Keiichi Satō (jap. 佐藤慧一 Satō Keiichi; ur.27 lipca1997 wSapporo[1]) –japońskiskoczek narciarski, reprezentant klubuMegmilk Snow Brand Ski Team. Medalistamistrzostw kraju. Uczestnikmistrzostw świata w narciarstwie klasycznym i wlotach narciarskich.
27 września 2014 w Râșnovie zadebiutował w cykluFIS Cup, zajmując 7. miejsce. Dzień później zakończył zawody na 2. pozycji[4]. W sierpniu 2016 w Kuopio wystąpił wLetnim Pucharze Kontynentalnym. W drugim z konkursów zajął 28. miejsce, zdobywając pierwsze w karierze punkty zawodów tej rangi[5]. 19 stycznia 2019 w Sapporo w swoim debiucie w zimowymPucharze Kontynentalnym zajął 15. lokatę. 26 stycznia 2019, również wSapporo, w pierwszym swoim starcie wPucharze Świata zdobył punkty, zajmując 26. miejsce[6].
W lipcu 2019 zwyciężył w konkursieLetniego Pucharu Kontynentalnego w Szczuczyńsku. W sierpniu 2019 zajął kolejno 3. i 2. miejsce w zawodachLetniego Grand Prix wHakubie. W pozostałych konkursachLGP 2019 jeszcze raz zajął miejsce w pierwszej dziesiątce[7] i w klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 7. pozycji[8].
Sezon zimowy 2019/2020 rozpoczął od występów w Pucharze Kontynentalnym, gdzie w 4 startach trzykrotnie stanął na podium i odniósł jedno zwycięstwo, w zawodach w Ruce. Począwszy od grudniowych konkursów wEngelbergu znalazł się w składzie reprezentacji Japonii na zawody Pucharu Świata. W dalszej części sezonu regularnie zdobywał punkty tego cyklu. Najwyżej sklasyfikowany był na 12. miejscu, 2 lutego 2020 wSapporo, poza tym najczęściej zajmował miejsca w trzeciej dziesiątce[7]. W klasyfikacji generalnejPuchar Świata 2019/2020 zakończył na 34. miejscu ze 109 punktami[9].
Przez cały sezon zimowy 2020/2021 startował w Pucharze Świata, w większości występów zdobywając punkty. 6 grudnia 2020 po raz pierwszy ukończył indywidualne zawody cyklu w pierwszej dziesiątce, zajmując 5. miejsce w konkursie w Niżnym Tagile. Wystąpił naMistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, na których zajął 17. pozycję indywidualnie i 5. w drużynie. W lutym 2021 dwukrotnie zajmował lokaty w najlepszej dziesiątce Pucharu Świata, zawody w Klingenthal i Zakopanem kończąc na 8. miejscu. Wystartował naMistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zajął 21. pozycję na skoczni normalnej i 13. na dużej, był też 4. w drużynie męskiej[10].Sezon 2020/2021 Pucharu Świata ukończył na 20. miejscu w klasyfikacji generalnej z 291 punktami[9].
Wsezonie 2021/2022 Pucharu Świata regularnie startował w zawodach, a punkty zdobył dziewięciokrotnie. Najwyżej klasyfikowany był na 22. pozycji, w styczniu 2022 w Willingen[11]. W sezonie 2022/2023 punkty Pucharu Świata zdobył trzy razy, a w najlepszym występie, w lutym 2023 w Râșnovie, zajął 22. miejsce. W Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany został na 10. lokacie[12].
WLetnim Grand Prix 2023 najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu we wrześniowych zawodach w Râșnovie. W sezonie zimowym 2023/2024 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej znalazł się na 12. lokacie, a w Pucharze Świata raz zdobył punkty, konkursRaw Air 2024 w Oslo 10 marca kończąc na 28. pozycji[13].
Trzykrotnie kończył zawodyLetniego Grand Prix 2024 w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu, które zajął 13 sierpnia w Courchevel i 21 września w Râșnovie. W sezonie zimowym 2024/2025 występował głównie w Pucharze Świata, w którym dwukrotnie zdobył punkty – 14 grudnia był 28. w Titisee-Neustadt, a 1 lutego 24. w Willingen[14].
Stawał na podiummistrzostw Japonii. W2018 zdobył brązowy medal w zawodach na skoczni dużej[15], a w2019 oraz2021 zdobył srebro na skoczni normalnej[16][17].
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|
| 21. | 27 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 98,0 m | 95,5 m | 236,8 pkt | 32,0 pkt | Piotr Żyła |
| 13. | 5 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 126,5 m | 128,0 m | 235,9 pkt | 40,6 pkt | Stefan Kraft |
| 4. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[a] | 128,5 m | 130,0 m | 1017,5 pkt (239,4 pkt) | 29,1 pkt | Niemcy |
Starty K. Satō na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
[edytuj |edytuj kod]| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|
| 17. | 11–12 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | indywid. | 205,0 m | 217,5 m | 197,5 m | 206,0 m | 723,1 pkt | 154,1 pkt | Karl Geiger |
| 5. | 13 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | druż.[b] | 202,0 m | 202,0 m | 1483,5 pkt (351,5 pkt) | 244,2 pkt | Norwegia |
stan po zakończeniu sezonu 2024/2025
stan po zakończeniu sezonu 2024/2025
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]stan po zakończeniu LGP 2025
stan po zakończeniu LGP 2025
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|
| 1. | 14 grudnia | 2019 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 137,5 m | 142,0 m | 293,7 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|
| 1. | 7 grudnia | 2019 | Vikersund | Vikersundbakken | K-105 | HS-117 | 114,0 m | 112,5 m | 271,5 pkt | 2. | 9,6 pkt | Taku Takeuchi |
| 2. | 14 grudnia | 2019 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 137,5 m | 142,0 m | 293,7 pkt | 1. | – |
| 3. | 15 grudnia | 2019 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 141,0 m | 130,5 m | 280,1 pkt | 3. | 13,6 pkt | Taku Takeuchi |
stan po zakończeniu sezonu 2024/2025
Zwycięstwa w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|
| 1. | 13 lipca | 2019 | Szczuczyńsk | Burabaj | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 137,5 m | 275,1 pkt | 1. | – |
stan po zakończeniu LPK 2025
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]stan po zakończeniu sezonu 2024/2025