Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Justin Gimelstob

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Justin Gimelstob
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1977
Livingston

Wzrost

196 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1996

Zakończenie kariery

2007

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

63(19 kwietnia 1999)

Australian Open

2R (1999)

Roland Garros

1R (1999, 2000, 2003, 2006, 2007)

Wimbledon

3R (2000, 2003, 2005)

US Open

3R (1997, 1999)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

13

Najwyżej w rankingu

18(8 maja 2000)

Australian Open

SF (2001)

Roland Garros

1R (1997–2000, 2003, 2006, 2007)

Wimbledon

QF (1998, 2004)

US Open

3R (1999, 2004, 2007)

Strona internetowa

Justin Jeremy Gimelstob (ur.26 stycznia1977 wLivingston) –amerykańskitenisista, zwycięzcaAustralian Open 1998 iFrench Open 1998 w grze mieszanej, reprezentant wPucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj |edytuj kod]

Gimelstob rozpoczął treningi tenisowe jako 8–latek, mając za sparingpartnerów dwóch braci. Osiągał dobre rezultaty w rozgrywkach młodzieżowych – był m.in. liderem rankingu krajowego do lat 14 – a następnie z powodzeniem grał w rozgrywkach akademickich. Jeszcze jako amator, sklasyfikowany poza pierwszym tysiącem rankingu światowego, debiutował w grze pojedynczej wwielkim szlemie, eliminując wUS Open z 1995 rokuDavida Prinosila (nie sprostał w kolejnym pojedynkuRichardowi Krajickowi). W 1996 roku dołączył do grona tenisistów profesjonalnych, pierwszą setkę rankingu osiągając w 1997 roku dzięki dwóm ćwierćfinałom w cykluATP World Tour. Wygrywał także imprezyATP Challenger Tour.

Najwyższy w karierze ranking singlowy osiągnął w kwietniu 1999 roku, kiedy był notowany na 63. miejscu na świecie. Sporadycznie dochodził do półfinałów w rozgrywkach ATP World Tour, jednak w lipcu 2006 roku osiągnął finał w turnieju wNewport, na nawierzchni trawiastej, gdzie w decydującym meczu nie sprostałMarkowi Philippoussisowi.

Praworęczny, wysoki Amerykanin (195 cm) preferował styl gry serwis–wolej i z powodzeniem startował w grze podwójnej. Jako deblista wygrał 13 turniejów z cyklu ATP World Tour oraz osiągnął 5 finałów, a w maju 2000 roku zajmował 18. miejsce w rankingu światowym. W 2001 roku, mając za partneraScotta Humphriesa, doszedł do półfinału Wimbledonu; ponadto cztery razy był wielkoszlemowym ćwierćfinalistą w deblu, po raz ostatni wAustralian Open z 2006 roku, gdy na jego drodze (orazAshleya Fishera) stanęliMariusz Fyrstenberg iMarcin Matkowski. Gimelstob często zmieniał partnerów deblowych – turnieje wygrywał wspólnie z dziesięcioma różnymi tenisistami, z którymi też notował zwycięstwa nad takimi parami, jakBob BryanMike Bryan czyMark WoodfordeTodd Woodbridge.

Największe sukcesy w karierze Gimelstoba to dwa tytuły wielkoszlemowe w grze mieszanej. W 1998 roku Amerykanin, wspólnie zVenus Williams, triumfował w Australian Open, w finale pokonującHelenę iCyrila Suków 6:2, 6:1. Rodzinny akcent miał też drugi triumf pary Gimelstob–Williams, bowiem w finaleFrench Open w 1998 roku przyszło im zmierzyć się z siostrą Venus,Sereną, której partnerowałLuis Lobo. Starsza z sióstr Williams i Justin Gimelstob wygrali w stosunku 6:4, 6:4.

W 1997 roku Gimelstob zanotował inny sukces w grze mieszanej, sięgając wspólnie zChandą Rubin poPuchar Hopmana. W reprezentacji w Pucharze Davisa wystąpił 3 razy, przegrywając wszystkie mecze. W singlu uległGianluce Pozziemu (1998), w deblu przegrywał z parą włoską, mając za partneraTodda Martina (1998), i ze szwajcarską, wspólnie zJanem-Michaelem Gambillem (2001).

Gimelstob cieszył się opinią jednego z najbardziej komunikatywnych zawodników we współczesnym tenisie. Umiejętności te wykorzystuje m.in. jako blogger "Sports Illustrated". Działał w organizacji tenisistów zawodowych. Jesienią 2007 roku ogłosił zakończenie kariery sportowej, w czasie której jego zarobki na korcie przekroczyły dwa i pół miliona dolarów.

Od grudnia 2014 roku do kwietnia 2016 był treneremJohna Isnera. Powodem zakończenia współpracy były sprawy osobiste i zbyt napięty kalendarz Gimelstoba[1].

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj |edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–1)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.16 lipca 2006NewportTrawiastaAustraliaMark Philippoussis3:6, 5:7

Gra podwójna (13–5)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalista1.20 kwietnia 1997TokioTwardaAustraliaPatrick RafterCzechyMartin Damm
CzechyDaniel Vacek
6:2, 2:6, 6:7
Zwycięzca1.13 lipca 1997NewportTrawiastaNowa ZelandiaBrett StevenStany ZjednoczoneKent Kinnear
Macedonia PółnocnaAłeksandar Kitinow
6:3, 6:4
Zwycięzca2.21 czerwca 1998NottinghamTrawiastaPołudniowa AfrykaByron TalbotKanadaSébastien Lareau
KanadaDaniel Nestor
7:5, 6:7, 6:4
Zwycięzca3.7 marca 1999ScottsdaleTwardaStany ZjednoczoneRichey RenebergBahamyMark Knowles
AustraliaSandon Stolle
6:4, 6:7(4), 6:3
Zwycięzca4.2 maja 1999AtlantaCeglanaStany ZjednoczonePatrick GalbraithAustraliaTodd Woodbridge
AustraliaMark Woodforde
5:7, 7:6, 6:3
Zwycięzca5.20 czerwca 1999NottinghamTrawiastaStany Zjednoczone Patrick GalbraithPołudniowa AfrykaMarius Barnard
Południowa AfrykaBrent Haygarth
5:7, 7:5, 6:3
Zwycięzca6.22 sierpnia 1999WaszyngtonTwardaKanada Sébastien LareauPołudniowa AfrykaDavid Adams
Południowa AfrykaJohn-Laffnie de Jager
7:5, 6:7(2), 6:3
Zwycięzca7.14 listopada 1999MoskwaDywanowa (hala)Czechy Daniel VacekUkrainaAndrij Medwediew
RosjaMarat Safin
6:2, 6:1
Zwycięzca8.20 lutego 2000MemphisTwarda (hala)Kanada Sébastien LareauStany ZjednoczoneJim Grabb
Stany Zjednoczone Richey Reneberg
6:2, 6:4
Finalista2.16 kwietnia 2000AtlantaCeglanaBahamy Mark KnowlesPołudniowa AfrykaEllis Ferreira
Stany ZjednoczoneRick Leach
3:6, 4:6
Finalista3.7 maja 2000OrlandoCeglanaKanada Sébastien LareauIndieLeander Paes
HolandiaJan Siemerink
3:6, 4:6
Zwycięzca9.17 września 2000TaszkentTwardaStany ZjednoczoneScott HumphriesPołudniowa Afryka Marius Barnard
Południowa AfrykaRobbie Koenig
6:3, 6:2
Finalista4.28 lipca 2002Los AngelesTwardaFrancjaMichaël LlodraFrancjaSébastien Grosjean
NiemcyNicolas Kiefer
4:6, 4:6
Zwycięzca10.5 października 2003TokioTwardaNiemcy Nicolas KieferStany Zjednoczone Scott Humphries
BahamyMark Merklein
6:7(6), 6:3, 7:6(4)
Zwycięzca11.19 września 2004PekinTwardaStany ZjednoczoneGraydon OliverStany ZjednoczoneAlex Bogomolov Jr.
Stany ZjednoczoneTaylor Dent
4:6, 6:4, 7:6(6)
Zwycięzca12.3 października 2004BangkokTwarda (hala)Stany Zjednoczone Graydon OliverSzwajcariaYves Allegro
SzwajcariaRoger Federer
5:7, 6:4, 6:4
Zwycięzca13.18 września 2005PekinTwardaAustraliaNathan HealeyRosjaDmitrij Tursunow
RosjaMichaił Jużny
4:6, 6:3, 6:2
Finalista5.16 lipca 2006NewportTrawiastaPołudniowa AfrykaJeff CoetzeeStany ZjednoczoneRobert Kendrick
AustriaJürgen Melzer
6:7(3), 0:6

Gra mieszana (2–0)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.31 stycznia 1998Australian Open, MelbourneTwardaStany ZjednoczoneVenus WilliamsCzechyHelena Suková
CzechyCyril Suk
6:2, 6:1
Zwycięzca2.6 czerwca 1998French Open, ParyżCeglanaStany Zjednoczone Venus WilliamsStany ZjednoczoneSerena Williams
ArgentynaLuis Lobo
6:4, 6:4

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Rafał Smoliński: Justin Gimelstob zakończył współpracę z Johnem Isnerem. sportowefakty.wp.pl, 2016-04-04. [dostęp 2016-05-12]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
TriumfatorzyAustralian Open w grze mieszanej (XX wiek)
1922–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1969
1970–1990
1991–2000
TriumfatorzyFrench Open w grze mieszanej (XX wiek)
1902–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Justin_Gimelstob&oldid=71829182
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp