Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Kanon Ptolemeusza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
XVI-wieczna rycina przedstawiająca Ptolemeusza prowadzonego przezUranię, muzę astronomii; Gregor Reisch,Margarita Philosophica (1508)

Kanon Ptolemeusza, zwany teżKanonem królów – lista wymieniająca w porządku chronologicznym imiona i długość panowania władcówBabilonii iEgiptu używana przez astronomaPtolemeusza z Aleksandrii (II w. n.e.) do datowania zjawisk astronomicznych. Jedno z ważniejszych źródeł w badaniach nadchronologią starożytnego Bliskiego Wschodu[1].

Kanon Ptolemeusza jest w zasadzie kompilacją dwóch list. Pierwsza z nich, powstała w oparciu o informacje pochodzące ze źródeł babilońskich, zawiera imiona i długość panowania babilońskich, asyryjskich i perskich władców rządzących Babilonią (od wstąpienia na tron babilońskiNabu-nasira w 747 r. p.n.e. do utraty kontroli nad Egiptem przezDariusza III w 332 r. p.n.e.). Do listy tej greccy astronomowie wAleksandrii dodali drugą, która obejmowała macedońskich i ptolemejskich władców rządzących Egiptem (od zdobycia Egiptu przezAleksandra Macedońskiego w 332 r. p.n.e. do śmierciKleopatry VII w 30 r. p.n.e.); niektóre kopie zawierają także listę cesarzy rzymskich (do czasówAntoninusa Piusa)[2].

Długość panowania każdego władcy Ptolemeusz podawał w latach wedługkalendarza egipskiego. W stosowanym przez niego systemie początek rządów każdego władcy przypadał zawsze w pierwszy dzień egipskiego roku (1 dzień miesiącatot). Ponieważ rok egipski liczył 365 dni, dzień Nowego Roku z upływem lat ciągle się przesuwał. I tak np. w 747 r. p.n.e. (początek rządów Nabu-nasira) początek egipskiego roku wypadł na dzień 27 lutego, w 604 r. p.n.e. (początek rządów Nabuchodonozora II) na dzień 21 stycznia, a w 486 r. p.n.e. (początek rządów Kserksesa) na dzień 23 grudnia[3]. Jeżeli władca zmarł w danym roku, rok ten z reguły w całości przypisywany był temu władcy, a rządy jego następcy liczono dopiero od początku nowego roku. Jeżeli rządy władcy trwały krócej niż rok, był on pomijany[1].

Kanon Ptolemeusza uważany jest przez historyków za wartościowe źródło do badania chronologii starożytnego Bliskiego Wschodu, a jego zasadniczą historyczną dokładność potwierdziły inne starożytne źródła, takie jakUrucka lista królów, mezopotamskie teksty astronomiczne czy teksty egipskie[1].

Władcy babilońscy, asyryjscy i perscy rządzący Babilonią (747−332 p.n.e.)

[edytuj |edytuj kod]
imię władcydługość panowania wKanonie Ptolemeusza[1]datowanie
wKanonie Ptolemeusza[1]używane współcześnie[1]w oparciu oKanon Ptolemeusza[1]stosowane współcześnie[4]
NabonassarosNabu-nasir1427 lutego 747 – 22 lutego 733 p.n.e.747−734 p.n.e.
NadiosNabu-nadin-zeri223 lutego 733 – 21 lutego 731 p.n.e.733−732 p.n.e.
Chinzer i PorosNabu-mukin-zeri iTiglat-Pileser III522 lutego 731 – 20 lutego 726 p.n.e.731−727 p.n.e.[a]
IloulaiosSalmanasar V521 lutego 726 – 19 lutego 721 p.n.e.726−722 p.n.e.[b]
MardokempadosMarduk-apla-iddina II1220 lutego 721 – 16 lutego 709 p.n.e.721−710 p.n.e.
ArkeanosSargon II617 lutego 709 – 14 lutego 704 p.n.e.709−705 p.n.e.[c]
bezkrólewie[d](Sennacheryb)215 lutego 704 – 14 lutego 702 p.n.e.704−703 p.n.e.[e]
BilibosBel-ibni315 lutego 702 – 13 lutego 699 p.n.e.702−700 p.n.e.[f]
AparanadiosAszur-nadin-szumi614 lutego 699 – 12 lutego 693 p.n.e.699−694 p.n.e.
RhegebelosNergal-uszezib113 lutego 693 – 11 lutego 692 p.n.e.693 p.n.e.
MesesimordakosMuszezib-Marduk412 lutego 692 – 10 lutego 688 p.n.e.692−689 p.n.e.
bezkrólewie[d](Sennacheryb)811 lutego 688 – 8 lutego 680 p.n.e.688−681 p.n.e.[g]
AsaradinosAsarhaddon139 lutego 680 – 5 lutego 667 p.n.e.680–669 p.n.e.
SaosdouchinosSzamasz-szuma-ukin206 lutego 667 – 31 stycznia 647 p.n.e.667−648 p.n.e.
KineladanosKandalanu221 lutego 647 – 26 stycznia 625 p.n.e.647−627 p.n.e.
NabopolassarosNabopolassar2127 stycznia 625 – 20 stycznia 604 p.n.e.626−605 p.n.e.
NabokolassarosNabuchodonozor II4321 stycznia 604 – 10 stycznia 561 p.n.e.604−562 p.n.e.
IlloaroudamosAmel-Marduk211 stycznia 561 – 9 stycznia 559 p.n.e.561−560 p.n.e.
NerigasolassarosNeriglissar410 stycznia 559 – 8 stycznia 555 p.n.e.559−556 p.n.e.
NabonadiosNabonid179 stycznia 555 – 4 stycznia 538 p.n.e.555−539 p.n.e.
KyrosCyrus II Wielki95 stycznia 538 – 2 stycznia 529 p.n.e.539−530 p.n.e.[h]
KambysosKambyzes II83 stycznia 529 – 31 grudnia 522 p.n.e.530−523 p.n.e.
DareiosDariusz I Wielki361 stycznia 521 – 22 grudnia 486 p.n.e.522−486 p.n.e.
XerxesKserkses I2123 grudnia 486 – 16 grudnia 465 p.n.e.485−465 p.n.e.
ArtaxerxesArtakserkses I4117 grudnia 465 – 7 grudnia 424 p.n.e.464−424 p.n.e.
DareiosDariusz II198 grudnia 424 – 1 grudnia 405 p.n.e.423−405 p.n.e.
ArtaxerxesArtakserkses II462 grudnia 405 – 20 listopada 359 p.n.e.404−359 p.n.e.
OchosArtakserkses III2121 listopada 359 – 15 listopada 338 p.n.e.358−338 p.n.e.
ArogosArses216 listopada 338 – 14 listopada 336 p.n.e.337−336 p.n.e.
DareiosDariusz III415 listopada 336 – 13 listopada 332 p.n.e.335−330 p.n.e.[i]

Władcy macedońscy i ptolemejscy rządzący Egiptem (332−30 p.n.e.)

[edytuj |edytuj kod]
imię władcydługość panowania wKanonie Ptolemeusza[1]datowanie
wKanonie Ptolemeusza[1]używane współcześnie[1]w oparciu oKanon Ptolemeusza[1]stosowane współcześnie[5]
AlexandrosAleksander Macedoński814 listopada 332 – 11 listopada 324 p.n.e.332−323 p.n.e.[j]
PhilipposFilip III Arridajos712 listopada 324 – 9 listopada 317 p.n.e.323−317 p.n.e.
AlexandrosAleksander IV1210 listopada 317 – 6 listopada 305 p.n.e.317−310 p.n.e.[k]
PtolemaiosPtolemeusz I Soter207 listopada 305 – 1 listopada 285 p.n.e.305−285 p.n.e.[l]
PhiladelphosPtolemeusz II Filadelfos382 listopada 285 – 23 października 247 p.n.e.285−246 p.n.e.
EuergetesPtolemeusz III Euergetes2524 października 247 – 17 października 222 p.n.e.246−221 p.n.e.
PhilopatorPtolemeusz IV Filopator1718 października 222 – 12 października 205 p.n.e.221−205 p.n.e.
EpiphanesPtolemeusz V Epifanes2413 października 205 – 6 października 180 p.n.e.205−180 p.n.e.
PhilometorPtolemeusz VI Filometor357 października 180 – 28 września 146 p.n.e.180−145 p.n.e.
EuergetesPtolemeusz VIII Euergetes2929 września 146 – 20 września 117 p.n.e.170−116 p.n.e.[m]
SoterPtolemeusz IX Soter3621 września 117 – 11 września 81 p.n.e.116−107 p.n.e., 88−80 p.n.e.[n]
Dionysos NeosPtolemeusz XII Neos Dionizos2912 września 81 – 4 września 52 p.n.e.80−51 p.n.e.
KleopatraKleopatra VII225 września 52 – 30 września 30 p.n.e.51−30 p.n.e.

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. Nabu-mukin-zeri sprawował władzę nad Babilonią w latach 731–729 p.n.e. Pokonał go asyryjski król Tiglat-Pileser III, który przejął kontrolę nad Babilonią i rządził nią w latach 729–727 p.n.e. A. Ziółkowski,Historia powszechna. Starożytność, Warszawa 2011, s. 330−332.
  2. Przez cały okres pięcioletnich rządów asyryjskiego króla Salmanasara V Babilonia znajdowała się pod jego kontrolą. A. Ziółkowski,Historia powszechna. Starożytność, Warszawa 2011, s. 332.
  3. W 710 r. p.n.e. asyryjskiemu królowi Sargonowi II udało się pokonać babilońskiego króla Marduk-apla-iddinę II i tym samym Babilonia z powrotem znalazła się w asyryjskich rękach. A. Ziółkowski,Historia powszechna. Starożytność, Warszawa 2011, s. 332.
  4. abSennacheryb, jako ten, który zniszczył Babilon, nie został tu uznany za władcę babilońskiego.Ptolemy's Canon [online], Livius.org [dostęp 2014-01-23] [zarchiwizowane zadresu 2006-06-22] (ang.).
  5. Sennacheryb w chwili objęcia tronu asyryjskiego w 704 r. p.n.e. stał się również władcą Babilonii, podbitej przez jego ojca Sargona II. W 703 r. p.n.e. wybuchła tam rebelia Marduk-apla-iddiny II, którą Sennacherybowi udało się krwawo stłumić. A. Ziółkowski,Historia powszechna. Starożytność, Warszawa 2011, s. 332−333.
  6. Po stłumieniu rebelii Marduk-apla-iddiny II w Babilonii Sennacheryb osadził na tronie Babilonu Bel-ibniego, marionetkowego władcę, który rządził Babilonią przez trzy kolejne lata. A. Ziółkowski,Historia powszechna. Starożytność, Warszawa 2011, s. 333.
  7. W 689 r. p.n.e. Sennacheryb wkroczył do Babilonii, pokonał Muszezib-Marduka i zdobył Babilon, paląc i plądrując to miasto. Do końca jego panowania Babilonia pozostawała w rękach asyryjskich. A. Ziółkowski,Historia powszechna. Starożytność, Warszawa 2011, s. 333.
  8. W 539 r. p.n.e. Cyrus najechał Babilonię i pokonał jej władcę Nabonida. Babilonia włączona została do państwa perskiego i aż do jego upadku pozostawała pod kontrolą władców perskich. A. Ziółkowski,Historia powszechna. Starożytność, Warszawa 2011, s. 339−340, 364.
  9. Jako władca perski Dariusz III sprawował władzę przez sześć lat, w latach 335–330 p.n.e. Podany wKanonie Ptolemeusza czteroletni okres panowania tego władcy odnosi się do jego rządów nad Egiptem, nad którym utracił kontrolę w 332 r. p.n.e., gdy Egipt zdobyty został przez Aleksandra Macedońskiego. Od tego miejscaKanon Ptolemeusza staje się listą wymieniającą władców rządzących Egiptem. A. Ziółkowski,Historia powszechna. Starożytność, Warszawa 2011, s. 534−535;Ptolemy's Canon [online], Livius.org [dostęp 2014-01-23] [zarchiwizowane zadresu 2006-06-22] (ang.).
  10. Okres w którym Egipt znajdował się pod kontrolą Aleksandra Macedońskiego. N. Grimal,Dzieje starożytnego Egiptu, Warszawa 2006, s. 408.
  11. Aleksander IV panował do 310 r. p.n.e., ale królem w Egipcie Ptolemeusz I Soter obwołał się dopiero w 305 r. p.n.e. E. Wipszycka, B. Bravo,Historia starożytnych Greków, t. III:Okres hellenistyczny, s. Warszawa 2010, s. 131−132.
  12. Ptolemeusz I oficjalnie przyjął tytuł króla Egiptu dopiero w 305 r. p.n.e. Zmarł w 282 r. p.n.e., ale przez trzy ostatnie lata jako koregent sprawował z nim władzę jego syn, Ptolemeusz II. E. Wipszycka, B. Bravo,Historia starożytnych Greków, t. III:Okres hellenistyczny, s. Warszawa 2010, s. 279.
  13. Do 145 r. p.n.e. współrządził ze swym bratem Ptolemeuszem VI; w latach 165–145 p.n.e. po podziale państwa nad Cyrenajką. E. Wipszycka, B. Bravo,Historia starożytnych Greków, t. III:Okres hellenistyczny, s. Warszawa 2010, s. 340, przyp. 1.
  14. Kanon Ptolemeusza nie wymieniaPtolemeusza X, panującego w Egipcie w latach 107–188 p.n.e., w czasie gdy Ptolemeusz IX przebywał na wygnaniu. E. Wipszycka, B. Bravo,Historia starożytnych Greków, t. III:Okres hellenistyczny, s. Warszawa 2010, s. 343, 739.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcdefghijkPtolemy’s Canon. livius.org. [dostęp 2014-01-23]. (ang.).
  2. Friedrich Karl Friedrich Karl Ginzel: Handbuch der Mathematischen und Technischen Chronologie. T. 1. Leipzig: 1906, s. 139. s. 139;J. Neuffer,„Ptolemy’s Canon” debunked?
  3. Greek Chronicles (Astronomical Canon). attalus.org. [dostęp 2014-01-23]. (ang.).
  4. Wszystkie daty pochodzą z tablicy chronologicznej umieszczonej w: Joannes F.,Historia Mezopotamii w I. tysiącleciu przed Chrystusem, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2007, s. 179−181.
  5. Wszystkie daty pochodzą z tablicy chronologicznej umieszczonej w: Shaw I.,The Oxford History of Ancient Egypt, Oxford University Press, 2000, s. 487−488.

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kanon_Ptolemeusza&oldid=71058879
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp