Zobacz też:Kalwaria w innych znaczeniach tej nazwy.
 | Zobacz w WikiźródłachhasłoKalwarja w Encyklopedii staropolskiej |
Kalwaria (Calvaria –łac. odpowiednikhebr.Golgota – to znaczyczaszka) – zespółkościołów lubkaplic symbolizujących stacjeMęki Pańskiej, zakładany zazwyczaj nawzgórzach, tak by przypominał swym położeniemJerozolimę[1][2].
W okresie, gdy dostęp do „świętego miasta” był utrudniony,pielgrzymując do takiej kalwarii można było uzyskać takie sameodpusty jak w czasie pielgrzymki do Jerozolimy.
Najstarsza w Europie kalwaria powstała w latach 1405‒1420 w Hiszpanii niedalekoKordoby[2], z inicjatywy dominikanina Alwarusa. Nieco później zaczęły one powstawać na terenie Niemiec i Włoch. Po okresiereformacji powrócono do ich budowania. Było to też związane z rozwojem pobożnościpasyjnej, do czego przyczynił się walnie swymi publikacjami z końca XVI w.Christian Adrichomius (Christian Kruik van Adrichem)[3]. Jego dzieła, w których opisywałZiemię Świętą w czasachChrystusa, stały się bodźcem do tworzenia tego typu miejsc pielgrzymkowych. Pierwszą kalwarią w Polsce jestKalwaria Zebrzydowska, założona z inicjatywyMikołaja Zebrzydowskiego w 1602 r.[1]
Kalwarie zawierały różne liczby stacji, od kilku do kilkudziesięciu. Wraz z rozwojem nabożeństwadrogi krzyżowej (związanym głównie z postaciąśw. Leonarda z Porto Maurizio) stacje Męki Pańskiej, w liczbie 14, zaczęły być umieszczane także we wnętrzach kościołów.
W Europie znajduje się około 1800 kalwarii[4]. Najwięcej ich powstało na terenie Austrii, Węgier, Niemiec oraz Polski. Kalwarie istnieją także w takich krajach jak: Belgia, Chorwacja, Czechy, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Litwa, Luksemburg, Portugalia, Rumunia, Serbia, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria i Włochy[3].
 | Zobacz hasłaKalwaria i kalwaria w Wikisłowniku |
droga krzyżowa - zespół rzeźb lub obrazów
