 | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Miejsce spoczynku | |||
| Zawód, zajęcie | |||
| Alma Mater | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Kazimierz Schiele (ur.27 września1890 wWarszawie, zm.16 maja1956 wZakopanem) –taternik,alpinista, narciarz, działacz turystyczny, inżynier mechanik, brat bliźniakAleksandra Schielego.
UkończyłPolitechnikę Wiedeńską w 1917. Od 1905 roku uprawiałtaternictwo, w młodości dokonując przejścia szeregu nowych dróg. W początkowym okresie działalności towarzyszyli mu zazwyczaj brat orazprzewodnicy:Klemens Bachleda,Wojciech Tylka Suleja czyJędrzej Marusarz Jarząbek. Do jego największych osiągnięć należy pierwsze wejście północno-zachodnią ścianąMałej Buczynowej Turni (1911, z bratem iAleksandrem Znamięckim).
Należał doSekcji Turystycznej Towarzystwa Tatrzańskiego (od 1908) i jej następcy,Klubu Wysokogórskiego, a takżeTatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.
Na nartach jeździł początkowo od 1910 wAlpach iKarpatach. Od 1912 przez 25 lat startował w zawodach narciarskich i zdobył w nich wiele nagród. Jednym z jego największych osiągnięć narciarskich było przebycie w 1926 w ciągu jednego dnia wspólnie zHenrykiem Bednarskim pętli z Zakopanego przezHalę Goryczkową,Kasprowy Wierch,Zawory,Wrota Chałubińskiego,Morskie Oko,Opalone,Dolinę Pięciu Stawów Polskich iZawrat. Wychowankiem Schielego byłBronisław Czech.
Schiele działał na rzecz popularyzacji narciarstwa w Sekcji NarciarskiejPolskiego Towarzystwa Tatrzańskiego i wPolskim Związku Narciarskim. Został odznaczony honorowym członkostwem Sekcji Narciarskiej PTT i tytułem honorowego instruktora PZN.
Po ukończeniu I wojny światowej służył w Kompanii Wysokogórskiej w Zakopanem. Następnie przez niemal 20 lat był prezesem Sekcji Narciarskiej PTT w Zakopanem, pracował też jako instruktor narciarstwa i sędzia zawodów narciarskich. Wraz z bratem prowadził wytwórnię nart Bracia Schiele i Spółka. Przed II wojną światową pomagał zaopatrywać na zimę schroniskana Równi Starorobociańskiej i naHali Pysznej oraz znakować tatrzańskie szlaki narciarskie.
Po zderzeniu ze zjeżdżającym narciarzem na Kasprowym Wierchu w 1949 został inwalidą. Do tej pory pracował nadal w wytwórni nart, która po wojnie została upaństwowiona.
Miał synaTadeusza Schielego i córkęDanutę Schiele-Semadeni.
Został pochowany naNowym Cmentarzu w Zakopanem (sektor F3-2-22)[1].
