektem muzycznym Mujician & The Georgian Ensemble z 12 gruzińskimi muzykami. Koncertują w Tbilisi, a następnie na Bath International Music Festival. W latach 90. często występował i nagrywał jako muzyk i aranżer z Dedication Orchestra. Występowali na kilku europejskich festiwalach i osobnych koncertach. W maju1995 r. Tippett został zaproszony do prowadzenia Berlin's Jazz Workshop Orchestra, z którą wykonywał własne kompozycje.
Odegrał także główną rolę w otwarciu Dartington International Summer School, w której zaczęto uczyć improwizacji jazzowej. Skomponował także kilka utworów dla wykonującego współczesną muzykę Composers Ensemble z Mary Wiegold. Dokonał także nagrań z Balanescu String Quartet. W swoim rodzinnym Bristolu poprowadził w tym czasie serię koncertów w ramach Rare Music Club jako założyciel, muzyk i artystyczny dyrektor. W czasie jednego koncertu wykonywano jazz, muzykę współczesną i etniczną.
Napisał muzykę dla Kreutzer String Quartet i koncertował z nim jako kwintet. W październiku 1995 r. dokonali nagrań dla BBC Radio 3, a w1996 r. wystąpili wspólnie na Bath International Music Festival. Trzeba tu także podkreślić, iż od lat 80. interesował się także muzyką filmową. Już albumFrames nagrany z 21-osobową grupą Ark nosił podtytułMusic for an Imaginary Film. Skomponował później muzykę do kilku filmów. W 1995 r. w ramach festiwaluMeltdown wystąpił jako solista w London's National Film Theatre i improwizował muzykę do czterech krótkometrażowych filmówWładysława Starewicza z początków XX wieku.
W kwietniu 1996 r. Tippett z Mujician odbyli tournée po Południowej Afryce, gdzie m.in. współpracowali z grupą Ingoma. W październiku 1997 r. odbyli wspólne tournée. Na początku 1997 r. Tippett wykonał jedną ze swoich ważniejszych kompozycjiLinuckea na kwintet fortepianowy na Banlieues Bleues Festival w Paryżu. Sformował także kolejną 21-osobową grupę Tapestry, z którą wykonywał swoją kompozycjęFirst Weaving. Wkrótce potem odbył swoje solowe tournée po Japonii i nagrał podwójny koncertowy album. W 1998 r. grupa Kokoro (jap. serce) wyłoniona z Bournemouth Sinfonietta wykonała jego kompozycjęAnd After All It Was poświęconą jego zmarłej matce Kitty Tippetts.
Nieco później wraz z Mujician wystąpił na Europa Jazz Festival Du Mans. Następnie koncertował jako solista oraz z grupami Tapestry i Mujician na Grenoble Jazz Festival. Ukazały się także jego albumy: solowyFriday the 13th, z MujicianColours Fulfilled i z DreamtimeZen Fish. W1999 r. wystąpił z Mujician na festiwalu w Kanadzie oraz odbył serię solowych koncertów w Japonii, USA i we Włoszech. Z Tapestry koncertował we Włoszech i Francji. Następnie koncertował z Julią Tippetts w Niemczech i Hiszpanii; zwykle w duecie ale i w trio.
Z ciekawych projektów roku2000 należy wymienić jego koncerty z Julią Tippetts na dwóch dużych festiwalach w Rosji, a potem pięć koncertów jako Couple of Spirit w Wielkiej Brytanii. Nagrana w 1999 r.Linuckea ukazała się na CD. Po tournée z Mujician nagrywają piąty album dlaCuneiform Records. To CD ukazało się latem 2001 r.
W lutym2001 r. ponownie odbył się festiwal Tippetta w Bristolu – Rare Music Club – według tej samej reguły mieszania różnych rodzajów muzyki w ramach tego samego koncertu. Otwierający festiwal koncert został nagrany i odtworzony w programie Jazz on 3 w BBC Radio 3. W lipcu w ramach tego festiwalu odbyły się trzy solowe występyAlexa Balanescu,Lola Coxhilla i Ayuba Ogady. Kolejne koncerty odbyły się w listopadzie.
W2002 r. Keith Tippett i Julie Tippetts występowali na Stampod Festival wLeidzie,Wenecji iRzymie, następnie naSkopje Jazz Festival. Tippett występował także w duecie z Alexem Balanescu i odbył turę koncertową po Wielkiej Brytanii z perkusistą Peterem Faircloughem. Następnie ze swoją grupą Tapestry występował na dużym festiwalu wLizbonie i w Victoriaville w Kanadzie.
Na początku2003 r. razem z Mujician Tippett wystąpił ponownie na Banlieues Bleues Festival w Paryżu. Następnie koncertował po Wielkiej Brytanii z Dedication Orchestra. W kwietniu zaproszony przez fińską U.M.O. Jazz Orchestra koncertował z nią; 2-godzinny koncert był transmitowany przez radio. Następnie z Mujician koncertował w Anglii, Chorwacji i Portugalii. Odbył także tournée po Wielkiej Brytanii z 3 pianistami: Stephenem Grew, Patem Thomasem i Howardem Rileyem. Ukazały się także kolejne albumy:Imago (z Peterem Faircloughem),Mpumi (z Louisem Moholo) iAnother Part of Story (z Howardem Rileyem & Tilbury).
W maju występował z Mujician na Europe Jazz Festival. Odbyło się także premierowe wykonanie jego nowych kompozycji (m.in.The Monk Watches the Eagle). Latem koncertował solo i z różnymi grupami. Pod koniec sierpnia z włoskim zespołem Canto Generali wystąpił na Talos Festival w Ruvo di Puglia.