 | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Narodowość | |||
| Partia | |||
| Rodzice | Roman Szuchewycz, Natalia Berezynska | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
| |||
Jurij-Bohdan Romanowycz Szuchewycz,ukr. Юрій-Богдан Романович Шухевич (ur.28 marca1933 wOhladowie, zm.22 listopada2022 wMonachium[1]) – ukraiński polityk, długoletni (1948-1988) więzień politycznyGułagu, członekUkraińskiej Grupy Helsińskiej (od 1979),działacz nacjonalistyczny, deputowany doRady Najwyższej Ukrainy VIII kadencji (2014-2019)[2].
SynRomana Szuchewycza, dowódcyUkraińskiej Powstańczej Armii. 27 lipca 1945 aresztowany przezNKWD wraz z matką Natalią Berezynską i siostrą Marią[3], następnie wysłany wraz z siostrą do domu dziecka wStalino, skąd dwukrotnie zbiegał. W latach 1948–1958 i 1958–1968 więziony formalnie z art. 62 kodeksu karnegoUSRR –propaganda i agitacja antysowiecka, faktycznie jakoczłonek rodzinywroga ludu. W latach 1948–58 przebywał w więzieniu weWłodzimierzu nad Klaźmą[4], następnie włagrach. Zwolniony w sierpniu 1968 z zakazem powrotu na Ukrainę, osiedlił się wNalczyku wKabardyno-Bałkarskiej ASRR, pracował jako elektromonter. 26 marca 1972 powtórnie uwięziony, 9 września 1972 skazany na 10 lat obozu specjalnego reżimu i 5 latzesłania. Karę odbywał w więzieniu włodzimierskim, później w więzieniu wCzystopolu wTatarskiej ASRR. Od 1979 członekUkraińskiej Grupy Helsińskiej[5]. W 1982 w więzieniu stracił wzrok. Zwolniony po odbyciu kary w 1983, zesłany[6]. Ostatecznie uwolniony z zesłania po upływie terminu ostatniego wyroku w 1988, w 1990 zezwolono mu na powrót naUkrainę.
W latach 1991–1994 przywódcanacjonalistycznej organizacjiUNA-UNSO, później wycofał się z czynnego życia politycznego.
19 sierpnia 2006 został przez prezydenta UkrainyWiktora Juszczenkę uhonorowany tytułemBohatera Ukrainy[7].
W 2011 na wiecu we Lwowie wraz zRostysławem Nowożencem wzywał do przyłączenia do Ukrainy dawniej zamieszkiwanych częściowo przez Ukraińców ziem znajdujących się m.in. w Polsce: „Łemkowszczyzny”,Nadsania,Chełmszczyzny iPodlasia[8].
W przedterminowychwyborach parlamentarnych w 2014 kandydował z piątego miejsca listy krajowejPartii Radykalnej Ołeha Laszki, uzyskując mandat deputowanego VIII kadencji[9].
Żona Walentyna z d. Trocenko, syn Roman (ur. 1970), córka Iryna (ur. 1971)[10].
