46°32′15″N 7°57′45″E/46,537500 7,962500 Jungfrau | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Położenie | |||
| Pasmo | |||
| Wysokość | 4158 m n.p.m. | ||
| Wybitność | 704 m | ||
| Pierwsze wejście | 3 sierpnia 1811 | ||
Położenie na mapie Alp  | |||
| 46°32′15″N 7°57′45″E/46,537500 7,962500 | |||
| |||
 | Zobacz w indeksieSłownika geograficznego Królestwa Polskiego hasłoJungfrau |
 | Zobacz w Wikiźródłach tekst Jana Kasprowicza poświęcony temu szczytowi |
Jungfrau (wjęz. niemieckim:panna lubdziewica) –szczyt wAlpach Berneńskich, częściAlp Zachodnich. Leży wSzwajcarii na granicy kantonówBerno iValais. Na przełęczJungfraujoch, oddzielającą Jungfrau od sąsiedniegoMöncha, prowadzi najwyżej położona wEuropiekolej zębata. Góra Jungfrau jest objęta rezerwatem, znajdującym się naliście światowego dziedzictwa UNESCO razem ze szczytemBietschhorn oraz lodowcemAletsch. Jungfrau zajmuje pod względem wysokości trzecie miejsce wśród wszystkich szczytówAlp Berneńskiech. Jest zbudowany z warstwłupków krystalicznych igranitów. Góruje nad dolinąLauterbrunnental, której dno znajduje się na wysokości 800–900 m.
Pierwszego wejścia dokonali 3 sierpnia 1811 r. bracia Johann Rudolf Meyer i Hieronymus Meyer z przewodnikami (łowcamikozic zValais) Josephem Bortisem i Aloisem Volkenem, wspinając się na górę od strony południowej, z dolinyLötschental. Pierwszego zimowego wejścia dokonali 23 stycznia 1874 rokuWlliam A.B. Coolidge wraz ze swoją ciotką, amerykańską alpinistkąMetą Brevoort i z przewodnikamiChristianem iUlrichem Almerami. Pierwszego wejścia bez udziału miejscowych przewodników dokonali w 1881 r. Frederick Gardiner, Charles Pilkington i Lawrence Pilkington.
Pierwszym Polakiem na szczycie Jungfrau był ok. 1862 r.Władysław Koziebrodzki[1].
Obecnie Jungfrau można zdobyć ze schronisk: Mönchsjochhütte (3657 m), Rottalhütte (2755 m) oraz Silberhornhütte (2663 m).
Na szczycie Jungfrau odgrywa się druga scena I aktu poematuGeorge'a Byrona pt.„Manfred” z 1817 r. Górę tę opisuje m.in.Zygmunt Krasiński w liście do ojca z dnia 5 września 1830 r., podając jednak błędnie, iż znana jest z tego ...że nikt jeszcze dziewiczych jej śniegów nie dotknął stopą[2]. Cztery lata później, w sierpniu 1834 roku, w trakcie długiej alpejskiej wycieczki w towarzystwieJuliusza Grużewskiego,Marii Wodzińskiej i jej rodziny, u stóp góry zawitałJuliusz Słowacki.Góra Jungfrau, śniegiem pokryta, stoi jak olbrzym biały... – pisał później (21-23 sierpnia 1834) w liście do swojej matki,Salomei Bécu[3]. W czasie wycieczki do Włoch i Szwajcarii w 1895 r. górę, którejGranitów srebrny zrąb w przewiewnych fioletach (...)Pnie się w niebieską głąb po mgieł sinawych grzbietach podziwiałJan Kasprowicz. Poświęcił jej później wiersz pt. „Jungfrau”[4].
Interlaken,Grindelwald,Wengen,Lauterbrunnen,Wengernalp,Kleine Scheidegg,Mürren
Schwarze Lütschine,Weisse Lütschine,Trummel
