.jpg)
Kapiszon (zfr.capuchon – kaptur) – rodzajspłonki wykorzystywanej w dawnejbroni strzeleckiej do odpaleniaładunku miotającego. Stosowany w XIX wieku w bronirozdzielnego ładowania wykorzystującejzamki kapiszonowe[1][2].
Kapiszon ma formę małejmiedzianej lubmosiężnej miseczki, kapturka lub dzwoneczka, posiadającego wewnątrz warstwępiorunianu rtęci wrażliwego na bodźce mechaniczne. Kapiszon nakładano nakominek w który uderzał zwolnionyspustemkurek inicjując zapłon piorunianu rtęci. Następnie płomień poprzez kanał w kominku dostawał się do właściwegoładunku miotającego (prochu czarnego) wkomorze nabojowejlufykarabinu lubpistoletu, doprowadzając do wystrzału[1][2].
Rzadziej stosowane były także kapiszony o odmiennej konstrukcji w formie porcji mieszaniny inicjującej naniesionej na papierową taśmę[3].
Kapiszony używane są także w formie papierowego krążka w zabawkach. Krążek o średnicy ok. 5 mm, z niewielką ilością wybuchowej substancji jest ładowany do specjalnegopistoletu. W momencie przyciśnięcia spustu, kapiszon jest zgniatany, a pod wpływem tego uaktywnia się substancja wybuchowa i słychać niewielki huk.
 | Zobacz hasłokapiszon w Wikisłowniku |