 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 202 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
  | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Karol Michał Bielecki (ur.23 stycznia1982 wSandomierzu) – polskipiłkarz ręczny, grający na pozycjilewego rozgrywającego,reprezentant Polski. Honorowy obywatel Sandomierza[1].
Wicemistrz świata (2007) i dwukrotny brązowy medalista (2009,2015)mistrzostw świata w piłce ręcznej mężczyzn. Uczestnikigrzysk olimpijskich w2008 oraz chorąży reprezentacji Polski podczasIO 2016[2]. Po sezonie klubowym 2017/2018 ogłosił zakończenie kariery sportowej.
Treningi sportowe rozpoczął od intensywnej jazdy rowerem, jako że chciał byćkolarzem[3]. Następnie trenował grę w piłkę nożną w Szkole Podstawowej nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Sandomierzu, do której uczęszczał w latach 1989-1997. Gdy ukończył 11 lat, zapisał się do sekcji futbolowejWisły Sandomierz[4]. Uczęszczając na zajęcia drużyn dziecięcych i juniorskich[5], jego talent dostrzegli szkoleniowcy grup juniorskich – wówczaspierwszoligowej –Siarki Tarnobrzeg[6]. Po krótkim czasie odszedł z klubu, ponieważ w międzyczasie do podjęcia treningów piłki ręcznej nakłonił go nauczycielwychowania fizycznego i trener szczypiorniaka Ryszard Kiljański, który uczył go podstaw gry wraz z Mieczysławem Gospodarczykiem[7][8]. Zasady gry Bielecki poznawał w czasie zajęć WF[7] i po paru miesiącach wyraźnie postawił na piłkę ręczną, choć trenował równieżkoszykówkę. Do trenowania szczypiorniaka zachęcał go równieżJerzy Gach, wieloletni zawodnik, a następnie działacz Wisły Sandomierz[9].
W wieku 15 lat wyjechał na testy do specjalizującej się w szkoleniu piłkarzy ręcznychgdańskiej Szkoły Mistrzostwa Sportowego, by podjąć w niej naukę po ukończeniu podstawówki[10]. Mógł tam trafić do grupy prowadzonej przez Jana Prześlakiewicza (opiekuna młodzieżowych reprezentacji Polski), jednak podczas oględzin lekarskich uznano go za zbyt wychudzonego oraz skrytykowano postawę jego ciała, przez co odmówiono przyjęcia do tej placówki[10]. Zamiast tego po ukończeniu podstawówki, za namową nauczyciela WF, podjął naukę w technikum budowlanym, a następnie przeszedł do szkoły zaocznej[11].
W sezonie 1997/1998 został przez Mieczysława Gospodarczyka włączony do kadry drużyny seniorówWisły Sandomierz i zgłoszony do rozgrywek II ligi, jako najmłodszy zawodnik w Polsce[12]. W 1999, dzięki staraniom Marka Adamczaka, trafił doIskry Kielce[13], z którą podpisał pięcioletni kontrakt[14]. Pod opieką trenera, Gienadija Kamielina, 23 października 1999 zadebiutował wEkstraklasie w meczu przeciwkoWarszawiance. Również w 1999 po raz pierwszy zagrał wLidze Mistrzów.
W sierpniu 2002 wraz z polską reprezentacją do lat 20., której był liderem, brał udział w młodzieżowych mistrzostwach Europy rozgrywanych wTrójmieście. Wywalczył drużynowo pierwszy złoty medal w historii polskiej piłki ręcznej i zdobył indywidualnie tytuł króla strzelców turnieju finałowego[15]. W 2003 zajął siódme miejsce na młodzieżowych mistrzostwach świata i został królem strzelców turnieju[16]. Należy do tzw. złotego pokolenia, czyli grupy młodych zawodników, którzy po wywalczeniu młodzieżowego mistrzostwa stali się liderami kadry seniorów (wraz z Bieleckim również:Krzysztof Lijewski,Patryk Kuchczyński iMariusz Jurkiewicz).
Wreprezentacji narodowej zadebiutował 20 grudnia 2002 w Kielcach podczasmeczu towarzyskiego przeciwkoSłowacji, wygranego przez Polskę 28:19[17][18]; Bielecki zdobył podczas spotkania sześć goli[19]. W sezonie 2003/2004 został najskuteczniejszym strzelcem fazy grupowej Ligi Mistrzów[20]. W 2003 zdobyłmistrzostwo kraju iPuchar Polski. W 2004 odszedł z Iskry Kielce, rozgrywając dla klubu w ciągu pięciu lat łącznie 147 meczów, podczas których rzucił 681 bramek[15].
Otrzymał oferty m.in. z dwóch niemieckich klubów –THW Kiel iSC Magdeburg[21]. W 2004 został wykupiony z Iskry Kielce przez drugi z klubów za sumę 200 tys.euro (wówczas ok. 1 mln zł)[22], co do dziś pozostaje najwyższą kwotą transferu polskiego piłkarza ręcznego w historii[23]. Trenował pod okiemAlfreda Gislasona[24]. Grał w klubie do jesieni 2007, rozgrywając łącznie 114 meczów, w których rzucił 545 bramek[25].
.jpg)
W grudniu 2007 wspólnie zGrzegorzem Tkaczykiem trafił do klubuRhein-Neckar Löwen[26], z którym podpisał kontrakt obowiązujący do 30 czerwca 2012. W klubie trenował zOlą Lindgrenem[27]. Z uwagi na swoją grę otrzymał pseudonim boiskowy „Machine”[28].
Z reprezentacją Polski zajął 10. miejsce namistrzostwach Europy w 2006[29], a w następnym roku zdobyłwicemistrzostwo świata, przegrywając w finale zNiemcami 24:29[30]. 5 lutego 2007 został odznaczony przez prezydentaLecha KaczyńskiegoZłotym Krzyżem Zasługi[31]. W 2008 zajął siódme miejsce namistrzostwach Europy w Norwegii i piąte miejsce naLetnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie[32]. 30 października 2008 ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej z powodu problemów fizycznych, jednak dzięki namowomBogdana Wenty powrócił do kadry i dalej reprezentował Polskę[33]. W 2009 wywalczył brązowy medalmistrzostw Świata, pokonującDanię 31:23, a podczas meczu zdobył 10 bramek[34], zostającMVP meczu. W 2010 zajął czwarte miejsce namistrzostwach Europy, przegrywając 26:29 mecz o trzecie miejsce zIslandią[35].
11 czerwca 2010 w 10. minucie towarzyskiego meczu zChorwacją wKielcach został przypadkowo trafionykciukiem w lewe oko przezJosipa Valčićia, wskutek czego doszło u niego do pęknięciagałki ocznej[36][37]. Został przewieziony do Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Kielcach, gdzie przeprowadzonotomografię komputerową. Następnie przetransportowano go do kliniki okulistycznej wLublinie[38], gdzie został poddany doraźnemu zabiegowi operacyjnemu, po którym oko reagowało na bodźce świetlne. 13 czerwca trafił do kliniki wTybindze, gdzie dwa dni później przeszedł drugą operację, mającą na celu dalszą korektę oka[39], jednak mimo to oka nie udało się uratować[40].
18 czerwca 2010 ogłosił zakończenie kariery sportowej[41], jednak kilka dni później oświadczył, że po przejściu rehabilitacji, mimo negatywnych opinii lekarzy, zamierza podjąć próbę powrotu do gry[42]. W celu ochrony zdrowego oka zaczął występować w okularach ochronnych[43][44]. 22 lipca pierwszy raz po kontuzji wystąpił w sparingowym meczu, pomiędzyRhein-Neckar Löwen iTSB HN-Horkheim, w którym rzucił jedną bramkę[43]. 26 lipca wystąpił w meczu charytatywnym na rzecz rodziny zmarłegoOlega Velyky’ego pomiędzy Rhein-Neckar Löwen a drużyną Reszta Świata, w którym zanotował trzy trafienia[45]. 31 sierpnia rozegrał swoje pierwsze po przerwie spotkanie w Bundeslidze (z drużyną Frisch Auf Göppingen), zdobywając 11 bramek w meczu wygranym 28:26 i zostającnajlepszym zawodnikiem spotkania[46].
28 października 2011 zagrał pierwszy po przerwie mecz w reprezentacji, rzucając jedną bramkę w spotkaniu wygranym 23:15. Również w 2011 zajął z reprezentacją siódme miejsce namistrzostwach świata[47]. W 2012 zajął dziewiąte miejsce namistrzostwach Europy[48].
W 2012, kilka miesięcy po zmianie trenera naGudmundura Gudmundssona, rozstał się z klubem Rhein-Neckar Löwen, po rozegraniu 147 meczów i zdobyciu 528 bramek[49].
Po ośmiu i pół latach grania w Niemczech wrócił do występów w Polsce[50]. 7 lutego 2012 podpisał trzyletni kontrakt zVive Targi Kielce, a do zespołu dołączył 1 lipca 2012[51]. W tym okresie jego trenerem zostałTałant Dujszebajew[52]. We wrześniu 2014 przedłużył kontrakt z klubem o kolejne dwa lata, tj. do czerwca 2017[53]. Wsezonie 2014/2015 zajął trzecie miejsce w Lidze Mistrzów, za to wkolejnym sezonie sięgnął po Puchar Mistrzów dzięki wygranej z MKB Veszprem[54].
Po nieudanych dla reprezentacji Polski kwalifikacjach doIgrzysk Olimpijskich w Londynie ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej[55], jednak ponownie dał się namówić do powrotu (tym razem nowemu selekcjonerowi kadryMichaelowi Bieglerowi), dzięki czemu znalazł się w kadrze namistrzostwa świata 2013 w Hiszpanii, na których Polacy odpadli w 1/8 finału, przegrywając spotkanie zWęgrami 19:27[56]. W 2014 zajęli szóste miejsce namistrzostwach Europy w Danii[57]. W 2015 zdobył brązowy medal namistrzostwach świata w Katarze, wygrywając mecz o trzecie miejsce zHiszpanią 29:28[58]. Po mistrzostwach został odznaczony przez prezydentaBronisława Komorowskiego Krzyżem KawalerskimOrderu Odrodzenia Polski[59]. W 2016 zajął siódme miejsce namistrzostwach Europy w Polsce[60] oraz poprowadził kadrę do czwartego miejsca naIgrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro, a także został królem strzelców turnieju, zdobywając 55 bramek[61].
20 maja 2018 w trakcie konferencji prasowej ogłosił, że wraz z końcem sezonu 2017/2018, tj. 3 czerwca 2018, kończy karierę sportową i pozostanie w klubiePGE Vive Kielce w roli ambasadora i trenera młodzieży[62]. Również w 2018 wydał książkę autobiograficzną pt. „Wojownik”.
Z Vive Kielce:
Z SC Magdeburg:
Z Rhein-Neckar Löwen:
|
Jest najstarszym z trojga rodzeństwa; ma dwie siostry, w tym młodszą o rok Joannę[63]. Żonaty z Aleksandrą, z którą ma dwoje dzieci: Hannę (ur. 2016) i Aleksandra (ur. 2018)[64]. Mieszka z rodziną w Kielcach, gdzie w 2014 otworzył w Kielcach restaurację „Solna 12”[65]. Prowadzi również wraz zeSławomirem Szmalem spółkę „KBSS Invest” zajmującą się budową mieszkań we Wrocławiu[66].
Deklaruje się jako osoba wierząca w Boga[67]. Czynnie angażuje się w sprawy ekologii oraz działa charytatywnie[68].
